Salmenes 5
1 Til songmeisteren, til Nehilot; ein salme av David. Vend øyra til mine ord, Herre, gjev gaum etter min sukk!
O Pakai, ka ocheng ho neingaipeh’in, Kalungthim a kataona jong neigelkhoh peh’in.
2 Lyd til mitt rop um hjelp, min konge og min Gud! For til deg bed eg.
Panpi ngaija kakana neigelkhohpeh’in, kalengpa le ka Pathen; ajeh chu nangma kom’a bou taova kahi.
3 Herre, um morgonen vil du høyre mi røyst; um morgonen legg eg mi sak fram for deg og ventar.
O Pakai, jingkah teng kataona nei ngaipeh’in, jingkah seh leh nangma lam sangingtingkangaichat jouse nakom kahinlhut a kinemtah a ngah jingding kahi.
4 For du er ikkje ein Gud som hev hugnad i ugudleg åtferd; den vonde fær ikkje bu hjå deg.
Nangma thil phalouho chunga kipah ji Pahen nahipon, migilou ho jong na angsuna aumthei ji pouve.
5 Dei ovmodige kann ikkje standa seg for dine augo; du hatar alle som gjer urett.
Nangma angsunga mikiletsah ho adingjou jipon; Pakai nang man gitlou nale chonset bol jouse nathet soh hel e.
6 Du let deim som talar lygn ganga under; den blodgiruge og falske mann styggjest Herren ved.
Nangin jouthu sei ho nasuh mang ding ahi; Pakai in mijoulhep holeh tolthat ho athet ahi.
7 Men eg vil ved di store miskunn ganga inn i ditt hus, vil med otte for deg falla ned framfyre ditt heilage tempel.
Keima din vang, Nangailut na bulhingsetjal chun na hongsung hunglut nange; Chule nangma ginle jana a nahouin theng mai a bohkhup a chibai kabohding nahi.
8 Herre, leid meg ved di rettferd, for deira skuld som lurar på meg, jamna din veg for meg!
O Pakai, kamelma ten eijo lounadin nalamdih a neipui in. Kamasanga um lampi hi kajuidih nadin neihin lhun jang peh in.
9 For det finst ikkje sanning i deira munn; det indre i deim er ein avgrunn; strupen deira er ei opi grav; tunga si gjer dei hål.
Ajeh chu kamelmate kamsung'a thutah apotthei tapon, asunglam’u jong setnajeng ahitai; Alol sung ujong lhankhuh abangin, alei ujong chuchi a kilhunglut kalbi abang e.
10 Gud, døm dei skuldige! Lat deim falla for sine eigne meinråder, støyt deim ned for deira mange misgjerningar! for dei hev gjort upprør mot deg.
O Pakai ama ho khu gotna petan. Aduhabol nauhi amaho lhuh na hihen! Achonsetnao ho jeh’in delmang jeng’in, ajeh chu amahohin nangma dounan na atong’un ahi.
11 Men lat alle deim gleda seg, som set si lid til deg! Lat deim til æveleg tid fagna seg høgt, av di du vil verja deim; og lat deim som elskar ditt namn frygda seg i deg!
Ahin koihileh nangma lhalim noi’a umho chu thanom’u hen! Nangma thangvahna lachu kipahtah’in sajingu hen! Amaho chunga nalhajah in hoidoh jing in lang, Nangma min ngailu jing ho jong kipa na lodim jing’u hen.
12 For du, Herre, velsignar den rettferdige; du vernar honom med nåde som med ein skjold.
O Pakai, nang’in michonpha ho phatthei naboh tei in. Nalungtoh te ngailut na ompho phatah achun nahoibit jing e.
