تثنیه 21

۱ 1 اگر در زمینی که یهوه، خدایت، برای تصرفش به تو می‌دهد مقتولی درصحرا افتاده، پیدا شود و معلوم نباشد که قاتل اوکیست،

If a man is found slain in the land which Jehovah thy God gives thee to possess it, lying in the field, and it not be known who has smitten him,

۲ 2 آنگاه مشایخ و داوران تو بیرون آمده، مسافت شهرهایی را که در اطراف مقتول است، بپیمایند.

then thy elders and thy judges shall come forth. And they shall measure to the cities which are round about him who is slain,

۳ 3 و اما شهری که نزدیک تر به مقتول است، مشایخ آن شهر گوساله رمه را که با آن خیش نزده، و یوغ به آن نبسته‌اند، بگیرند.

and it shall be, that the city which is nearest to the slain man, even the elders of that city shall take a heifer of the herd, which has not been worked with, and which has not drawn in the yoke,

۴ 4 ومشایخ آن شهر آن گوساله را در وادی‌ای که آب در آن همیشه جاری باشد و در آن خیش نزده، وشخم نکرده باشند، فرود آورند، و آنجا در وادی، گردن گوساله را بشکنند.

and the elders of that city shall bring down the heifer to a valley with running water, which is neither plowed nor sown, and shall break the heifer's neck there in the valley.

۵ 5 و بنی لاوی کهنه نزدیک بیایند، چونکه یهوه خدایت ایشان رابرگزیده است تا او را خدمت نمایند، و به نام خداوند برکت دهند، و برحسب قول ایشان هرمنازعه و هر آزاری فیصل پذیرد.

And the priests the sons of Levi shall come near, for Jehovah thy God has chosen them to minister to him, and to bless in the name of Jehovah, and according to their word shall every controversy and every stroke be.

۶ 6 و جمیع مشایخ آن شهری که نزدیک تر به مقتول است، دستهای خود را بر گوساله‌ای که گردنش در وادی شکسته شده است، بشویند.

And all the elders of that city, who are nearest to the slain man, shall wash their hands over the heifer whose neck was broken in the valley,

۷ 7 و جواب داده، بگویند: «دستهای ما این خون را نریخته، وچشمان ما ندیده است.

and they shall answer and say, Our hands have not shed this blood, neither have our eyes seen it.

۸ 8 ‌ای خداوند قوم خوداسرائیل را که فدیه داده‌ای بیامرز، و مگذار که خون بی‌گناه در میان قوم تو اسرائیل بماند.» پس خون برای ایشان عفو خواهد شد.

Forgive, O Jehovah, thy people Israel whom thou have redeemed, and allow no innocent blood to remain in the midst of thy people Israel. And the blood shall be forgiven them.

۹ 9 پس خون بی‌گناه را از میان خود رفع کرده‌ای هنگامی که آنچه در نظر خداوند راست است به عمل آورده‌ای.

So shall thou put away the innocent blood from the midst of thee when thou shall do that which is right in the eyes of Jehovah.

۱۰ 10 چون بیرون روی تا با دشمنان خود جنگ کنی، و یهوه خدایت ایشان را به‌دستت تسلیم نماید و ایشان را اسیر کنی،

When thou go forth to battle against thine enemies, and Jehovah thy God delivers them into thy hands, and thou carry them away captive,

۱۱ 11 و در میان اسیران زن خوب صورتی دیده، عاشق او بشوی وبخواهی او را به زنی خود بگیری،

and see among the captives a beautiful woman, and thou have a desire for her, and would take her to thee to wife,

۱۲ 12 پس او را به خانه خود ببر و او سر خود را بتراشد و ناخن خودرا بگیرد.

then thou shall bring her home to thy house. And she shall shave her head, and pare her nails,

۱۳ 13 و رخت اسیری خود را بیرون کرده، در خانه تو بماند، و برای پدر و مادر خود یک ماه ماتم گیرد، و بعد از آن به او درآمده، شوهر او بشوو او زن تو خواهد بود.

and she shall put the raiment of her captivity from off her, and shall remain in thy house, and bewail her father and her mother a full month. And after that thou shall go in to her, and be her husband, and she shall be thy wife.

۱۴ 14 و اگر از وی راضی نباشی او را به خواهش دلش رها کن، لیکن او را به نقره هرگز مفروش و به او سختی مکن چونکه اورا ذلیل کرده‌ای.

And it shall be, if thou have no delight in her, then thou shall let her go where she will, but thou shall not sell her at all for money. Thou shall not deal with her harshly, because thou have humbled her.

۱۵ 15 و اگر مردی را دو زن باشد یکی محبوبه ویکی مکروهه، و محبوبه و مکروهه هر دو برایش پسران بزایند، و پسر مکروهه نخست زاده باشد،

If a man has two wives, the one beloved, and the other regarded inferior, and they have borne him sons, both the beloved and the one regarded inferior, and if the firstborn son be hers who was regarded inferior,

۱۶ 16 پس در روزی که اموال خود را به پسران خویش تقسیم نماید، نمی تواند پسر محبوبه را برپسر مکروهه که نخست زاده است، حق نخست زادگی دهد.

then it shall be, in the day that he causes his sons to inherit that which he has, that he may not make the son of the beloved the firstborn before the son of the one regarded inferior, who is the firstborn.

۱۷ 17 بلکه حصه‌ای مضاعف ازجمیع اموال خود را به پسر مکروهه داده، او رانخست زاده خویش اقرار نماید، زیرا که او ابتدای قوت اوست و حق نخست زادگی از آن اومی باشد.

But he shall acknowledge the firstborn, the son of the one regarded inferior, by giving him a double portion of all that he has, for he is the beginning of his strength. The right of the firstborn is his.

۱۸ 18 اگر کسی را پسری سرکش و فتنه انگیزباشد، که سخن پدر و سخن مادر خود را گوش ندهد، و هر‌چند او را تادیب نمایند ایشان رانشنود،

If a man has a stubborn and rebellious son, who will not obey the voice of his father, or the voice of his mother, and, though they chasten him, will not hearken to them,

۱۹ 19 پدر و مادرش او را گرفته، نزد مشایخ شهرش به دروازه محله‌اش بیاورند.

then his father and his mother shall lay hold on him, and bring him out to the elders of his city, and to the gate of his place.

۲۰ 20 و به مشایخ شهرش گویند: «این پسر ما سرکش وفتنه انگیز است، سخن ما را نمی شنود و مسرف ومیگسار است.»

And they shall say to the elders of his city, This our son is stubborn and rebellious, he will not obey our voice. He is a glutton, and a drunkard.

۲۱ 21 پس جمیع اهل شهرش او را به سنگ سنگسار کنند تا بمیرد، پس بدی را از میان خود دور کرده‌ای و تمامی اسرائیل چون بشنوند، خواهند ترسید.

And all the men of his city shall stone him to death with stones. So thou shall put away the evil from the midst of thee, and all Israel shall hear, and fear.

۲۲ 22 و اگر کسی گناهی را که مستلزم موت است، کرده باشد و کشته شود، و او را به دارکشیده باشی،

And if a man has committed a sin worthy of death, and he be put to death, and thou hang him on a tree,

۲۳ 23 بدنش در شب بر دار نماند. او راالبته در همان روز دفن کن، زیرا آنکه بر دارآویخته شود ملعون خدا است تا زمینی را که یهوه، خدایت، تو را به ملکیت می‌دهد، نجس نسازی.

his body shall not remain all night upon the tree, but thou shall surely bury him the same day, for he who is hanged is accursed of God, that thou not defile thy land which Jehovah thy God gives thee for an inheritance.