Salmenes 50

1 En salme av Asaf. Den Allmektige, Gud Herren, taler og kaller på jorden fra solens opgang til dens nedgang.

مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

2 Fra Sion, skjønnhetens krone, stråler Gud frem.

نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

3 Vår Gud kommer og skal ikke tie; ild fortærer for hans åsyn, og omkring ham stormer det sterkt.

خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

4 Han kaller på himmelen der oppe og på jorden for å dømme sitt folk:

او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

5 Samle til mig mine fromme, som har inngått pakt med mig om offer!

خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

6 Og himmelen kunngjør hans rettferdighet; for Gud er den som skal dømme. (Sela)

آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

7 Hør, mitt folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne for dig: Gud, din Gud, er jeg.

«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

8 Ikke for dine offers skyld vil jeg straffe dig; dine brennoffer er alltid for mig.

دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

9 Jeg vil ikke ta okser fra ditt hus eller bukker fra dine hegn.

من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

10 For mig hører alle dyr i skogen til, dyrene på fjellene i tusentall.

زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

11 Jeg kjenner alle fjellenes fugler, og det som rører sig på marken, står for mig.

همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

12 Om jeg hungret, vilde jeg ikke si det til dig; for mig hører jorderike til og alt det som fyller det.

اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

13 Mon jeg skulde ete oksers kjøtt og drikke bukkers blod?

مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

14 Ofre Gud takksigelse og gi den Høieste det du har lovt,

«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

15 og kall på mig på nødens dag, så vil jeg utfri dig, og du skal prise mig.

هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

16 Men til den ugudelige sier Gud: Hvad har du med å fortelle om mine lover og føre min pakt i din munn?

اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

17 Du hater jo tukt og kaster mine ord bak dig.

زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

18 Når du ser en tyv, er du gjerne med ham, og med horkarler gjør du felles sak.

وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

19 Din munn slipper du løs med ondt, og din tunge spinner sammen svik.

سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

20 Du sitter og taler imot din bror, du baktaler din mors sønn.

هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

21 Dette har du gjort, og jeg har tidd; du tenkte jeg var som du; men jeg vil straffe dig og stille det frem for dine øine.

این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

22 Legg merke til dette, I som glemmer Gud, forat jeg ikke skal sønderrive, og det er ingen som redder!

«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

23 Den som ofrer takksigelse, ærer mig, og den som går den rette vei, ham vil jeg la skue Guds frelse.

قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»