< Lamentationes 5 >

1 Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
主よ、われわれに臨んだ事を覚えてください。われわれのはずかしめを顧みてください。
2 Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
われわれの嗣業は他国の人に移り、家は異邦人のものとなった。
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
われわれはみなしごとなって父はなく、母はやもめにひとしい。
4 Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
われわれは金を出して水を飲み、価を払って、たきぎを獲なければならない。
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
われわれは首にくびきをかけられて追い使われ、疲れても休むことができない。
6 Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
われわれは足りるだけの食物を獲るために、エジプトおよびアッスリヤに手をさし伸べた。
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
われわれの先祖は罪を犯して、すでに世になく、われわれはその不義の責めを負っている。
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
奴隷であった者がわれわれを治めるが、われわれをその手から救い出す者がない。
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
われわれは荒野のつるぎのゆえに、おのが命をかけて食物を獲る。
10 Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
われわれの皮膚は飢餓の激しい熱のために、炉のように熱い。
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
女たちはシオンで犯され、おとめたちはユダの町々で汚された。
12 Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
君たる者も彼らの手でつるされ、長老たちも尊ばれず、
13 Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
若者たちは、ひきうすをになわせられ、わらべたちは、たきぎを負って、よろめき、
14 Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
長老たちは門に集まることをやめ、若者たちはその音楽を廃した。
15 Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
われわれの心の喜びはやみ、踊りは悲しみに変り、
16 Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
われわれの冠はこうべから落ちた。わざわいなるかな、われわれは罪を犯したからである。
17 Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
このために、われわれの心は衰え、これらの事のために、われわれの目はくらくなった。
18 Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
シオンの山は荒れはて、山犬がその上を歩いているからである。
19 Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
しかし主よ、あなたはとこしえに統べ治められる。あなたの、み位は世々絶えることがない。
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
なぜ、あなたはわれわれをながく忘れ、われわれを久しく捨ておかれるのですか。
21 Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
主よ、あなたに帰らせてください、われわれは帰ります。われわれの日を新たにして、いにしえの日のようにしてください。
22 Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
あなたは全くわれわれを捨てられたのですか、はなはだしく怒っていられるのですか。

< Lamentationes 5 >