امثال 26

۱ 1 چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست.

As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not proper for a fool.

۲ 2 لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن.

As the bird by wandering, as the swallow by flying, so the curse causeless shall not come.

۳ 3 شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است.

A whip for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the fool’s back.

۴ 4 احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی.

Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like him.

۵ 5 احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد.

Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.

۶ 6 هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد.

He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off the feet, and drinketh violence.

۷ 7 ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است.

The legs of the lame are not equal: so is a parable in the mouth of fools.

۸ 8 هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است.

As he that bindeth a stone in a sling, so is he that giveth honour to a fool.

۹ 9 مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد.

As a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.

۱۰ 10 تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید.

The great God that formed all things both rewardeth the fool, and rewardeth transgressors.

۱۱ 11 چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند.

As a dog returneth to his vomit, so a fool returneth to his folly.

۱۲ 12 آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است.

Seest thou a man wise in his own conceit? there is more hope of a fool than of him.

۱۳ 13 کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است.

The slothful man saith, There is a lion in the way; a lion is in the streets.

۱۴ 14 چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش.

As the door turneth upon its hinges, so doth the slothful upon his bed.

۱۵ 15 کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود.

The slothful hideth his hand in his bosom; it grieveth him to bring it again to his mouth.

۱۶ 16 کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند.

The sluggard is wiser in his own conceit than seven men that can render a reason.

۱۷ 17 کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد.

He that passeth by, and meddleth with strife belonging not to him, is like one that taketh a dog by the ears.

۱۸ 18 آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد،

As a mad man who casteth firebrands, arrows, and death,

۱۹ 19 مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟

So is the man that deceiveth his neighbour, and saith, Am not I in sport?

۲۰ 20 از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد.

Where no wood is, there the fire goeth out: so where there is no talebearer, the strife ceaseth.

۲۱ 21 زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع.

As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife.

۲۲ 22 سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود.

The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.

۲۳ 23 لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود.

Burning lips and a wicked heart are like a potsherd covered with silver dross.

۲۴ 24 هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند.

He that hateth disguiseth with his lips, and layeth up deceit within him;

۲۵ 25 هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است.

When he speaketh kindly, believe him not: for there are seven abominations in his heart.

۲۶ 26 هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.

Whose hatred is covered by deceit, his wickedness shall be revealed before the whole congregation.

۲۷ 27 هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.

Whoever diggeth a pit shall fall into it: and he that rolleth a stone, it will return upon him.

۲۸ 28 زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند.

A lying tongue hateth those that are afflicted by it; and a flattering mouth worketh ruin.