Job 32

1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Non sunt longaevi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.

10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.

13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non aequabo.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.