Salmenes 37

1 Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!

Dāvida dziesma. Neapskaities par bezdievīgiem, neiekarsies par ļauna darītājiem,

2 For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.

Jo tā kā zāle tie drīz top nocirsti, un savītīs kā zaļa zāle.

3 Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!

Cerē uz To Kungu un dari labu, paliec savā zemē un uzturies ar uzticību.

4 Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.

Priecājies iekš Tā Kunga, tad Viņš tev dos tavas sirds lūgšanas.

5 Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;

Pavēli Tam Kungam savu ceļu un cerē uz Viņu, tad Viņš gan darīs.

6 og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.

Viņš liks aust tavai taisnībai kā gaismai un tavai tiesai kā dienas spožumam.

7 Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!

Ciet klusu Tam Kungam un gaidi uz Viņu, neapskaities par to, kam ceļš labi izdodas, par vīru, kas dodas uz blēdīgiem padomiem.

8 Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!

Atstājies no dusmības un mities no bardzības, nesaskaities, ka tu ļauna nedari.

9 For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.

Jo ļaunie taps izdeldēti; bet kas uz To Kungu gaida, tie zemi iemantos.

10 Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.

Mazs brīdis vēl, un bezdievīgā vairs nav; un kad Tu raudzīsi pēc viņa vietas, tad tā vairs nav.

11 Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.

Bet lēnprātīgie iemantos zemi un priecāsies lielā mierā.

12 Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.

Bezdievīgais glūn uz taisno un sakož savus zobus pret viņu.

13 Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.

Bet Tas Kungs par viņu smejas, jo tas redz, ka viņa diena nāks.

14 Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.

Bezdievīgie izvelk zobenu un uzvelk savu stopu, gāzt bēdīgo un nabagu un nokaut tos, kas uz taisniem ceļiem.

15 Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.

Bet viņu zobens ies viņu pašu sirdī, un viņu stopi taps salauzti.

16 Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.

Tas mazums, kas taisnam, ir labāks, nekā tā bagātība, kas daudz bezdievīgiem.

17 For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.

Jo bezdievīgiem elkonis taps salauzts, bet Tas Kungs uztur taisnos.

18 Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.

Tas Kungs zina sirds skaidro dienas, un viņu manta paliks mūžīgi.

19 Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.

Bēdu laikā tie netaps kaunā, un bada laikā tie taps paēdināti.

20 For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.

Jo bezdievīgie ies bojā, un Tā Kunga ienaidnieki kā lauku jaukums iznīks, tie iznīks kā dūmi.

21 Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.

Bezdievīgais aizņem uz parādu un neatdod, bet taisnais ir žēlīgs un devīgs.

22 For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.

Jo Tā Kunga svētītie iemantos zemi, bet Viņa nolādētie taps izdeldēti.

23 Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.

No Tā Kunga būs stiprināti tāda vīra soļi, un ved tādu, kura ceļš viņam patīk.

24 Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.

Ja viņš krīt, tad nepaliek guļam, jo Tas Kungs viņu tur pie rokas.

25 Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.

Es esmu jauns bijis un arī vecs palicis, bet es neesmu redzējis taisno atstātu, nedz viņa dzimumu meklējam maizi.

26 Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.

Vienmēr viņš apžēlojās un aizdod, un viņa dzimums ir par svētību.

27 Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.

Atstājies no ļauna un dari labu, tad tu paliksi mūžīgi.

28 For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.

Jo Tas Kungs mīl tiesu un neatstās Savus svētos; tie top mūžīgi pasargāti, bet bezdievīgo dzimums top izdeldēts.

29 Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.

Taisnie iemantos zemi, un dzīvos iekš tās mūžam.

30 Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.

Taisnā mute izteic gudrību, un viņa mēle runā tiesu.

31 Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.

Dieva bauslība ir viņa sirdī, viņa soļi nestraipelēs.

32 Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.

Bezdievīgais glūn uz taisno un meklē viņu nokaut.

33 Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.

Bet Tas Kungs to nepamet viņa rokā, un to nepazudina, kad to tiesā.

34 Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.

Gaidi uz To Kungu un sargi Viņa ceļu, tad Viņš tevi paaugstinās, ka tu zemi iemanto; tu redzēsi, ka bezdievīgie taps izdeldēti.

35 Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.

Es esmu redzējis vienu bezdievīgu, tas darīja varas darbus un zaļoja kā paša audzis koks.

36 Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.

Bet tas iznīka, un redzi, tā nebija vairs; es pēc viņa vaicāju bet viņš netapa atrasts.

37 Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.

Ņem vērā sirds skaidro un uzlūko taisno, jo tādam vīram beidzot labi klāsies.

38 Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.

Bet pārkāpēji kopā taps samaitāti, bezdievīgie taps beidzot izdeldēti.

39 Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.

Bet taisno palīdzība ir no Tā Kunga; Tas tiem ir par stiprumu bēdu laikā.

40 Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.

Un Tas Kungs tiem palīdzēs un tos izglābs, Viņš tos izglābs no bezdievīgiem, un tos izpestīs, jo tie paļaujas uz Viņu.