Salomos Ordsprog 22

1 Eit godt namn er meir verdt enn rikdom stor, og manntekkje betre enn sylv og gull.

Haosatna sanga minphat kilhen ding apha jon, sana le dangka sanga jong, mihem lunglhaina um ding aphajoi.

2 Rik og fatig råkast, Herren hev skapt deim alle.

Mihao hihen mivaicha hijongleh akisu-khen thei aum poi, ajeh chu Pakaiyin anitah lhon’a asem ahi.

3 Den kloke ser fåren og gøymer seg, men fåmingar renner fram og lyt bøta for det.

Miching chun alungthim in hahsatna hung lhung ding avephan, ama le ama akivengdoh jin ahi. Hinlah mi lungthim bei le ima kholtoh louva machalpi chun gimna ato tei ding ahi.

4 Løn for spaklynde og otte for Herren er rikdom og æra og liv.

Kineosah pum le Pathen gin jeh’a kipaman chu haosatna jouse, jabolna chule hinna ahi.

5 Klunger og snaror er på den vegen den falske gjeng, den som agtar si sjæl, held seg burte frå deim.

Phatlouna jenga chonpa lam lhahna chu ling le khaovin abom jin, koi hileh ling le khao lah’a kiveng thempa chu hoidoh tei ding ahi.

6 Lær guten etter som guten er, so vik han ikkje ifrå det, um han vert gamall.

Chapang chu lamdih jenga khoukhah in, chutileh akhanlhit geija asuhmil lou ding aki lhonpi jing ding ahi.

7 Rikmann rå’r yver fatigfolk, og den som fær lån, vert træl for den som gjev.

Mihao in mivaichate chunga vai ahom in, chule sum bapa jong abatsah napa soh’in apang e.

8 Den som sår urett, skal hausta vondt, og hans ovmods ris fær ein ende.

Koi hileh thu adihlou’a tan chun hamsetna ato tei ding, amapa chu lunghang henlang mol-a pansa jongleh, apansahna mol chu atahsa chunga lechuh ding ahibouve.

9 Den godhjarta vert velsigna, for han gjev sitt brød til armingen.

Koi hileh midang mit-ha phatah’a vepa chu phatthei chang ding, ajeh chu aman aneh ding an chu vaichaho apejin ahi.

10 Jaga spottaren ut, so gjeng trætta med, og for skjemsla og kiv fær du fred.

Miphalou chon chavei ho chu no-mang un, chutileh kinahna jong beiyin tin, baotamna jouse jong thip hel ding ahi.

11 Den som elskar hjartans reinleik, den som talar vænt, han hev kongen til ven.

Pakaiyin mi lungtheng chu angailun, Koi hileh O ngei sel’a thusei chun lengpa jeng jong gol le paija akisem thei ahi.

12 Herrens augo vaktar kunnskap, men ord frå den utrue støyter han um.

Pakaiyin hetna kiti hi amit tenin ave-jing in, chule kitahna bei mi chu apeidoh jin ahi.

13 Letingen segjer: «Det er ei løva der ute, eg kunde verta drepen midt på gata.»

Mithasen aseijin, “hichea khun sakei bahkai aum in, potdoh leng kholai dunga ei-tha ding ahi” ati.

14 Ei djup grav er skjøkjemunn, den som Herren er harm på, skal falla nedi.

Jonlungpu numeinu kamsung hi, kokhuh thuh tah ahin, Pakai lung hansah chan chu hiche kokhuh sunga hi lhalut tei ding ahi.

15 Vitløysa heng fast ved hjarta hjå guten, men tukteriset driv henne burt frå han.

Chapang lungthim sunga hi ngolna dimset ahin, hinlah achunga hilchahna aum teng, ngolna chu bei tei ding ahi.

16 Trykkjer du armingen, vert det honom til vinning, gjev du den rike, vert det berre til tap.

Hao ding deija mivaicha sugentheija chule ahaopa pehbe mi chu vaichat nan aphah ding ahi.

17 Lut øyra ned og høyr på ord av vismenn vend hjarta til min kunnskap!

Nana hong phan lang miching ho thumop ngaiphan, chule kahetna hi nalung sunga het tei ding gon lang kisanlut in;

18 For det er vænt at du deim varar i ditt hjarta; gjev dei må vera reiduge på dine lippor!

Ajeh chu hiche ho jouse hi nalung sunga nachin leh, nangma dinga lung nopna’a pang ding, chule aboncha nakam’a na phondoh thei teng, nalung lhai ding ahi.

19 Av di du skal lita på Herren, lærer eg deg i dag, just deg.

Ajeh chu Pakaija nakison theina dinga, tunia hi keiman nangma jah-tah’a kaiseipeh nahi.

20 Hev eg’kje skrive fyndord til deg med råder og kunnskap

Keiman nakom’a thumopna le hetthemna thucheng phatah tah kasutdoh peh nahi lou ham?

21 til å kunngjera deg det som rett er, sannings ord, so du med sannings ord kann svara deim som sender deg?

Hitiahi nangman thutah hochu nahet them’a, chutengleh nahinsol ho ang-a thu adih’a na donbut theina dinga kahil nahi.

22 Plundra ikkje ein fatigmann av di han er fatig, og tred ikkje armingen ned i porten!

Najotho man’in mivaicha ho chom hih in, ama chu vaicha tahbeh ahi.

23 For Herren skal føra saki deira og taka livet deira som tek ifrå deim.

Ajeh chu Pakai hi amaho vengtup a pang ahin, koi hileh amaho sumang achu Aman asuhmang ding ahi.

24 Gjev deg ikkje i lag med ein som snart vert vreid, og gakk ikkje med ein bråsinna mann,

Milung chom le lunghang jing hotoh kivop dan, chule mi lungsa jing hoto jong chekhom hih in.

25 at du ikkje skal venja deg til hans vegar og få sett ei snara for livet ditt!

Hitia chu naum louleh ama tobanga nachon ding, chepaina’a nanei loa nahinkho lamvai ding ahi.

26 Ver ei millom deim som gjev handtak, millom deim som borgar for skuld!

Bat lahna’a batman a kitung doh ho bang in, batsah nan kimoh tun hih in.

27 Når du inkje hev å betala med, kvifor skal dei taka sengi di burt under deg?

Asahna ding ima naneitah lou jongleh, nalupna jalkhun geijin pedoh jeng tan.

28 Flyt ikkje gamall merkestein som federne dine hev sett!

Napu Napa khang apat gamgi melchihna song chu, nangman na chondoh lou ding ahi.

29 Ser du ein mann som er dugleg i arbeidet, han skal tena hjå kongar og ikkje hjå småfolk.

Lolhingtah’a natong khut them namudoh lou ham? Amachu lengpa ang-sunga bou ding ding, michavei masanga vang ding thei lou ding ahi.