Salomos Ordsprog 28

1 De ugudelige flyr uten at nogen forfølger dem; men de rettferdige er trygge som ungløven.

惡者は逐ふ者なけれども逃げ 義者は獅子のごとくに勇まし

2 For et lands frafalls skyld blir dets fyrster mange; men når menneskene er kloke og førstandige, så lever fyrsten lenge.

國の罪によりて侯伯多くなり 智くして知識ある人によりて國は長く保つ

3 En fattig mann som undertrykker småfolk, er et regn som skyller bort kornet, så der ikke blir brød.

弱者を虐ぐる貧人は糧をのこさざる暴しき雨のごとし

4 De som ikke følger loven, priser de ugudelige, men de som holder loven, strider mot dem.

律法を棄るものは惡者をほめ 律法を守る者はこれに敵す

5 Onde mennesker skjønner ikke hvad rett er, men de som søker Herren, skjønner alt.

惡人は義きことを覚らず ヱホバを求むる者は凡の事をさとる

6 Bedre er en fattig som vandrer i ustraffelighet, enn en falsk som vandrer på to veier, selv om han er rik.

義しくあゆむ貧者は曲れる路をあゆむ富者に愈る

7 Den som følger loven, er en forstandig sønn; men den som holder vennskap med svirebrødre, gjør sin far skam.

律法を守る者は智子なり 放蕩なる者に交るものは父を辱かしむ

8 Den som øker sitt gods ved rente og ved overmål, han samler for den som forbarmer sig over de fattige.

利息と高利とをもてその財産を増すものは貧人をめぐむ者のために之をたくはふるなり

9 Om en vender sitt øre bort og ikke vil høre loven, er endog hans bønn en vederstyggelighet.

耳をそむけて律法を聞ざる者はその祈すらも憎まる

10 Den som fører de opriktige vill på en ond vei, skal falle i sin egen grav; men de ustraffelige skal arve det som godt er.

義者を惡き這に惑す者はみづから自己の阱に陥らん されど質直なる者は福祉をつぐべし

11 En rik mann er vis i sine egne øine; men en fattig som er forstandig, gjennemskuer ham.

富者はおのれの目に自らを智恵ある者となす されど聡明ある貧者は彼をはかり知る

12 Når de rettferdige jubler, er alt herlighet og glede; men når de ugudelige kommer sig op, må en lete efter folk.

義者の喜ぶときは大なる榮あり 惡者の起るときは民身を匿す

13 Den som skjuler sine misgjerninger, har ingen lykke, men den som bekjenner dem og vender sig fra dem, finner miskunnhet.

その罪を隠すものは榮ゆることなし 然ど認らはして之を離るる者は憐憫をうけん

14 Salig er det menneske som alltid frykter; men den som forherder sitt hjerte, faller i ulykke.

恒に畏るる人は幸福なり その心を剛愎にする者は災禍に陥るべし

15 En brølende løve, en omfarende bjørn, slik er en ugudelig hersker over et fattig folk.

貧しき民を治むるあしき侯伯は吼る獅子あるひは飢たる熊のごとし

16 Du fyrste som er fattig på forstand og rik på vold! De som hater urettferdig vinning, skal leve lenge.

智からざる君はおほく暴虐をおこなふ 不義の利を惡む者は遐齢をうべし

17 Et menneske som trykkes av blodskyld, er på flukt like til sin grav; ingen må holde på ham.

人を殺してその血を心に負ふ者は墓に奔るなり 人これを阻むること勿れ

18 Den som lever ustraffelig, skal frelses; men den falske, som vandrer på to veier, skal falle på den ene.

義く行む者は救をえ 曲れる路に行む者は直に跌れん

19 Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, mettes med armod.

おのれの田地を耕す者は糧にあき 放蕩なる者に從ふものは貧乏に飽く

20 En trofast mann får rik velsignelse; men den som haster efter å bli rik, han blir ikke ustraffet.

忠信なる人は多くの幸幅をえ 速かに富を得んとずる者は罪を免れず

21 Å gjøre forskjell på folk er ikke rett, men mangen mann forsynder sig for et stykke brøds skyld.

人を偏視るはよからず 人はただ一片のパンのために愆を犯すなり

22 Den misunnelige haster engstelig efter gods og vet ikke at mangel skal komme over ham.

惡目をもつ者は財をえんとて急がはしく 却て貧窮のおのれに來るを知らず

23 Den som irettesetter et menneske, skal siden finne mere yndest enn den som gjør sin tunge glatt.

人を譴むる者は舌をもて諮ふ者よりも大なる感謝をうく

24 Den som plyndrer sin far og sin mor og sier: Det er ingen synd, han er en stallbror til ødeleggeren.

父母の物を竊みて非ならずといふ者は滅す者の友なり

25 Den havesyke vekker trette; men den som setter sin lit til Herren, skal trives.

心に貪る者は争端を起し ヱホバに倚頼むものは豊饒になるべし

26 Den som setter sin lit til sin forstand, han er en dåre; men den som vandrer i visdom, han blir frelst.

おのれの心を恃む者は愚なり 智慧をもて行む者は救をえん

27 Den som gir til den fattige, skal ikke lide mangel; men den som lukker sine øine, får mange forbannelser.

貧者に賙すものは乏しからず その目を掩ふ者は詛を受ること多し

28 Når de ugudelige kommer sig op, skjuler folk sig; men når de omkommer, blir der mange rettferdige.

惡者の起るときは人匿れ その滅るときは義者ます