< Salamana Pamācības 23 >

1 Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
Thunei vaihom khat toh ankong sohkhom dinga naum tengleh, na ang-sunga kiloi chengse chu melchih in.
2 Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
Milop nahileh nalol chutoh chemcha kanbeh jeng in.
3 Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
Vaihompa neh ding anho chu ducha hih in, ajeh chu nangma lhep lhahna ding an jeng ahi.
4 Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
Haodoh ding ngaito na mei meiyin na-tong hih in, chule jou le phatloua kon in haodoh ding jong ngaito hih in.
5 Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
Hitia haodohna dia namu chan chu miphetkah louva mang ding ahi. Ajeh chu chomlou kah’in muvanlai bang in vanlam angan aleng mang jitai.
6 Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
Muda sasa’a navepa toh an nekhom hih in, aneh chu tuitah hijongleh ducha hih in.
7 Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
Amapa chu alung thim in aphun phun in, nangma jah din, “Haneh in lang, hadon in don in” tia asei vang chun alung thim in nathet bouve.
8 Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
Nangman themcha naneh jong chu naloh lhah ding, chule lunglhai nathu nasei jouse jong pannabei soh ding ahi.
9 Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
Mingol ho jah ding in houlim boldan, ajeh chu chihna thu nasei jouse imalouvin gel khaget inte.
10 Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
Gol lui laiya pat umsa gamgi song chu nabodoh lou hel ding, chule nu le pa neilou chagate lou-laia jong chelut hih in.
11 Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
Ajeh chu amaho lhatdohpa chu mihat tah ahin, alhatdohpa tah uvin amaho athumop a apanhu ding ahi.
12 Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
Nalung thim in nakihilna ngaisang in lang, hetthemna thu kisei chengse jong ngai phan.
13 Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
Na chate chu gahna beijin koihih in, nangman mol-lam jong le chun thilou diu;
14 Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)
Chule nangman achunga mol nalap-a ahileh, thina lampia kon nahuhdoh ding joh ahibouve. (Sheol h7585)
15 Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
Kachapa, nangman chihna lungthim nanei poule, keima jong kipah ding kahi.
16 Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
Thudih chu nakam sunga kon nasei teng, keima lhagao jong kipah lheh ding ahi.
17 Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
Nalung thim in mi chonsete thang thip-pi dan, amavang nitin a Pakai nagin ding ahi.
18 Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
Adih tah in nikho hung lhung dinga kinepna khat aum jing e, nangma kinepna jong mangthah lou hel ding ahi.
19 Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
Kachapa ngai tem in, chule chingthei tah in um'in, nalung thim in lamdih jenga lam lhah ding ngaiton.
20 Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
Ju-kham holah a lha-hih beh in, sane holah jenga jong jao ding geldan.
21 Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
Ajeh chu ju le sa’a lop chan chu vaichat na’a dim ding, chule kilhim kilhim diu ponsil chom le bep hidiu ahi.
22 Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
Nahinga napa thumop ngai jing in, nanu jong ateh teng thetbol hih hel in.
23 Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
Thutah chu kisan lut in lang pedoh hih in, chihna le kigah chahna chule hetthemna jong nakisan lut ding ahi.
24 Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
Chate adih teng apa athanom in akipah jin, chapa chingtah hingpa jong achapa chunga kipah lheh ding ahi.
25 Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
Hijeh chun nanu le napa kipah thanom in umsah jing in, chule nahing nu nanu jong kipah tah’in umsah jing in.
26 Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
O Kachapa, nalung thim neipen lang, kanun le khan abonchan namit tenin vepha tan.
27 Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
Numei kijoh hohi tijat um kokhuh tobang ahin, numei hija jonva le jong twikul tobang ahi.
28 Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
Amanu chun gucha michom tobang'in mi achang lhih le jin, chule pasal tamtah akipal sah in asuchavei jitai.
29 Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
Koiham avangsea pang? Koiham genthei thoh'a pang? Koiham mitoh kiphun? Chule Koiham aki-engsah?
30 Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
Hitobang miho chu ju-phung dalha louva tou chule ju'a lop ho ahiuve.
31 Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
Ju chu asan keikui teng vehih beh in, chule kholaija akhu akitung teng; beikhen cha akithol lhah vang'in, vetding jong go-hih hel in.
32 Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
Ajeh chu achaina teng gul gunei in mi achuh banga nachuh lo ding ahi.
33 Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
Namit tenin thil kidang tahtah amu ding, nalunggel jeng jong kikalah lah ding ahi.
34 Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
Chule twikhanglen lailunga lum den banga nalup den ding, konga kitungdoh khom chunga umpa banga naum’a nalup den ding ahi.
35 „Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
Chutengleh “amaho hin eivo tauve,” tia nasei ding, hinlah “eivoh nau maha ima kapupoi,” amahon eivo nauvin, ahinlah kathoh lal poi. Kakhahdoh teng aban kahol nah lai ding ahi, tia nasei ding ahi.

< Salamana Pamācības 23 >