< Waiata 139 >

1 Ki te tino kaiwhakatangi. He Himene na Rawiri. E Ihowa, kua tirotirohia ahau e koe, kua mohiotia ano e koe.
Jehová, tú me has examinado, y conocido.
2 E matau ana koe ki toku nohoanga iho, ki toku whakatikanga ake; e mohio ana koe ki oku whakaaro i tawhiti.
Tú has conocido mi sentarme y mi levantarme, has entendido desde lejos mis pensamientos.
3 E kitea putia ana e koe toku ara me toku takotoranga iho; e matatau ana hoki koe ki oku ara katoa.
Mi senda, y mi acostarme has rodeado; y todos mis caminos has conocido.
4 Kahore rawa hoki he kupu i toku arero, i toe i a koe te mohio, e Ihowa.
Porque aun no está la palabra en mi lengua, y, he aquí, Jehová, tú la supiste toda.
5 Kua hanga a muri, a mua, oku e koe: kua pa ano tou ringa ki ahau.
Detrás y delante tú me formaste; y pusiste sobre mí tu mano.
6 He mea whakamiharo rawa, kei tawhiti atu hoki i ahau, tenei matauranga: kei runga noa atu, e kore e taea e ahau.
Más maravillosa es la ciencia que mi capacidad: alta es, no puedo comprenderla.
7 Me haere ahau ki hea i tou wairua? Me oma ranei ahau ki hea i tou aroaro?
¿A dónde me iré de tu Espíritu? ¿y a dónde huiré de delante de ti?
8 Ki te kake ahau ki te rangi, kei reira koe: ki te wharikitia e ahau toku moenga i roto i te reinga, kei reira ano koe. (Sheol h7585)
Si subiere a los cielos, allí estás tú; y si hiciere mi estrado en el infierno, héte allí. (Sheol h7585)
9 Ki te tango ahau ki nga pakau o te ata, a ka noho ki nga topito o te moana;
Si tomare las alas del alba, y habitare en el cabo de la mar,
10 Kei reira ano tou ringa hei arahi i ahau, tou matau hei pupuru i ahau.
Aun allí me guiará tu mano; y me trabará tu diestra.
11 Ki te mea ahau, He pono, tera ahau e hipokina e te pouri, a ko te marama i tetahi taha oku, i tetahi taha, ka meinga he po;
Si dijere: Ciertamente las tinieblas me encubrirán: aun la noche resplandecerá por causa de mí.
12 Ahakoa te pouri kahore e huna mai i a koe, engari ka marama te po ano ko te ao: ki a koe rite tahi te pouri me te marama.
Aun las tinieblas no encubren nada de ti; y la noche resplandece como el día: las tinieblas son como la luz.
13 I a koe hoki oku whatumanawa: nau hoki ahau i hipoki i roto i te kopu o toku whaea.
Porque tú poseiste mis riñones; cubrísteme en el vientre de mi madre.
14 Ka whakawhetai ahau ki a koe; he mea whakawehi, he mea whakamiharo toku hanganga; he mahi whakamiharo au mahi, mohio rawa ano toku wairua ki tena.
Confesarte he, porque terribles y maravillosas son tus obras: estoy maravillado, y mi alma lo conoce en gran manera.
15 Kihai i huna oku wahi i a koe, i ahau e hanga ngarotia ana, e ata whakairohia ana i nga wahi hohonu rawa o te whenua.
No fue encubierto mi cuerpo de ti, aunque yo fui hecho en secreto: fue entretejido en los profundos de la tierra.
16 I kite ou kanohi i ahau, kahore ano kia ahua noa: i tuhituhia katoatia ano hoki oku wahi ki tau pukapuka, i nga rangi i whakaahua ai, i te mea kahore ano tetahi i oti noa.
Mi imperfección vieron tus ojos; y en tu libro estaban todas aquellas cosas escritas, que fueron entonces formadas, sin faltar una de ellas.
17 Kia pehea mai hoki te matenui o ou whakaaro ki ahau, e te Atua; koia ano te ranea, ina huihuia!
Así que ¡cuán preciosos me son tus pensamientos, o! Dios! ¡Cuán multiplicadas son sus cuentas!
18 Ki te taua e ahau, maha atu i te onepu: ka oho ake ahau, kei a koe tonu ahau.
Si las cuento, multiplícanse más que la arena: despierto, y aun estoy contigo.
19 He pono ka patua e koe, e te Atua, te tangata kino: mawehe koia atu i ahau, e nga tangata toto.
Si matases, o! Dios, al impío; y los varones de sangres se quitasen de mí;
20 He kino hoki a ratou kupu mou: e whakahua noa ana ou hoariri i tou ingoa.
Que te dicen blasfemias: ensoberbécense en vano tus enemigos.
21 Kahore ianei ahau, e Ihowa, e kino ki te hunga e kino ana ki a koe? e whakarihariha hoki ki te hunga e whakatika ana ki a koe?
¿No tuve en odio, o! Jehová, a los que te aborrecieron? ¿y peleo contra tus enemigos?
22 He tino kino taku kino ki a ratou: waiho iho ratou e ahau hei hoariri moku.
De entero odio los aborrecí: túvelos por enemigos.
23 Tirohia iho ahau, e te Atua, kia matau hoki koe ki toku ngakau: whakamatautauria ahau, kia matau hoki koe ki oku whakaaro:
Examíname, o! Dios, y conoce mi corazón: pruébame, y conoce mis pensamientos.
24 Kia kite mehemea kei ahau tetahi ara o te kino, ka arahi ai i ahau i te ara pumau.
Y ve si hay en mí camino de perversidad; y guíame en el camino del mundo.

< Waiata 139 >