دوم سموئیل 3

۱ 1 و جنگ در میان خاندان شاول و خاندان داود به طول انجامید و داود روز به روزقوت می‌گرفت و خاندان شاول روز به روزضعیف می‌شدند.

Saul imthung takoh hoi David imthung takoh saning kasawkah misa angtukhaih to oh. David imthung takoh loe thacak o aep aep; toe Saul imthung takoh loe thazok o aep aep.

۲ 2 و برای داود در حبرون پسران زاییده شدند، و نخست زاده‌اش، عمون، از اخینوعم یزرعیلیه بود.

David loe Hebron ah oh naah caa nongpanawk to sak; Jezreel ih kami Ahinoam mah a calu nongpa Ammon to sak pae;

۳ 3 و دومش، کیلاب، از ابیجایل، زن نابال کرملی، و سوم، ابشالوم، پسر معکه، دختر تلمای پادشاه جشور.

ca nongpa hnetto haih Khileab loe, Karmel ih Nabal zu Abigail mah sak pae; thumto haih capa Absalom loe, Geshur siangpahrang Talmai canu, Maakah mah sak pae;

۴ 4 و چهارم ادونیا، پسر حجیت، وپنجم شفطیا پسر ابیطال،

palito haih capa Adonijah loe, Haggith mah sak pae; pangato haih capa Shephatiah loe, Abital mah sak pae;

۵ 5 و ششم، یترعام ازعجله، زن داود. اینان برای داود در حبرون زاییده شدند.

tarukto haih capa Ithream loe, David zu Eglah mah sak pae; hae kaminawk loe Hebron vangpui ah oh o naah a sak.

۶ 6 و هنگامی که جنگ در میان خاندان شاول وخاندان داود می‌بود، ابنیر، خاندان شاول راتقویت می‌نمود.

Saul imthung takoh hoi David imthung takoh misa angthawk naah, Abner mah Saul imthung takoh to kacakah angdoet haih.

۷ 7 و شاول را کنیزی مسمی به رصفه دختر ایه بود، و ایشبوشت به ابنیر گفت: «چرا به کنیز پدرم درآمدی؟»

Saul mah Aih canu Rizpah to zula ah suek; Ish-Boseth mah Abner khaeah, Tipongah kampa ih zula khaeah na iih loe? tiah a naa.

۸ 8 و خشم ابنیر به‌سبب سخن ایشبوشت بسیار افروخته شده، گفت: «آیا من سر سگ برای یهودا هستم و حال آنکه امروز به خاندان پدرت، شاول، و برادرانش واصحابش احسان نموده‌ام و تو را به‌دست داودتسلیم نکرده‌ام که به‌سبب این زن امروز گناه بر من اسناد می‌دهی؟

Ish-Boseth mah to tiah naa pongah Abner loe paroeai palungphui moe, nampa Saul ih imthung takoh, a caanawk hoi anih ih ampuinawk nuiah oepthok ah ka oh, nang hae David ban ah ka paek ai; kai loe Judah kaminawk pakaa kami ah na ai maw ka oh; toe vaihi loe kai hae ui lu baktiah maw nang poek moe, hae nongpata hoiah zaehaih sah kami ah nang net?

۹ 9 خدا مثل این و زیاده از این به ابنیر بکند اگر من به طوری که خداوند برای داودقسم خورده است، برایش چنین عمل ننمایم.

Angraeng mah David khaeah suek ih lokkamhaih baktih toengah, David hanah tok ka sah pae ai moe,

۱۰ 10 تا سلطنت را از خاندان شاول نقل نموده، کرسی داود را بر اسرائیل و یهودا از دان تا بئرشبع پایدار گردانم.»

Saul ih imthung hoiah siangpahrang ukhaih prae to lak ving moe, Israel hoi Judah prae khoek to, Dan hoi Beersheba khoek to, David ih angraeng tangkhang to padoet hanah ka bomh ai nahaeloe, Sithaw mah Abner khaeah kanung aep ah toksah na soe, tiah a naa.

۱۱ 11 و او دیگر نتوانست در جواب ابنیر سخنی گوید زیرا که از او می‌ترسید.

Ish-Boseth mah Abner to zit pongah, lok pakha to doeh pathim pae ai.

۱۲ 12 پس ابنیر در آن حین قاصدان نزد داودفرستاده، گفت: «این زمین مال کیست؟ و گفت تو بامن عهد ببند و اینک دست من با تو خواهد بود تاتمامی اسرائیل را به سوی تو برگردانم.»

To naah Abner mah angmah zuengah laicaehnawk to David khaeah patoeh moe, Hae loe mi ih prae aa? Kai hoi angdaehhaih sah ah; khenah, Israel kaminawk nang khaeah angzoh o thai boih hanah, kang bom han, tiah a naa.

۱۳ 13 اوگفت: «خوب، من با تو عهد خواهم بست ولیکن یک چیز از تو می‌طلبم و آن این است که روی مرانخواهی دید، جز اینکه اول چون برای دیدن روی من بیایی میکال، دختر شاول را بیاوری.»

David mah, Hoih, nang hoi angdaehhaih ka sak han; toe kang khaeah hnik han ih hmuen maeto ka tawnh; kai tongh han nang zoh naah, Saul ih canu Mikal to angzo haih ai ah loe kai hnuk hanah angzo hmah, tiah a naa.

۱۴ 14 پس داود رسولان نزد ایشبوشت بن شاول فرستاده، گفت: «زن من، میکال را که برای خود به صد قلفه فلسطینیان نامزد ساختم، نزد من بفرست.»

To pacoengah David mah Saul capa Ish-Boseth khaeah laicaeh to patoeh moe, Philistin kami cumvaitonawk ih ahin hoiah kaimah hanah zu ah ka hamh ih, Mikal to na paek ah, tiah a naa.

۱۵ 15 پس ایشبوشت فرستاده، او را از نزد شوهرش فلطئیل بن لایش گرفت.

To pongah Ish-Boseth mah kami patoeh moe, Mikal to a sava Laish capa Phatiel khae hoiah a lak pae.

۱۶ 16 و شوهرش همراهش رفت و در عقبش تا حوریم گریه می‌کرد. پس ابنیر وی را گفت: «برگشته، برو.» و اوبرگشت.

A sava loe Bahurim vangpui karoek to a zu hnukah bang moe, qah khing. To naah Abner mah, Im ah amlaem lai ah, tiah a naa. To pongah anih loe im ah amlaem let.

۱۷ 17 و ابنیر با مشایخ اسرائیل تکلم نموده، گفت: «قبل از این داود را می‌طلبیدید تا بر شماپادشاهی کند.

Abner loe Israel kacoehtanawk hoiah lokramhaih sak moe, nihcae khaeah, David to nangmacae ih siangpahrang ah suek hanah canghni hoiah na koeh o boeh;

۱۸ 18 پس الان این را به انجام برسانیدزیرا خداوند درباره داود گفته است که به وسیله بنده خود، داود، قوم خویش، اسرائیل را از دست فلسطینیان و از دست جمیع دشمنان ایشان نجات خواهم داد.»

vaihi sah o lai ah; Angraeng mah David khaeah, Ka tamna David rang hoiah kaimah ih kami Israelnawk to Philistin kaminawk ban hoi angmacae misanawk ih ban thung hoiah ka pahlong han, tiah lok a suek boeh, tiah a naa.

۱۹ 19 و ابنیر به گوش بنیامینیان نیزسخن گفت. و ابنیر هم به حبرون رفت تا آنچه راکه در نظر اسرائیل و در نظر تمامی خاندان بنیامین پسند آمده بود، به گوش داود بگوید.

Abner loe Benjamin kaminawk khaeah doeh lokthuih pae; to pacoengah Israel kaminawk mah sak koeh o ih hmuennawk hoi Benjamin imthung takoh boih mah sak koeh o ih hmuennawk to thuih pae hanah, David khaeah caeh.

۲۰ 20 پس ابنیر بیست نفر با خود برداشته، نزدداود به حبرون آمد و داود به جهت ابنیر ورفقایش ضیافتی برپا کرد.

Abner loe angmah ih kami pumphaeto hoiah Hebron vangpui ah David khaeah caeh moe, David mah anih hoi angmah ih kaminawk hanah buhraenghaih to sak pae.

۲۱ 21 و ابنیر به داود گفت: «من برخاسته، خواهم رفت و تمامی اسرائیل رانزد آقای خود، پادشاه، جمع خواهم آورد تا با توعهد ببندند و به هر‌آنچه دلت می‌خواهد سلطنت نمایی. پس داود ابنیر را مرخص نموده، او به سلامتی برفت.

To naah Abner mah David khaeah, Israel kaminawk nang hoiah angkom o thaih moe, nihcae to na koeh baktiah na uk thai hanah, ka caeh moe, ka angraeng siangpahrang nang hanah, Israel kaminawk boih ahmuen maeto ah ka pakhueng han, tiah a naa. To pongah David mah Abner to patoeh, anih loe lunghoihta ah caeh.

۲۲ 22 و ناگاه بندگان داود و یوآب از غارتی بازآمده، غنیمت بسیار با خود آوردند. و ابنیر با داوددر حبرون نبود زیرا وی را رخصت داده، و او به سلامتی رفته بود.

To naah David ih kaminawk hoi Joab loe misa patomhaih ahmuen hoiah ang phak o; misa ban thung hoiah a lomh o ih paroeai hmuennawk to a sin o; toe Abner loe David khaeah Hebron vangpui ah om ai boeh; anih loe David mah longhoihta hoiah patoeh boeh pongah, Hebron vangpui hoiah tacawt boeh.

۲۳ 23 و چون یوآب و تمامی لشکری که همراهش بودند، برگشتند، یوآب راخبر داده، گفتند که «ابنیر بن نیر نزد پادشاه آمد واو را رخصت داده و به سلامتی رفت.»

Joab hoi anih ih misatuh kaminawk boih phak o naah, Ner capa Abner loe siangpahrang khaeah angzoh moe, siangpahrang mah patoeh pongah, anih loe longhoihta hoiah caeh boeh, tiah thuih pae o.

۲۴ 24 پس یوآب نزد پادشاه آمده، گفت: «چه کردی! اینک ابنیر نزد تو آمد. چرا او را رخصت دادی و رفت؟

To pongah Joab loe siangpahrang khaeah caeh moe, Tih hmuen maw na sak? Khenah, Abner nang khaeah angzoh boeh to mah, tih hanah nam laemsak ving loe? Anih loe poekmonghaih hoiah ni caeh boeh.

۲۵ 25 ابنیر بن نیر را می‌دانی که او آمد تا تو را فریب دهد و خروج و دخول تو را بداند و هر کاری را که می‌کنی دریافت کند.»

Ner capa Abner loe nang aling han ih ni angzoh, na kunhaih hoi na tacawthaih to khet moe, na sak ih hmuennawk boih khet han ih ni angzoh, tiah na panoek boeh, tiah a naa.

۲۶ 26 و یوآب از حضور داود بیرون رفته، قاصدان در عقب ابنیر فرستاد که او را از چشمه سیره بازآوردند اما داود ندانست.

Joab loe David khae hoi tacawt moe, Abner hnukah laicaehnawk to patoeh; anih to Sirah tuipuek ohhaih ahmuen hoiah amlaem o haih let. Toe To tiah sak ih hmuen to David mah panoek ai.

۲۷ 27 و چون ابنیربه حبرون برگشت، یوآب او را در میان دروازه به کنار کشید تا با او به خفیه سخن گوید و به‌سبب خون برادرش عسائیل به شکم او زد که مرد.

Abner Hebron ah amlaem naah, ahmuen kalah ah lokthuih han ih baktih toengah, Joab mah anih to sipae khongkha taengah caeh haih; to ah phak naah amnawk Asahel ih athii tho lu lak hanah, Joab mah panak ah thunh, to tiah Abner to duek.

۲۸ 28 وبعد از آن چون داود این را شنید، گفت: «من وسلطنت من به حضور خداوند از خون ابنیر بن نیرتا به ابد بری هستیم.

To pacoengah to hmuen kawng to David mah thaih naah, Ner capa Abner ih athii pongah kaimah hoi ka ukhaih prae loe Angraeng hmaa ah dungzan khoek to zaehaih om mak ai;

۲۹ 29 پس بر سر یوآب و تمامی خاندان پدرش قرار گیرد و کسی‌که جریان وبرص داشته باشد و بر عصا تکیه کند و به شمشیربیفتد و محتاج نان باشد، از خاندان یوآب منقطع نشود.»

anih ih athii loe Joab lu nui hoi anih ampanawk ih imthung takoh boih nuiah krah nasoe; Joab ih imthung takoh loe ahlut nathaih tawn kami, to tih ai boeh loe ngansae man kami, to tih ai boeh loe cunghet hoi kacaeh kangkuu kami, to tih ai boeh loe sumsen hoiah dueh kami, to tih ai boeh loe zok amthlam tui anghaeh hoiah dueh kami ah om nasoe, tiah a naa.

۳۰ 30 و یوآب و برادرش ابیشای، ابنیر راکشتند، به‌سبب این که برادر ایشان، عسائیل را درجبعون در جنگ کشته بود.

Gibeon misa angtukhaih ahmuen ah amnawk Asahel to hum pae pongah, Joab hoi Abishai mah Abner to hum hoi.

۳۱ 31 و داود به یوآب و تمامی قومی که همراهش بودند، گفت: «جامه خود را بدرید وپلاس بپوشید و برای ابنیر نوحه کنید.» و داودپادشاه در عقب جنازه رفت.

To naah David mah Joab hoi a taengah kaom kaminawk boih khaeah, Kahni asik oh loe, kazii angzaeng o pacoengah, Abner to palungsae o haih ah, tiah a naa. David siangpahrang angmah doeh qokkung ah caeh.

۳۲ 32 و ابنیر را درحبرون دفن کردند و پادشاه آواز خود را بلندکرده، نزد قبر ابنیر گریست و تمامی قوم گریه کردند.

Abner loe Hebron vangpui ah aphum o; siangpahrang loe Abner ih taprong ah tha hoiah qah; kaminawk boih doeh qah o.

۳۳ 33 و پادشاه برای ابنیر مرثیه خوانده، گفت: «آیا باید ابنیر بمیرد به طوری که شخص احمق می‌میرد.

Siangpahrang mah Abner hanah, Abner loe kamthu kami baktiah maw duek?

۳۴ 34 دستهای تو بسته نشد وپایهایت در زنجیر گذاشته نشد. مثل کسی‌که پیش شریران افتاده باشد افتادی.» پس تمامی قوم بار دیگر برای او گریه کردند.

Na ban to taoeng o ai, na khok doeh thlong thuk o ai to mah, kawbangmaw kahoih ai kaminawk ban ah dueh kami baktiah, na duek halat? tiah a qah haih. To naah kaminawk boih mah anih to qah o haih let.

۳۵ 35 و تمامی قوم چون هنوز روز بود آمدند تا داود را نان بخوراننداما داود قسم خورده، گفت: «خدا به من مثل این بلکه زیاده از این بکند اگر نان یا چیز دیگر پیش ازغروب آفتاب بچشم.»

Kaminawk loe David khaeah angzoh o moe, khoving ai naah buhcaak hanah pathloep o; toe David mah, Niduem ai karoek to takaw maw, to tih ai boeh loe hmuen maeto maw, ka pataeng nahaeloe, kanung parai ah, Sithaw mah ka nuiah toksah nasoe, tiah lokkamhaih ka sak, tiah a naa.

۳۶ 36 و تمامی قوم ملتفت شدند و به نظر ایشان پسند آمد. چنانکه هر‌چه پادشاه می‌کرد، در نظر تمامی قوم پسند می‌آمد.

Kaminawk boih mah to lok to thaih o naah, anghoe o; kaminawk loe siangpahrang mah sak ih hmuennawk boih nuiah doeh anghoe o.

۳۷ 37 و جمیع قوم و تمامی اسرائیل در آن روزدانستند که کشتن ابنیر بن نیر از پادشاه نبود.

To pongah to na niah siangpahrang mah, Ner capa Abner to hum ai, tiah kaminawk boih hoi Israel kaminawk boih mah panoek o.

۳۸ 38 وپادشاه به خادمان خود گفت: «آیا نمی دانید که سروری و مرد بزرگی امروز در اسرائیل افتاد؟

To naah siangpahrang mah angmah ih kaminawk khaeah, Vaihniah Israel prae ah, siangpahrang capa hoi lensawk kami maeto duek boeh, tiah na panoek o ai maw?

۳۹ 39 و من امروز با آنکه به پادشاهی مسح شده‌ام ضعیف هستم و این مردان، یعنی پسران صرویه ازمن تواناترند. خداوند عامل شرارت را بر‌حسب شرارتش جزا دهد.»

Vaihniah kai loe situi bawh ih siangpahrang ah ka oh, toe ka thazok; hae ih Zeruiah caanawk loe kai pongah thacak hoi kue; hmuen kasae sah kami loe a sak ih kasae hmuen baktih toengah Angraeng mah pathok nasoe, tiah a naa.