ایّوب 7
| «آیا برای انسان بر زمین مجاهده‌ای نیست؟ و روزهای وی مثل روزهای مزدور نی؟ | ۱ 1 |
militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius
| مثل غلام که برای سایه اشتیاق دارد، و مزدوری که منتظر مزد خویش است، | ۲ 2 |
sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui
| همچنین ماههای بطالت نصیب من شده است، و شبهای مشقت برای من معین گشته. | ۳ 3 |
sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi
| چون می‌خوابم می‌گویم: کی برخیزم؟ و شب بگذرد و تا سپیده صبح ازپهلو به پهلو گردیدن خسته می‌شوم. | ۴ 4 |
si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras
| جسدم ازکرمها و پاره های خاک ملبس است، و پوستم تراکیده و مقروح می‌شود. | ۵ 5 |
induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est
| روزهایم از ماکوی جولا تیزروتر است، و بدون امید تمام می‌شود. | ۶ 6 |
dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
| به یاد آور که زندگی من باد است، و چشمانم دیگر نیکویی را نخواهد دید. | ۷ 7 |
memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona
| چشم کسی‌که مرامی بیند دیگر به من نخواهد نگریست، وچشمانت برای من نگاه خواهد کرد و نخواهم بود. | ۸ 8 |
nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam
| مثل ابر که پراکنده شده، نابود می‌شود. همچنین کسی‌که به گور فرو می‌رود، برنمی آید. (Sheol h7585) | ۹ 9 |
sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol h7585)
| به خانه خود دیگر نخواهد برگشت، و مکانش باز او را نخواهد شناخت. | ۱۰ 10 |
nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius
| پس من نیز دهان خود را نخواهم بست. از تنگی روح خود سخن می‌رانم، و از تلخی جانم شکایت خواهم کرد. | ۱۱ 11 |
quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae
| آیا من دریا هستم یا نهنگم که بر من کشیکچی قرار می‌دهی؟ | ۱۲ 12 |
numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere
| چون گفتم که تخت خوابم مراتسلی خواهد داد و بسترم شکایت مرا رفع خواهد کرد، | ۱۳ 13 |
si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo
| آنگاه مرا به خوابها ترسان گردانیدی، و به رویاها مرا هراسان ساختی. | ۱۴ 14 |
terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties
| به حدی که جانم خفه شدن را اختیار کرد و مرگ رابیشتر از این استخوانهایم. | ۱۵ 15 |
quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea
| کاهیده می‌شوم ونمی خواهم تا به ابد زنده بمانم. مرا ترک کن زیراروزهایم نفسی است. | ۱۶ 16 |
desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
| «انسان چیست که او را عزت بخشی، و دل خود را با او مشغول سازی؟ | ۱۷ 17 |
quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum
| و هر بامداد از اوتفقد نمایی و هرلحظه او را بیازمایی؟ | ۱۸ 18 |
visitas eum diluculo et subito probas illum
| تا به کی چشم خود را از من برنمی گردانی؟ مرا واگذار تاآب دهان خود را فرو برم. | ۱۹ 19 |
usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam
| من گناه کردم، اما با تو‌ای پاسبان بنی آدم چه کنم؟ برای چه مرا به جهت خود هدف ساخته‌ای، به حدی که برای خود بار سنگین شده‌ام؟ | ۲۰ 20 |
peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis
| و چرا گناهم رانمی آمرزی، و خطایم را دور نمی سازی؟ زیرا که الان در خاک خواهم خوابید، و مرا تفحص خواهی کرد و نخواهم بود.» | ۲۱ 21 |
cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam
