Proverbiorum 25

1 Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Iuda.

Hiche ho jong hi Solomon thuchih jeng ahina nalai jin, Judah lengpa Hezekiah phat laiya mihon ana jihdoh ahi.

2 Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.

Thugil chintup nahi Pathen loupina ahin, chule thil kholdoh kiti jong hi lengte loupina ahi.

3 Cælum sursum, et terra deorsum, et cor regum inscrutabile.

Van mun jouse asandan le leiset athuh bang hin, lengte lungthim sung jeng jong koiman ahedoh joupoi.

4 Aufer rubiginem de argento, et egredietur vas purissimum:

Dangka’a kon in atheng lou jouse ladoh jeng in, thih khengpan bel-a khen ding atah chu aneinai.

5 Aufer impietatem de vultu regis, et firmabitur iustitia thronus eius.

Lengpa thutanna mun’a kon chun migilou chu potdoh sah jeng in, chutileh lengpa laltouna mun’a chu thudih kiphut det thei ding ahi.

6 Ne gloriosus appareas coram rege, et in loco magnorum ne steteris.

Lengpa angsunga nama cham in chelut dan, chule milen ang-sunga jong kikum lut jeng hih in.

7 Melius est enim ut dicatur tibi: Ascende huc; quam ut humilieris coram principe.

Hitia hi, “Hiche mun’a hin hung kal touvin,” tia min nahin kou masat ding chu thilpha ahi. Chule milen milal umna imacham tah’a lut jeng chu thilpha ahipoi.

8 Quæ viderunt oculi tui, ne proferas in iurgio cito: ne postea emendare non possis, cum dehonestaveris amicum tuum.

Nangman thilkhat namu jeng man in, kihehna-in achun lhut jeng hih in, ajeh chu nahehpa chun najou henlang jumtale chun achaina ipi nabol ding hitam?

9 Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles:

Hiche sang chun, naheng nakompa toh chun nachung chang thu seikhom lhon in lang, thuguh kiti phot midang hetsah hih in.

10 ne forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset. Gratia et amicitia liberant: quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.

Ajeh chu naseidoh’a midang khattou in jataleh aja khat chun, nahinle jumso nabep ding, chuteng namin setna chu beita lou ding ahi.

11 Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo.

Kitoh dil-a kisei lha thei thu chu, dangka banga kigol sana ahi.

12 Inauris aurea, et margaritum fulgens, qui arguit sapientem, et aurem obedientem.

Mithusei phatah’a ngaipa ding in, adih a kiphona hi sanakol le sana pah-jem tobang ahi.

13 Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei, qui misit eum, animam ipsius requiescere facit.

Tahsan thei tah sottole sol khapa ding in, hiche sottole chu chang-at laiya buhbang votjen tobang ahin; hitobang sottole hi apupa lhagao lungthim sung kido jing na ahi.

14 Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes, vir gloriosus, et promissa non complens.

Thilpeh khat pe-dinga kitepna neija peloupa chu, huijin apohle meilom goa julha lou tobang ahi.

15 Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam.

Thoh hattah’a natoh jeh’in vaihom khat jong akithu nun jou in, o nem heova thu kiseijin gu le chang jeng jong anemsah e.

16 Mel invenisti, comede quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud.

Khoiju nato teng aphabep don in, ajeh chu nachim behseh ding; achaina leh naloh lhah lo ding ahi.

17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, nequando satiatus oderit te.

Naheng nakom in-sunga che behseh hih in, ajeh chu nahin thei chim lo ding ahi.

18 Iaculum, et gladius, et sagitta acuta, homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.

Koi hileh aheng akom hehsea panga chu, galsat dinga mi koukhom le chemjam hemtah chule thalchanga kikap tobang ahi.

19 Dens putridus, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiæ,

Gim le hesoh pet’a tahsan thei lou mikhat ngansena nei hi, habeija thilkhat kipet le keng phalou tollham chon-nal tobangbep ahibouve.

20 et amittit pallium in die frigoris. Acetum in nitro, qui cantat carmina cordi pessimo. Sicut tinea vestimento, et vermis ligno: ita tristitia viri nocet cordi.

Mi gim hesoh pet’a lasa’a chu, phalbi dap laiya mi ponsil lahpeh tobang ahi.

21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum: si sitierit, da ei aquam bibere:

Nagalmi chu agil akel teng nehding changlhah pen, chule adang achah leh don ding twi pen.

22 prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi.

Hitia nabol pehchu alujang dim a mei-al sunpeh nahin, natoh-ga Pakaiyin kipaman napeh tei ding ahi.

23 Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.

Sahlam khohui’in go ajuhsah jin, min adalhah nunga seisea chun lungphamo pua mi avetji ahi.

24 Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.

Numei phunsi khat toh'in khat’a chen khom sang in, inting vum ningkoi khat’a ichangseh a chen aphajoi.

25 Aqua frigida animæ sitienti, et nuncius bonus de terra longinqua.

Gam latah’a pet thupha kija chu, dangchah pet’a twi votjen kidon tobang ahi.

26 Fons turbatus pede, et vena corrupta, iustus cadens coram impio.

Midih khat in migilou khat pansatna ding lampi asempeh kiti chu, twisam putna le bonsan londohna twikun tobang ahi.

27 Sicut qui mel multum comedit, non est ei bonum: sic qui scrutator est maiestatis, opprimetur a gloria.

Khoiju tamtah don jong aphapon, chule thuphalou tampi sei jong apha ahipoi.

28 Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir, qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.

Ama le ama kitim joulou michu, khopi chimsa apal jouse kivo lhua kidalha bep ahi.