1 Krønikebok 16
1 Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.
Hichun amahon Pathen thingkong chu David in akoina dia ponbuh hoitah ason namun a chun ahin polut uvin ahi. Chua chun amahon Pathen a kilhai na pumgo thilto jong ana kat uvin ahi.
2 Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.
David in kilhaina kin aneijou in amite chu Pakai min in phatthei aboh in ahi.
3 Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.
Chujouvin aman ami Israel te numei pasal abonchauvin changlhah alhang a kisem ahin, lengpithei ga’a kisem nehthei ana peh ahi.
4 Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.
David in Levi mite chu Pakai thingkong maiya Israel Pathen Pakai phattheina sima, a vahchoi lasah le thangvah ding in mipi jouse lamkai din ana pansah e.
5 Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.
Asaph chu amaho lah a lamkai ahin, amahin lasah na a kimang tumging sumeng kivo ging asai yin ahi. Amaban tah’a chu Zechariah ahin chule ama kithopi ding in Jeiel, Mattithiah, Eliab, Benaiah, Obed-edom le Jeiel ahiuve. Amaho hi semjang le selangdah sai a pang ahiuve.
6 Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.
Chule Pathen thingkong kitepna masang a chun thempu Benaiah le Jahaziel chun tanglouvin sumkon ana mut lhon in ahi.
7 Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:
David in hiche nikho chun Asaph le ami Levite chutoh Pakai a kipa na thangvah na lasah na ana peu vin ahi.
8 «Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!
Pakai chu thangvah na peuvin chule aloupina seiphong uvin vannoi leiset pumpin athibol jouse hecheh hen,
9 Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!
Thangvah toh thon ama vahchoi un chule namtin jouse chung a athilbol kidang ho hillhang uvin,
10 Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
Amintheng chu hapah in kipapi un, eiho Pakai mite ehiuve,
11 Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
Tantih neilouvin Pakai thahatna chu holjing unlang hou uvin,
12 Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
Thil kidang tampi le datmo umtah aboldoh hole athu tan naho geldoh jing un,
13 de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.
Nangho alhacha Israel chate ho chule Jacob son chilhah anam deilhen mite ho,
14 Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.
Amahi eiho Pakai Pathen ahi, Ama thupeh dihtah hi vannoi jousen amu ding ahi.
15 Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
Aman aitih khang chan in jong akitepna agel doh jing in ahi,
16 den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!
Hiche hi aman Abraham toh kitepna asem chu ahin chule Isaac heng a kitepna ana neichu ahi,
17 Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,
Aman hichu Jacob heng a Israel mite toh aitih khang gei a tonsot'a dia kitep na thulhuh le suhdetna ana nei ahi.
18 med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »
“Nangma chan ding goulo nading Canaan gam chu kapeh ding nahi,” ati.
19 då de var ein liten flokk, få og framande der.
Aman hiche aseilai chun nangmaho Canaan gam'a hon lhomcha a khopem bang a nana umlai u ahi, ati.
20 Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.
Hiti chun amaho chu namkhat apat namkhat in anavah uvin chule lenggam khat apat gamdang a ana vah leu ve,
21 Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
Chujongle aman amaho chu koima suhgentheina le bolgimna ana neisah pon, amaho jeh in leng dang ho joh thugah na ananei jon ahi,
22 «Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
Kami lhenchomte natohkhah thei loudiu chule kathemgao ho jong nasuh genthei loudiu ahi,
23 Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!
Leiset pumpin Pakai chu vahchoi hen chule aniseh in ami huh hingna thupha chu seiphong leuvin,
24 Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!
Namtin vaipi lah a athilbol loupi ho phongjal un, chule athilbol kidang ho mitin vaipi hetsah un,
25 For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.
Pakai chu thunei pen ahin amin loupi vahchoi dia lomtah ahi. Chule Pathen dang jouse sang a gin le jadia lom ahi,
26 For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.
Namtin vaipi dang ho hou hi semthu milim doi Pathen ahi, eiho Pakai vang hi vanlaijol sempa ahi,
27 Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.
Jana le lalna jouse le thahatna chule kipana Pakai ama kom a um ahi,
28 Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!
Vannoi namtin vaipin Pakai thahat nale aloupi je chu hecheh hen,
29 Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!
Pakai chu loupina jouse chang dia lom ahi, amuntheng dung jousea Pakai chu thilpeh toh thon houvun,
30 Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.
Leiset mite jouse Pakai masang a tijan kithing jeng hen, leiset jong linglouhel in dettah in ding jing hen,
31 Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»
Vanna le leiya kipa thanop nan lodim soh hen chule Pakai vaihomna namtin vaipi jousea seiphong leuvin,
32 Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!
Twikhanglen le asung a cheng jousen jong avah choina sam u hen chule loulai dungle mimle chang ho jong kipah thanom in hung pohjal jeng uhen,
33 Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.
Gammang thingphung jouse jong kipah lasah in kilingdoh soh hen, Pakai chu leiset na thutan’a ahung teng,
34 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Pakai chu aphatna jallin thangvah na peuvin, ama a um tahsan umtah mingailutna chun tonsot'in athoh jing e,
35 Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»
“O Pathen eihuh hing paovin namtin vaipi lah a kon in neipui khom uvin lang neihuh doh uvin, chuteng nangma mintheng chu kakipa piuva kavah choi diu ahi.
36 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.
Pakai Israel Pathen chu vahchoiyun amachu tonsot tonsot gei a hingjing ahi chule amite jousen Pakai chu vahchoi in sam uhen,” Amen.
37 Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.
Hitichun David in Pakai kitepna thingkong a aniseh a angaichat najouse a natong le ding in Asaph le ama mi Levi mite chu ana pansah in ahi.
38 Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.
Hiche holah a chun Jeduthun chapa Obed-edom, Hosah le Levi mite misom gup le get chu kotkhah ngah in ana pang uve.
39 Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,
Chule David in Zadok thempu le Levi mite chu Gibeon gamsung a Pakai Pathen houbuh a kimang cha din ana koi in ahi.
40 at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.
Pakai in Israel te chung a dan thupeh juidia ana nei bang in amahon Pakai a jingkah nilhah in kilhaina thilpeh maicham jong ana nei uve,
41 Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.
Pakai akitah nale mingailut na tonsot na athoh hat na jallin ama thang vah na pe ding in David in Heman le Jeduthun ana lhengdoh un chule midang ana minphah chan jong ana pang uvin ahi.
42 Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.
Hitichun amahon sumkon mut ginle khutbeh ginle tumging theijat tampi ho mang chan Pathen anavah choi uve, chule Jeduthun chapa chu kotkhah ngah in ana pansah uve.
43 Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.
Chujouvin mipi jouse chu ama inlam cheh a ana kileu vin David jong ama inlam a ainsung mite phattheiboh ding in ana che tan ahi.
