خروج 20

۱ 1 و خدا تکلم فرمود و همه این کلمات را بگفت:

上帝吩咐這一切的話說：

۲ 2 «من هستم یهوه، خدای تو، که تو را از زمین مصر و از خانه غلامی بیرون آوردم.

「我是耶和華－你的上帝，曾將你從埃及地為奴之家領出來。

۳ 3 تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.

「除了我以外，你不可有別的神。

۴ 4 صورتی تراشیده و هیچ تمثالی از آنچه بالا درآسمان است، و از آنچه پایین در زمین است، و ازآنچه در آب زیر زمین است، برای خود مساز.

「不可為自己雕刻偶像，也不可做甚麼形像彷彿上天、下地，和地底下、水中的百物。

۵ 5 نزد آنها سجده مکن، و آنها را عبادت منما، زیرامن که یهوه، خدای تو می‌باشم، خدای غیورهستم، که انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن دارندمی گیرم.

不可跪拜那些像，也不可事奉它，因為我耶和華－你的上帝是忌邪的上帝。恨我的，我必追討他的罪，自父及子，直到三四代；

۶ 6 و تا هزار پشت بر آنانی که مرا دوست دارند و احکام مرا نگاه دارند، رحمت می‌کنم.

愛我、守我誡命的，我必向他們發慈愛，直到千代。

۷ 7 نام یهوه، خدای خود را به باطل مبر، زیراخداوند کسی را که اسم او را به باطل برد، بی‌گناه نخواهد شمرد.

「不可妄稱耶和華－你上帝的名；因為妄稱耶和華名的，耶和華必不以他為無罪。

۸ 8 روز سبت را یاد کن تا آن راتقدیس نمایی.

「當記念安息日，守為聖日。

۹ 9 شش روز مشغول باش و همه کارهای خود را بجا آور.

六日要勞碌做你一切的工，

۱۰ 10 اما روز هفتمین، سبت یهوه، خدای توست. در آن هیچ کار مکن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت وبهیمه ات و مهمان تو که درون دروازه های توباشد.

但第七日是向耶和華－你上帝當守的安息日。這一日你和你的兒女、僕婢、牲畜，並你城裏寄居的客旅，無論何工都不可做；

۱۱ 11 زیرا که در شش روز، خداوند آسمان وزمین و دریا و آنچه را که در آنهاست بساخت، ودر روز هفتم آرام فرمود. از این سبب خداوند روزهفتم را مبارک خوانده، آن را تقدیس نمود.

因為六日之內，耶和華造天、地、海，和其中的萬物，第七日便安息，所以耶和華賜福與安息日，定為聖日。

۱۲ 12 پدر و مادر خود را احترام نما، تا روزهای تو درزمینی که یهوه خدایت به تو می‌بخشد، درازشود.

「當孝敬父母，使你的日子在耶和華－你上帝所賜你的地上得以長久。

۱۳ 13 قتل مکن.

「不可殺人。

۱۴ 14 زنا مکن.

「不可姦淫。

۱۵ 15 دزدی مکن.

「不可偷盜。

۱۶ 16 بر همسایه خود شهادت دروغ مده.

「不可作假見證陷害人。

۱۷ 17 به خانه همسایه خود طمع مورز، و به زن همسایه ات وغلامش و کنیزش و گاوش و الاغش و به هیچ‌چیزی که از آن همسایه تو باشد، طمع مکن.»

「不可貪戀人的房屋；也不可貪戀人的妻子、僕婢、牛驢，並他一切所有的。」

۱۸ 18 و جمیع قوم رعدها و زبانه های آتش وصدای کرنا و کوه را که پر از دود بود دیدند، وچون قوم این را بدیدند لرزیدند، و از دوربایستادند.

眾百姓見雷轟、閃電、角聲、山上冒煙，就都發顫，遠遠地站立，

۱۹ 19 و به موسی گفتند: «تو به ما سخن بگو و خواهیم شنید، اما خدا به ما نگوید، مبادابمیریم.»

對摩西說：「求你和我們說話，我們必聽；不要上帝和我們說話，恐怕我們死亡。」

۲۰ 20 موسی به قوم گفت: «مترسید زیراخدا برای امتحان شما آمده است، تا ترس اوپیش روی شما باشد و گناه نکنید.»

摩西對百姓說：「不要懼怕；因為上帝降臨是要試驗你們，叫你們時常敬畏他，不致犯罪。」

۲۱ 21 پس قوم ازدور ایستادند و موسی به ظلمت غلیظ که خدا درآن بود، نزدیک آمد.

於是百姓遠遠地站立；摩西就挨近上帝所在的幽暗之中。

۲۲ 22 و خداوند به موسی گفت: «به بنی‌اسرائیل چنین بگو: شما دیدید که ازآسمان به شما سخن گفتم:

耶和華對摩西說：「你要向以色列人這樣說：『你們自己看見我從天上和你們說話了。

۲۳ 23 با من خدایان نقره مسازید و خدایان طلا برای خود مسازید.

你們不可做甚麼神像與我相配，不可為自己做金銀的神像。

۲۴ 24 مذبحی از خاک برای من بساز، و قربانی های سوختنی خود و هدایای سلامتی خود را از گله ورمه خویش بر آن بگذران، در هر جایی که یادگاری برای نام خود سازم، نزد تو خواهم آمد، و تو را برکت خواهم داد.

你要為我築土壇，在上面以牛羊獻為燔祭和平安祭。凡記下我名的地方，我必到那裏賜福給你。

۲۵ 25 و اگر مذبحی ازسنگ برای من سازی، آن را از سنگهای تراشیده بنا مکن، زیرا اگر افزار خود را بر آن بلند کردی، آن را نجس خواهی ساخت.

你若為我築一座石壇，不可用鑿成的石頭，因你在上頭一動家具，就把壇污穢了。

۲۶ 26 و بر مذبح من ازپله‌ها بالا مرو، مبادا عورت تو بر آن مکشوف شود.»

你上我的壇，不可用臺階，免得露出你的下體來。』」