< Psalmorum 37 >

1 Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.
No te enojes con los malignos, ni tengas envidia de los que hacen iniquidad.
2 Quoniam tamquam fœnum velociter arescent: et quemadmodum olera herbarum cito decident.
Porque como yerba serán presto cortados: y como verdura de renuevo caerán.
3 Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.
Espera en Jehová, y haz bien; vive en la tierra, y mantén verdad.
4 Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.
Y deléitate en Jehová: y él te dará las peticiones de tu corazón.
5 Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.
Vuelve hacia Jehová tu camino: y espera en él, y él hará.
6 Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:
Y sacará, como la lumbre, tu justicia: y tus derechos como el medio día.
7 subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.
Calla a Jehová, y espera en él: no te enojes con el que prospera en su camino, con el hombre que hace maldades.
8 Desine ab ira, et derelinque furorem: noli æmulari ut maligneris.
Déjate de la ira, y deja el enojo: no te enojes en ninguna manera para hacerte malo.
9 Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.
Porque los malignos serán talados: y los que esperan a Jehová, ellos heredarán la tierra.
10 Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quæres locum eius, et non invenies.
Y de aquí a poco no será el malo: y contemplarás sobre su lugar, y no parecerá.
11 Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
Y los mansos heredarán la tierra; y deleitarse han con la multitud de la paz.
12 Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.
Piensa el impío contra el justo; y cruje sobre él sus dientes.
13 Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.
El Señor se reirá de él: porque ve que vendrá su día.
14 Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut deiiciant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.
Los impíos desenvainaron espada, y entesaron su arco, para hacer arruinar al pobre y al menesteroso: para degollar a los que andan camino derecho.
15 Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.
La espada de ellos entrará en su mismo corazón; y su arco será quebrado.
16 Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.
Mejor es lo poco del justo, que las riquezas de muchos pecadores.
17 Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.
Porque los brazos de los impíos serán quebrados: y el que sustenta a los justos es Jehová.
18 Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in æternum erit.
Conoce Jehová los días de los perfectos: y su heredad será para siempre.
19 Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
No serán avergonzados en el mal tiempo: y en los días de la hambre serán hartos.
20 quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.
Porque los impíos perecerán; y los enemigos de Jehová, como lo principal de los carneros, serán consumidos: como humo se consumirán.
21 Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et tribuet.
El impío toma prestado, y no paga: y el justo tiene misericordia, y da.
22 Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.
Porque los benditos de él, heredarán la tierra: y los malditos de él, serán talados.
23 Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.
Por Jehová son ordenados los pasos del hombre piadoso, y él quiere su camino.
24 Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.
Cuando cayere, no será postrado: porque Jehová sustenta su mano.
25 Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quærens panem.
Mozo fui, y he envejecido, y no he visto justo desamparado, ni su simiente que busque pan.
26 Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.
Todo el día tiene misericordia, y presta: y su simiente es para bendición.
27 Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in sæculum sæculi.
Apártate del mal, y haz el bien: y vivirás para siempre.
28 Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.
Porque Jehová ama el derecho, y no desamparará a sus misericordiosos; para siempre serán guardados: y la simiente de los impíos será talada.
29 Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.
Los justos heredarán la tierra, y vivirán para siempre sobre ella.
30 Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.
La boca del justo hablará sabiduría, y su lengua hablará juicio.
31 Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.
La ley de su Dios está en su corazón, por tanto sus pies no titubearán.
32 Considerat peccator iustum: et quærit mortificare eum.
Asecha el impío al justo, y procura matarle.
33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.
Jehová no le dejará en sus manos; ni le condenará cuando le juzgaren.
34 Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.
Espera a Jehová, y guarda su camino, y él te ensalzará para heredar la tierra: cuando los pecadores serán talados, verás.
35 Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.
Yo ví al impío robusto, y reverdeciendo como un laurel verde:
36 Et transivi, et ecce non erat: et quæsivi eum, et non est inventus locus eius.
Y se pasó, y he aquí no parece: y le busqué, y no fue hallado.
37 Custodi innocentiam, et vide æquitatem: quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.
Considera al perfecto, y mira por el recto, porque la postrimería de cada uno de ellos es paz.
38 Iniusti autem disperibunt simul: reliquiæ impiorum interibunt.
Mas los rebelados fueron todos a una destruidos: la postrimería de los impíos fue talada.
39 Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.
Y la salud de los justos fue Jehová, y su fortaleza en el tiempo de la angustia:
40 Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.
Y Jehová los ayudó, y los escapa, y los escapará de los impíos: y los salvará, por cuanto esperaron en él.

< Psalmorum 37 >