< Salmenes 106 >

1 Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
E HALELU aku ia Iehova. E mililani aku ia Iehova, no ka mea ua maikai ia; Ua mau loa hoi kona lokomaikai.
2 Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?
Owai la ka mea e hai mai i na mea nui a Iehova? A e hoike mai hoi i kona hanohano a pau?
3 Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.
Pomaikai ka poe malama i ka hoopono, A hana i ka pololei i na manawa a pau.
4 Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,
E hoomanao mai oe ia'u, e Iehova, Me au e aloha'i i kou poe kanaka; E haawi mai no hoi ia'u i kou hoola ana.
5 så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!
I ike aku au i ka maikai o kou poe i waeia, I lealea hoi au ma ka lealea ana o kou lahuikanaka, I kaena hoi au ma kou poe hooilina.
6 Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.
Ua hewa pu no makou me ko makou poe kupuna, Ua lawehala hoi, a ua hana kolohe.
7 Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.
O ko makou poe kupuna ma Aigupita, Aole lakou i hoomaopopo i kau mau hana mana; Aole hoi lakou i hoomanao i ka nui o kou lokomaikai; A hoonaukiuki aku la ma ke kai, ma ke Kaiula hoi.
8 Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,
Aka, no kona inoa, hoola mai oia ia lakou, I hoike mai ai oia i kona mana.
9 og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,
Papa mai la oia i ke Kaiula, a maloo iho la ia; Alakai ae la oia ia lakou ma ka hohonu me he nahelehele la.
10 og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,
Hoola mai la oia ia lakou mai ka lima mai o ka poe inaina, A hoola panai hoi ia lakou mai ka lima mai o ka enemi.
11 og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.
Popoi mai la na wai i ko lakou poe enemi; Aole i hookoeia kekahi o lakou.
12 Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.
Alaila, hooiaio lakou i kana mau olelo, A oli iho la i mau halelu nona.
13 Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;
Poina koke ia lakou kana mau hana, Aole lakou i kakali i kana ao ana.
14 men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.
Kuko nui no lakou ma ka waonahele, A hoao lakou i ke Akua, ma ka waoakua.
15 Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.
Haawi mai la oia ia lakou i ka mea a lakou i noi aku ai; A haawi mai nae i ka hookii iloko o ko lakou uhane.
16 Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.
Huahua lakou ia Mose ma kahi hoomoana'i, A me Aarona hoi ka haipule a Iehova.
17 Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,
Wahi ae la ka honua, a moni iho la ia Datana, A poi mai la hoi maluna o ke anaina o Abirama,
18 og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.
Hoaaia ke ahi ma ko lakou anaina, A pau iho la ka poe hewa i ka lapalapa ahi.
19 De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,
Hana no lakou i keiki bipi ma Horeba, A kulou hoomana lakou ia kii hooheheeia.
20 og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.
Hoololi lakou i ko lakou nani I ke ano o ka bipi e ai ana i ka mauu.
21 De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,
Poina ia lakou ke Akua, ko lakou Hoola, Ka mea i hana i na mea nui ma Aigupita;
22 undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.
Na mea kupanaha hoi ma ka aina o Hama, Na mea weliweli hoi ma ke Kaiula.
23 Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.
Alaila, olelo no oia e luku ia lakou, Ina i ku ole o Mose, kona mea i waeia ma ka hakahaka imua ona. E pale aku i kona huhu i ole ia e luku mai.
24 Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,
A hoowahawaha no hoi lakou i ka aina aloha, Aole hoi i hooiaio i kana olelo.
25 og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.
Ohumu iho lakou ma ko lakou mau halelewa. Aole hoi i hoolohe i ka leo o Iehova.
26 Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen
Alaila, hoana ae la oia i kona lima, E hoohina ia lakou ma ka waonahele;
27 og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.
E hoohina hoi i ka lakou poe mamo mawaena o ko na aina e, A e hooauhee ia lakou maluna o ka honua.
28 Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,
Hoopili ae la lakou ia Baalapeora, A ai no hoi lakou i na mohai o ka poe i make.
29 og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.
Hoonaukiuki aku lakou ma ka lakou hana ana; A puka mai la ka mai make iwaena o lakou.
30 Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;
Alaila ku ae la o Pinehasa iluna, a hoopai iho la, A hookiia ua mai make la.
31 og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.
Manaoia'e la ia, he pono nona, I kela hanauna, i keia hanauna, a mau loa aku.
32 Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;
Hoonaukiuki aku lakou ia ia ma na wai o Meriba, A hewa o Mose, no lakou la.
33 for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.
No ka mea, hookuee lakou i ka manao ana, A olelo pono ole mai la oia ma kona mau lehelehe.
34 De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,
Aole lakou i luku ae i na lahuikanaka, A Iehova i kauoha mai ai ia lakou.
35 men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,
Ua huiia no lakou me ko na aina e, A ao mai la lakou i ka lakou mau hana.
36 og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,
Malama aku no hoi i ko lakou poe akua kii, A lilo ia i pahele na lakou.
37 og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.
Alaila, mohai aku la lakou i ka lakou poe keikikane, A me ka lakou poe kaikamahine no na daimonio.
38 og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.
Hookahe ae la lakou i ke koko hala ole, I ke koko hoi o ka lakou poe keikikane, a me ka lakou poe kaikamahine, Na mea a lakou i mohai aku ai i na'kua kii o Kanaana; A hoohaumiaia ka aina i ke koko.
39 De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.
A haumia no hoi lakou i ka lakou mau hana, A moe kolohe lakou me na mea a lakou i hana'i.
40 Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.
Nolaila, hoaaia ka inaina o Iehova i kona poe kanaka, A hoopailua mai la oia i kona hooilina iho.
41 Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,
A haawi ae la ia ia lakou i ka lima o ko na aina e; A noho alii maluna o lakou ka poe inaina mai ia lakou.
42 og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.
Hookaumaha mai no hoi ko lakou poe enemi ia lakou, A hoohaahaaia mai no hoi malalo iho o ko lakou lima.
43 Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.
Hoopakele pinepine mai la oia ia lakou; Aka, hoonaukiuki aku lakou ia ia, ma ko lakou manao, A hokii iho la lakou no ko lakou hewa.
44 Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.
Alaila, ike mai la oia i ko lakou pilikia, Ia ia i lohe ai i ko lakou olo pihe ana.
45 Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,
A hoomanao mai la oia i kona berita me lakou, A minamina iho la oia, e like me ka nui o kona lokomaikai ana.
46 og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.
Alaila, haawi mai la oia ia lakou I ke alohaia imua o ka poe a pau i lawe pio ia lakou.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!
E hoola mai oe ia makou, e Iehova, e ko makou Akua, E hoiliili mai ia makou, maiwaena mai o ko na aina e, I mililani aku makou i ka inoa hoano, A e hiilani aku hoi ma kou halelu.
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!
E hoomaikaiia o Iehova, ke Akua o ka Iseraela, Mai kahiko loa mai, a mau loa aku no: E i mai no hoi na kanaka a pau, Amene. E halelu aku ia Iehova.

< Salmenes 106 >