Salmenes 78
1 En læresalme av Asaf. Lytt, mitt folk, til min lære, bøi eders ører til min munns ord!
[Psalm lal Asaph] Mwet luk, porongo mwe luti luk, Ac lohang nu ke ma nga fahk.
2 Jeg vil oplate min munn med tankesprog, jeg vil la utstrømme gåtefulle ord fra fordums tid.
Nga ac orekmakin kas lalmwetmet In aketeya ma lukma in pacl somla,
3 Det vi har hørt og vet, og det våre fedre har fortalt oss,
Ke ma su kut lohng ac etu, Su mwet matu lasr elos srumun nu sesr.
4 det vil vi ikke dølge for deres barn, men for den kommende slekt fortelle Herrens pris og hans styrke og de undergjerninger som han har gjort.
Kut ac fah tia okanla ma inge liki tulik natusr; Kut ac fah fahkak nu sin fwil tok uh Ke ku lun LEUM GOD ac orekma yohk lal Ac ma wolana su El oru.
5 Han har reist et vidnesbyrd i Jakob og satt en lov i Israel, som han bød våre fedre å kunngjøre sine barn,
El sang ma sap nu sin mwet Israel Ac ma sap ku nu sin fwil natul Jacob. El sapkin nu sin mwet matu lasr Tuh elos in luti ma sap lal nu sin tulik natulos.
6 forat den kommende slekt, de barn som skulde fødes, kunde kjenne dem, kunde stå frem og fortelle dem for sine barn
Tuh fwil se tok uh in etu ke ma inge Ac elos in tafwela pac nu sin tulik natulos.
7 og sette sitt håp til Gud og ikke glemme Guds gjerninger, men holde hans bud
Fin ouinge, elos fah oayapa filiya lulalfongi lalos in God Ac tia mulkunla orekma lal, A elos fah akos ma sap lal pacl e nukewa.
8 og ikke være som deres fedre, en opsetsig og gjenstridig slekt, en slekt som ikke gjorde sitt hjerte fast, og hvis ånd ikke var trofast mot Gud.
Elos ac fah tia oana mwet matu lalos meet ah, Su seakos ac likkeke, Ac lulalfongi lalos tiana ku, Ac elos tia nunak pwaye nu sin God.
9 Efra'ims barn, de rustede bueskyttere, vendte om på stridens dag.
Mwet Ephraim elos tuh us pisr ac sukan pisr natulos A elos kaingla in len in mweun.
10 De holdt ikke Guds pakt og vilde ikke vandre i hans lov,
Elos tia liyaung wuleang lalos nu sin God, Ac elos srangesr akos ma sap lal.
11 og de glemte hans store gjerninger og de under som han hadde latt dem se.
Elos mulkunla orekma lal, Oayapa mwenmen su El oru ye mutalos.
12 For deres fedres øine hadde han gjort under i Egyptens land, på Soans mark.
God El oru ma usrnguk ye mutun mwet matu lalos In acn Zoan in facl Egypt.
13 Han kløvde havet og lot dem gå gjennem det og lot vannet stå som en dynge.
God El oralik meoa ac lela tuh elos in fahsr sasla; El oru tuh kof uh in tuyak oana eol.
14 Og han ledet dem ved skyen om dagen og hele natten ved ildens lys.
Ke len uh El kololos ke sie pukunyeng, Ac ke fong uh ke kalem ke e.
15 Han kløvde klipper i ørkenen og gav dem å drikke som av store vanndyp.
El foklalik eot uh yen mwesis Ac sang kof nimalos liki acn loal.
16 Og han lot bekker gå ut av klippen og vann flyte ned som strømmer.
El oru tuh soko infacl srisrik in tuku ke eot uh me, Ac orala tuh kof uh soror oana soko infacl.
17 Men de blev ennu ved å synde mot ham, å være gjenstridige mot den Høieste i ørkenen.
Tusruktu, elos srakna orekma koluk lain God, Ac elos lain El Su Fulatlana yen mwesis.
18 Og de fristet Gud i sitt hjerte, så de krevde mat efter sin lyst.
Elos ke pacna srike God Ke elos sapkin tuh Elan kitalos ke mwe mongo elos lungse.
19 Og de talte mot Gud, de sa: Kan vel Gud dekke bord i ørkenen?
Elos kaskas lain God ac fahk, “Ya God El ku in ase mwe mongo in acn mwesis uh?
20 Se, han har slått klippen så det fløt ut vann, og bekker strømmet over; mon han også kan gi brød, eller kan han komme med kjøtt til sitt folk?
Pwaye lah El puokya eot uh Ac kof uh kahkma. Na fuka, El ku pac in ase bread nasr Ac kite mwet lal ke ikwa?”
21 Derfor, da Herren hørte det, harmedes han, og ild optendtes mot Jakob, og vrede reiste sig mot Israel,
Ke ma inge LEUM GOD El kasrkusrak ke El lohng kas lalos. El akkeokye mwet lal ke e, Ac kasrkusrak lal kaclos yokelik,
22 fordi de ikke trodde på Gud og ikke stolte på hans frelse.
Mweyen wangin lulalfongi lalos in El, Ac elos tia lulalfongi lah El ac ku in molelosla.
23 Og han gav skyene der oppe befaling og åpnet himmelens porter.
Na God El kaskas nu yen engyeng uh Ac sapkin tuh srungul we in ikakelik;
24 Og han lot manna regne over dem til føde og gav dem himmelkorn.
El sang wheat inkusrao me Ke El supwama manna nalos.
25 Englebrød åt enhver; han sendte dem næring til mette.
Ouinge, mwet uh mongo ke mwe mongo nun lipufan, Ac God El supwama fal nu ke enenu lalos.
26 Han lot østenvinden fare ut i himmelen og førte sønnenvinden frem ved sin styrke.
El oayapa oru tuh eng kutulap in tuhyak, Ac ke ku lal El purakak eng eir me.
27 Og han lot kjøtt regne ned over dem som støv og vingede fugler som havets sand,
Na El supweya won nu sin mwet lal, Pus oana puk weacn uh.
28 og han lot dem falle ned midt i deres leir, rundt omkring deres boliger.
Won inge putati infulwen na nien aktuktuk lalos, Ac raunela lohm nuknuk selos.
29 Og de åt og blev såre mette, og det de lystet efter, gav han dem.
Ouinge mwet uh mongo ac arulana kihp, Tuh God El sang nu selos fal nu ke enenu lalos.
30 De hadde ennu ikke latt fare det de lystet efter, ennu var deres mat i deres munn,
Tusruktu, elos soenna muti ke kena lalos, Ac elos srakna mongo
31 da reiste Guds vrede sig mot dem, og han herjet blandt deres kraftfulle menn, og Israels unge menn slo han ned.
Ke God El kasrkusrak selos Ac uniya mukul su fokoko emeet lalos; Aok, mukul fusr su wo emeet sin mwet Israel.
32 Med alt dette syndet de enda og trodde ikke på hans undergjerninger.
Ne ouinge elos srakna oru ma koluk God El finne orek mwenmen nu selos, ac elos srakna tia lulalfongel.
33 Derfor lot han deres dager svinne bort i tomhet og deres år i forskrekkelse.
Ke ma inge God El aksafye len lalos oana lusen mong se; In kitin pacl na El arulana kunausla moul lalos.
34 Når han herjet blandt dem, da spurte de efter ham og vendte om og søkte Gud
Pacl nukewa ma God El ac onela kutu selos Na mwet lula uh ac forla nu sel, Elos ac auliyak ac pre ke kuiyalos nufon.
35 og kom i hu at Gud var deres klippe, og den høieste Gud deres gjenløser.
Elos esamak lah God El nien molela lalos, Ac El Su Kulana El tuku kasrelos.
36 Men de smigret for ham med sin munn og løi for ham med sin tunge.
Tusruktu kas nukewa lalos kikiap — Tiana pwaye ma elos fahk.
37 Og deres hjerte hang ikke fast ved ham, og de var ikke tro mot hans pakt.
Elos tia nunak pwaye nu sel; Elos tia inse pwaye nu ke wuleang lalos nu sel.
38 Men han, han er miskunnelig, han tilgir misgjerning og forderver ikke; mange ganger lot han sin vrede vende om og lot ikke all sin harme bryte frem.
Tusruktu, God El pakomuta mwet lal. El nunak munas ke ma koluk lalos Ac tia kunauselosla. Pacl pus El sruokya mulat lal lukelos, Ac kutongya kasrkusrak lal.
39 Og han kom i hu at de var kjød, et åndepust som farer avsted og ikke kommer tilbake.
El esam lah mwet inge elos mwet moul in ikwa, Moul lalos oana eng uh ke ac tuhwot ac tia folok.
40 Hvor titt var de ikke gjenstridige mot ham i ørkenen, gjorde ham sorg på de øde steder!
Pus na pacl elos aktoasrye God yen mwesis, Oayapa pus na pacl elos aksupwaryal.
41 Og de fristet Gud på ny og krenket Israels Hellige.
Pus na pacl elos srike God Ac akkeokye insien God Mutal lun Israel.
42 De kom ikke hans hånd i hu den dag han forløste dem fra fienden,
Elos mulkunla ku lulap lal Ac len se El tuh molelosla liki mwet lokoalok lalos,
43 han som gjorde sine tegn i Egypten og sine under på Soans mark.
Ac orala ma ku ac usrnguk In acn Zoan in facl Egypt.
44 Han gjorde deres elver til blod, og sine rinnende vann kunde de ikke drikke.
El ekulla infacl we nu ke srah Na wangin kof mwet Egypt in nim.
45 Han sendte imot dem fluesvermer som fortærte dem, og frosk som fordervet dem.
El supwala un loang nu inmasrlolos, mwe akkeokyalos, Ac frog in kunausla acn selos.
46 Og han gav gnageren deres grøde og gresshoppen deres høst.
El supwala locust in kangla fokinsak sunalos Ac in kunausla ima lalos.
47 Han slo deres vintrær ned med hagl og deres morbærtrær med haglstener.
El kunausla ima grape lalos ke af yohk kosra, Ac kunausla sak fig ke aunfong oyohu.
48 Og han overgav deres fe til haglet og deres hjorder til ildsluer.
El uniya cow natulos ke af yohk kosra, Ac un kosro natulos ke sarom.
49 Han slapp sin brennende vrede løs mot dem, harme og forbitrelse og trengsel, en sending av ulykkes-bud.
El srunglulos Ke kasrkusrak ac mulat lal, Oana sie un lipufan su tuku in use misa.
50 Han brøt vei for sin vrede, sparte ikke deres sjel for døden, overgav deres liv til pesten.
El tia sruokya mulat lal Ku molela moul lalos, A El onelos ke mwe akkeok.
51 Og han slo alle førstefødte i Egypten, styrkens førstegrøde i Kams telter.
El uniya wounse nukewa In sou nukewa lun mwet Egypt.
52 Og han lot sitt folk bryte op som en fåreflokk og førte dem som en hjord i ørkenen.
Na El kolla mwet lal oana sie shepherd, Ac pwanulos sasla yen mwesis.
53 Og han ledet dem tryggelig, og de fryktet ikke, men havet skjulte deres fiender.
El kololos in misla ac elos tia sangeng, A meoa tuku ac afunla mwet lokoalok lalos.
54 Og han førte dem til sitt hellige landemerke, til det berg hans høire hånd hadde vunnet.
El kololos nu ke acn mutal sel, Nu ke eol we su El sifacna eisla.
55 Og han drev hedningene ut for deres åsyn og lot deres land tilfalle dem som arvedel og lot Israels stammer bo i deres telter.
El lusak mwet in facl sac ke mwet lal elos utyak Ac El kitalik acn selos nu sin sruf lun Israel, Ac sang lohm sin mwet we nu sin mwet lal.
56 Men de fristet Gud, den Høieste, og var gjenstridige mot ham, og de aktet ikke på hans vidnesbyrd.
Tusruktu, elos tuyak lain God Kulana, Ac kena sifilpa srikal. Elos tia akos ma sap lal,
57 De vek av og var troløse, som deres fedre, de vendte om, likesom en bue som svikter.
A elos forla liki God ac tia pwaye nunak lalos nu sel, oapana mwet matu lalos meet ah; Elos sesuwos oana soko sukan pisr kururu.
58 Og de vakte hans harme med sine offerhauger og gjorde ham nidkjær med sine utskårne billeder.
Elos arulana akkasrkusrakye God ke nien alu lalos Ac ke ma sruloala lalos.
59 Gud hørte det og blev vred, og han blev såre kjed av Israel.
God El arulana mulat ke El liye ma inge, Ac El sisla na pwaye mwet Israel.
60 Og han forlot sin bolig i Silo, det telt han hadde opslått blandt menneskene.
God El som liki lohm nuknuk sel in Shiloh, Lohm se su El muta loac inmasrlosr.
61 Og han overgav sin styrke til fangenskap og sin herlighet i fiendens hånd.
El lela tuh mwet lokoalok lasr in sruokya Tuptup in Wuleang, Su akilenyen ku ac wolana lal.
62 Og han overgav sitt folk til sverdet og harmedes på sin arv.
El arulana toasr sin mwet lal Ac El lela tuh elos in anwuki sin mwet lokoalok lalos.
63 Ild fortærte dets unge menn, og dets jomfruer fikk ingen brudesang.
Mukul fusr elos misa ke mweun, Ac mutan fusr uh wangin mwet elos in payuk se.
64 Dets prester falt for sverdet, og dets enker holdt ikke klagemål.
Mwet tol elos anwuki, Na tia lela tuh katinmas kialos in eoksra.
65 Da våknet Herren som en sovende, som en helt som jubler av vin.
Na Leum El sifil ngutalik oana mwet se su motul ngutalik — El oana sie mukul fokoko su pirikyukyak ke sripen wain.
66 Og han slo sine motstandere tilbake, påførte dem en evig skam.
Na El ukwauk mwet lokoalok ac kutangulosla, Pwanang elos mwekinla nwe tok.
67 Og han forkastet Josefs telt og utvalgte ikke Efra'ims stamme,
Tusruk El sisla sruf lal Joseph, Ac El tia sulela sruf lal Ephraim.
68 men han utvalgte Juda stamme, Sions berg som han elsket.
A El sulela sruf lal Judah, Oayapa Eol Zion, su El arulana lungse.
69 Og han bygget sin helligdom lik høie fjell, lik jorden, som han har grunnfestet for evig tid.
El musaela Tempul lal ingo, In oana lohm sel inkusrao. El oru in okak ac ku, oana faclu, Su oakwuki nwe tok.
70 Og han utvalgte David, sin tjener, og tok ham fra fårehegnene;
God El sulella David, mwet kulansap lal, Su El usalu liki inima,
71 fra de melkende får som han gikk bakefter, hentet han ham til å vokte Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
Acn el muta liyaung sheep we, Ac El oru tuh elan tokosra fin Israel — Elan oana sie mwet shepherd lun mwet lun God.
72 Og han voktet dem efter sitt hjertes opriktighet og ledet dem med sin forstandige hånd.
Ouinge David el liyalosyang ke inse pwaye Ac ke pah in nunak lal, el kololos.
