تثنیه 12

۱ 1 اینهاست فرایض و احکامی که شما درتمامی روزهایی که بر زمین زنده خواهید ماند، می‌باید متوجه شده، به عمل آرید، در زمینی که یهوه خدای پدرانت به تو داده است، تا در آن تصرف نمایی.

These are the statutes and the judgments which you shall observe to do in the land which Adonai, the God of your fathers, has given you to possess it, all the days that you live on the earth.

۲ 2 جمیع اماکن امتهایی را که در آنها خدایان خود را عبادت می‌کنند و شما آنها را اخراج می‌نمایید خراب نمایید، خواه بر کوههای بلندخواه بر تلها و خواه زیر هر درخت سبز.

You shall surely destroy all the places in which the nations that you shall dispossess abad ·served· their deities, on the high mountains, and on the hills, and under every green tree.

۳ 3 مذبحهای ایشان را بشکنید و ستونهای ایشان راخرد کنید، و اشیره های ایشان را به آتش بسوزانید، و بتهای تراشیده شده خدایان ایشان راقطع نمایید، و نامهای ایشان را از آنجا محوسازید.

You shall break down their altars, and dash their pillars in pieces, and burn their Asherah poles with fire. You shall cut down the engraved images of their deities. You shall destroy their name out of that place.

۴ 4 با یهوه خدای خود چنین عمل منمایید.

You shall not do so to Adonai your God.

۵ 5 بلکه به مکانی که یهوه خدای شما از جمیع اسباط شما برگزیند تا نام خود را در آنجا بگذارد، یعنی مسکن او را بطلبید و به آنجا بروید.

But to the place which Adonai your God shall choose out of all your tribes, to put his name there, you shall seek his habitation, and there you shall come.

۶ 6 و به آنجا قربانی های سوختنی و ذبایح و عشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، ونذرها و نوافل خود و نخست زاده های رمه و گله خویش را ببرید.

There you shall bring your burnt offerings, your sacrifices, your tithes, the wave offering of your hand, your vows, your free will offerings, and the firstborn of your herd and of your flock.

۷ 7 و در آنجا بحضور یهوه خدای خود بخورید، و شما و اهل خانه شما در هر شغل دست خود که یهوه خدای شما، شما را در آن برکت دهد، شادی نمایید.

There you shall eat before Adonai your God, and you shall rejoice in all that you put your hand to, you and your households, in which Adonai your God has blessed you.

۸ 8 موافق هرآنچه ما امروز در اینجا می‌کنیم، یعنی آنچه در نظر هرکس پسند آید، نکنید.

You shall not do after all the things that we do here today, every man whatever is right in his own eyes;

۹ 9 زیرا که هنوز به آرامگاه و نصیبی که یهوه خدای شما، به شما می‌دهد داخل نشده‌اید.

for you haven’t yet come to the rest and to the inheritance, which Adonai your God gives you.

۱۰ 10 اما چون از اردن عبور کرده، در زمینی که یهوه، خدای شما، برای شما تقسیم می‌کند، ساکن شوید، و اوشما را از جمیع دشمنان شما از هرطرف آرامی دهد تا در امنیت سکونت نمایید.

But when you go over the Jordan [Descender], and dwell in the land which Adonai your God causes you to inherit, and he gives you rest from all your enemies around you, so that you dwell in safety;

۱۱ 11 آنگاه به مکانی که یهوه خدای شما برگزیند تا نام خود رادر آن ساکن سازد، به آنجا هرچه را که من به شماامر فرمایم بیاورید، از قربانی های سوختنی وذبایح و عشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، و همه نذرهای بهترین خود که برای خداوند نذر نمایید.

then it shall happen that to the place which Adonai your God shall choose, to cause his name to dwell there, there you shall bring all that I enjoin you: your burnt offerings, your sacrifices, your tithes, the wave offering of your hand, and all your choice vows which you vow to Adonai.

۱۲ 12 و به حضور یهوه خدای خود شادی نمایید، شما با پسران ودختران و غلامان و کنیزان خود، و لاویانی که درون دروازه های شما باشند، چونکه ایشان را باشما حصه‌ای و نصیبی نیست.

You shall rejoice before Adonai your God, you, and your sons, your daughters, your male servants, your female servants, and the Levite [Descendant of United with] who is within your gates, because he has no portion nor inheritance with you.

۱۳ 13 با حذر باش که در هر جایی که می‌بینی قربانی های سوختنی خود را نگذرانی،

Be careful that you don’t offer your burnt offerings in every place that you see;

۱۴ 14 بلکه درمکانی که خداوند در یکی از اسباط تو برگزیند درآنجا قربانی های سوختنی خود را بگذرانی، و درآنجا هرچه من به تو امر فرمایم، به عمل آوری.

but in the place which Adonai chooses in one of your tribes, there you shall offer your burnt offerings, and there you shall do all that I enjoin you.

۱۵ 15 لیکن گوشت را برحسب تمامی آرزوی دلت، موافق برکتی که یهوه خدایت به تو دهد، درهمه دروازه هایت ذبح کرده، بخور؛ اشخاص نجس و طاهر از آن بخورند چنانکه از غزال و آهومی خورند.

Notwithstanding, you may kill and eat meat within all your gates, after all the desire of your soul, according to Adonai your God’s blessing which he has given you. The unclean and the clean may eat of it, as of the gazelle, and as of the deer.

۱۶ 16 ولی خون را نخور؛ آن را مثل آب بر زمین بریز.

Only you shall not eat the blood. You shall pour it out on the earth like water.

۱۷ 17 عشر غله و شیره و روغن ونخست زاده رمه و گله خود را در دروازه های خودمخور، و نه هیچ‌یک از نذرهای خود را که نذرمی کنی و از نوافل خود و هدایای افراشتنی دست خود را.

You may not eat within your gates the tithe of your grain, or of your new wine, or of your oil, or the firstborn of your herd or of your flock, nor any of your vows which you vow, nor your free will offerings, nor the wave offering of your hand;

۱۸ 18 بلکه آنها را به حضور یهوه خدایت درمکانی که یهوه خدایت برگزیند، بخور، تو وپسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاویانی که درون دروازه های تو باشند، و به هرچه دست خود را برآن بگذاری به حضور یهوه خدایت شادی نما.

but you shall eat them before Adonai your God in the place which Adonai your God shall choose, you, your son, your daughter, your male servant, your female servant, and the Levite [Descendant of United with] who is within your gates. You shall rejoice before Adonai your God in all that you put your hand to.

۱۹ 19 با حذر باش که لاویان را در تمامی روزهایی که در زمین خود باشی، ترک ننمایی.

Be careful that you don’t forsake the Levite as long as you live in your land.

۲۰ 20 چون یهوه، خدایت، حدود تو را بطوری که تو را وعده داده است، وسیع گرداند، و بگویی که گوشت خواهم خورد، زیرا که دل تو به گوشت خوردن مایل است، پس موافق همه آرزوی دلت گوشت را بخور.

When Adonai your God enlarges your border, as he has promised you, and you shall say, “I want to eat meat,” because your soul desires to eat meat; you may eat meat, after all the desire of your soul.

۲۱ 21 و اگر مکانی که یهوه، خدایت، برگزیند تا اسم خود را در آن بگذارد ازتو دور باشد، آنگاه از رمه و گله خود که خداوندبه تو دهد ذبح کن، چنانکه به تو امر فرموده‌ام و ازهرچه دلت بخواهد در دروازه هایت بخور.

If the place which Adonai your God shall choose, to put his name there, is too far from you, then you shall kill of your herd and of your flock, which Adonai has given you, as I have enjoined you; and you may eat within your gates, after all the desire of your soul.

۲۲ 22 چنانکه غزال و آهو خورده شود، آنها را چنین بخور؛ شخص نجس و شخص طاهر از آن برابربخورند.

Even as the gazelle and as the deer is eaten, so you shall eat of it. The unclean and the clean may eat of it alike.

۲۳ 23 لیکن هوشیار باش که خون را نخوری زیرا خون جان است و جان را با گوشت نخوری.

Only be sure that you don’t eat the blood; for the blood is the life. You shall not eat the life with the meat.

۲۴ 24 آن را مخور، بلکه مثل آب برزمینش بریز.

You shall not eat it. You shall pour it out on the earth like water.

۲۵ 25 آن را مخور تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت نیکو باشد هنگامی که آنچه در نظرخداوند راست است، بجا آوری.

You shall not eat it; that it may go well with you, and with your children after you, when you shall do that which is right in Adonai’s eyes.

۲۶ 26 لیکن موقوفات خود را که داری و نذرهای خود رابرداشته، به مکانی که خداوند برگزیند، برو.

Only your holy things which you have, and your vows, you shall take, and go to the place which Adonai shall choose.

۲۷ 27 وگوشت و خون قربانی های سوختنی خود را برمذبح یهوه خدایت بگذران و خون ذبایح توبرمذبح یهوه خدایت ریخته شود و گوشت رابخور.

You shall offer your burnt offerings, the meat and the blood, on Adonai your God’s altar; and the blood of your sacrifices shall be poured out on Adonai your God’s altar; and you shall eat the meat.

۲۸ 28 متوجه باش که همه این سخنانی را که من به تو امر می‌فرمایم بشنوی تا برای تو و بعد از توبرای پسرانت هنگامی که آنچه در نظر یهوه، خدایت، نیکو و راست است بجا آوری تا به ابدنیکو باشد.

Observe and sh'ma ·hear obey· all these words which I enjoin you, that it may go well with you, and with your children after you forever, when you do that which is good and right in Adonai your God’s eyes.

۲۹ 29 وقتی که یهوه، خدایت، امتهایی را که به جهت گرفتن آنها به آنجا می‌روی، از حضور تومنقطع سازد، و ایشان را اخراج نموده، در زمین ایشان ساکن شوی.

When Adonai your God cuts off the nations from before you, where you go in to dispossess them, and you dispossess them, and dwell in their land;

۳۰ 30 آنگاه باحذر باش، مبادا بعداز آنکه از حضور تو هلاک شده باشند به دام گرفته شده، ایشان را پیروی نمایی و درباره خدایان ایشان دریافت کرده، بگویی که این امتها خدایان خود را چگونه عبادت کردند تا من نیز چنین کنم.

be careful that you are not ensnared to follow them, after that they are destroyed from before you; and that you not inquire after their deities, saying, “How do these nations abad ·serve· their deities? I will do likewise.”

۳۱ 31 با یهوه، خدای خود، چنین عمل منما، زیراهرچه را که نزد خداوند مکروه است و از آن نفرت دارد، ایشان برای خدایان خود می‌کردند، حتی اینکه پسران و دختران خود را نیز برای خدایان خود به آتش می‌سوزانیدند.

You shall not do so to Adonai your God; for every abomination to Adonai, which he hates, have they done to their deities; for they even burn their sons and their daughters in the fire to their deities.

۳۲ 32 هر‌آنچه من به شما امر می‌فرمایم متوجه شوید، تا آن را به عمل آورید، چیزی برآن میفزایید و چیزی از آن کم نکنید.

Whatever thing I enjoin you, that you shall observe to do. You shall not add to it, nor take away from it.