Salmenes 51
1 Til songmeisteren; ein salme av David, då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba. Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!
Načelniku godbe, psalm Davidov, Ko je prišel k njemu Natan prerok, potem ko se je bil sešèl z Betsebo. Milosten mi bodi, o Bog, po dobroti svoji; po obilosti svojega usmiljenja izbriši pregrehe moje.
2 Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!
Dobro me operi krivice moje, in greha mojega očisti me.
3 For mine misgjerningar kjenner eg, og mi synd er alltid framfyre meg.
Ker pregrehe svoje jaz spoznavam, in greh moj biva mi vedno pred očmi.
4 Mot deg einast hev eg synda og gjort det som vondt er i dine augo, so du må vera rettferdig når du talar, vera rein når du dømer.
Tebi, tebi samemu sem grešil, in storil kar se zlo vidi v tvojih očeh; da se opravičiš v govorih svojih; čist si, kader ti sodiš.
5 Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.
Glej, v krivici sem storjen in v grehu me je spočela mati moja.
6 Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!
Glej, resnice se raduješ v osrčji; in skrivaj si mi razodél modrost svojo.
7 Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!
Očisti me z isopom, da bodem čist; operi me, da bodem bel nad sneg.
8 Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!
Stóri, da čujem veselje in radost, radujejo se kosti, katere si potrl.
9 Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!
Skrij srdito obličje svoje grehom mojim, in vse krivice moje izbriši.
10 Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!
Srce mi čisto ustvari, Bog, in duh krepak ponovi v meni.
11 Kasta meg ikkje burt frå di åsyn, og tak ikkje din heilage ande frå meg!
Ne zavrzi me izpred svojega obličja; in svojega svetega duha ne jemlji od mene nazaj.
12 Gjev meg atter fagnaden av di frelsa, og haldt meg uppe med ei viljug ånd!
Daj mi nazaj veselje blaginje svoje; in z duhom blagodušnosti podpiraj me.
13 So vil eg læra lovbrjotarar dine vegar, og syndarar skal venda um til deg.
Učil bodem krivičnike pota tvoja, da se grešniki povrnejo k tebi.
14 Gud, fria meg frå blodskuld, Gud, mine frelsar! So skal mi tunga fagna seg høgt yver di rettferd.
Reši me krvi, o Bog, Bog blaginje moje; jezik moj naj poje pravico tvojo.
15 Herre, lat upp mine lippor! So skal min munn forkynna din pris.
Gospod, odpri moje ustne, in usta moja bodejo oznanjala hvalo tvojo.
16 For du hev ikkje lyst til slagtoffer - elles skulde eg gjeva deg det; i brennoffer hev du ikkje hugnad.
Ker ne veseliš se daritve; nočeš, da dajem žgalni dar.
17 Offer for Gud er ei sundbroti ånd; eit sundbrote og knust hjarta vil du, Gud, ikkje forsmå.
Daritve Božje so duh potrt; srca potrtega in pobitega, o Bog, ne zametaš.
18 Gjer vel imot Sion etter din nåde, bygg murarne åt Jerusalem!
Oblagodari po dobri volji Sijon; sezidaj zidovje Jeruzalemsko.
19 Då skal du hava hugnad i rettferds offer, i brennoffer og heiloffer; då skal dei ofra uksar på ditt altar.
Tedaj se bodeš veselil daritev pravice, žgalnih in celih daritev; tedaj bodo pobožni pokladali junce na tvoj oltar.
