امثال 19

۱ 1 فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.

Better [is] the poor that walketh in his integrity, than [he that is] perverse in his lips, and is a fool.

۲ 2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.

Also, [that] the soul [be] without knowledge, [it is] not good; and he that hasteth with [his] feet sinneth.

۳ 3 حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

The foolishness of man perverteth his way: and his heart fretteth against the LORD.

۴ 4 توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.

Wealth maketh many friends; but the poor is separated from his neighbour.

۵ 5 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.

A false witness shall not be unpunished, and [he that] speaketh lies shall not escape.

۶ 6 بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.

Many will intreat the favour of the prince: and every man [is] a friend to him that giveth gifts.

۷ 7 جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.

All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursueth [them with] words, [yet] they [are] wanting [to him].

۸ 8 هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.

۹ 9 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.

A false witness shall not be unpunished, and [he that] speaketh lies shall perish.

۱۰ 10 عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.

Delight is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.

۱۱ 11 عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.

The discretion of a man deferreth his anger; and [it is] his glory to pass over a transgression.

۱۲ 12 خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

The king’s wrath [is] as the roaring of a lion; but his favour [is] as dew upon the grass.

۱۳ 13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

A foolish son [is] the calamity of his father: and the contentions of a wife [are] a continual dropping.

۱۴ 14 خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.

House and riches [are] the inheritance of fathers: and a prudent wife [is] from the LORD.

۱۵ 15 کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.

Slothfulness casteth into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.

۱۶ 16 هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

He that keepeth the commandment keepeth his own soul; [but] he that despiseth his ways shall die.

۱۷ 17 هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.

He that hath pity upon the poor lendeth unto the LORD; and that which he hath given will he pay him again.

۱۸ 18 پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.

Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.

۱۹ 19 شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.

A man of great wrath shall suffer punishment: for if thou deliver [him], yet thou must do it again.

۲۰ 20 پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.

Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.

۲۱ 21 فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.

[There are] many devices in a man’s heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.

۲۲ 22 زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.

The desire of a man [is] his kindness: and a poor man [is] better than a liar.

۲۳ 23 ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.

The fear of the LORD [tendeth] to life: and [he that hath it] shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.

۲۴ 24 مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.

A slothful [man] hideth his hand in [his] bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.

۲۵ 25 استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.

Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that hath understanding, [and] he will understand knowledge.

۲۶ 26 هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

He that wasteth [his] father, [and] chaseth away [his] mother, [is] a son that causeth shame, and bringeth reproach.

۲۷ 27 ‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.

Cease, my son, to hear the instruction [that causeth] to err from the words of knowledge.

۲۸ 28 شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

An ungodly witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.

۲۹ 29 قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.

Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.