Salamo 94

1 Jehovah, Andriamanitra Mpamaly ny natao, ô, Andriamanitra, Mpamaly ny natao, ô, mamirapirata.

HERRE, du Hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

2 Misandrata, ry Mpitsara ny tany, ô; Mamalia ny mpiavonavona.

staa op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

3 Mandra-pahoviana re ny ratsy fanahy, Jehovah ô, Mandra-pahoviana re no mbola hifalifaly ny ratsy fanahy?

Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

4 Mirezadrezatra sy miteny sahisahy izy; Mirehareha ny mpanao ratsy rehetra.

De fører tøjlesløs Tale, hver Udaadsmand ter sig som Herre;

5 Ny olonao, Jehovah ô, torotoroiny, Ary ny lovanao ampahoriny;

de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

6 Ny mpitondratena sy ny vahiny vonoiny, Ary ny kamboty dia matiny

de myrder Enke og fremmed, faderløse slaar de ihjel;

7 Fa hoy izy: Tsy mijery Jehovah, Ary tsy mandinika Andriamanitr’ i Jakoba.

de siger: »HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!«

8 Mahalalà ianareo olona ketrina; Ary ianareo adala, rahoviana re no mba ho hendry ianareo?

Forstaa dog, I Taaber blandt Folket! Naar bliver I kloge, I Daarer?

9 Ny Mpanao ny sofina va tsy handre? Ny Mpamorona ny maso va tsy hahita?

Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

10 Ny Mpampianatra ny jentilisa va tsy hananatra, Dia Izay mampianatra fahalalana ny olona?

Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

11 Jehovah no mahalala ny hevitry ny olona, Fa zava-poana izany.

HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

12 Sambatra izay olona anarinao, Jehovah ô, Sady ampianarinao avy amin’ ny lalanao,

Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

13 Mba homenao fitsaharana amin’ ny andro fahoriana izy, Mandra-pihady lavaka ho an’ ny ratsy fanahy.

for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

14 Fa Jehovah tsy mba hanary ny olony, Ary ny lovany tsy hafoiny.

thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

15 Fa ny fitsarana hiverina ho amin’ ny fahamarinana, Ary hanaraka izany ny mahitsy fo rehetra

Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

16 Iza no hitsangana ho ahy hisakana ny mpanao ratsy? Iza no hiseho ho ahy hisakana ny mpanao meloka?

Hvo staar mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udaadsmænd?

17 Raha tsy Jehovah no Mpamonjy ahy, Dia efa saiky nalaky nitoetra tao amin’ ny mangingina ny fanahiko.

Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

18 Fony aho nanao hoe: Mangozohozo ny tongotro, Dia ny famindram-ponao, Jehovah ô, no nanohana ahy.

Naar jeg tænkte: »Nu vakler min Fod«, støtted din Naade mig, HERRE;

19 Raha be ny ahiahy ato anatiko Dia mampifaly ny fanahiko ny fampiononanao.

da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

20 Hikambana aminao va ny seza fiandrianan’ ny ratsy, Izay misaina fampahoriana manohitra ny lalàna?

Staar du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

21 Manao andiany hamely ny fanahin’ ny marina ireo Ka manameloka ny rà marina.

Jager de end den retfærdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

22 Fa tonga fiarovana avo ho ahy Jehovah; Ary vatolampy fialofako Andriamanitro.

HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

23 Dia ampanodiaviny azy ireo ny helony ka aringany noho ny faharatsiany izy; Eny, aringan’ i Jehovah Andriamanitsika izy.

han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.