امثال 9
| حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | ۱ 1 |
Wisdom hath built herself a house, she hath hewn her out seven pillars.
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | ۲ 2 |
She hath slain her victims, mingled her wine, and set forth her table.
| کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. | ۳ 3 |
She hath sent her maids to invite to the tower, and to the walls of the city:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر‌که ناقص العقل است او را می‌گوید. | ۴ 4 |
Whosoever is a little one, let him come to me. And to the unwise she said:
| بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | ۵ 5 |
Come, eat my bread, and drink the wine which I have mingled for you.
| جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. | ۶ 6 |
Forsake childishness, and live, and walk by the ways of prudence.
| هر‌که استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هر‌که شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | ۷ 7 |
He that teacheth a scorner, doth an injury to himself: and he that rebuketh a wicked man, getteth himself a blot.
| استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. | ۸ 8 |
Rebuke not a scorner lest he hate thee. Rebuke a wise man, and he will love thee.
| مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. | ۹ 9 |
Give an occasion to a wise man, and wisdom shall be added to him. Teach a just man, and he shall make haste to receive it.
| ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت می‌باشد. | ۱۰ 10 |
The fear of the Lord is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is prudence.
| زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. | ۱۱ 11 |
For by me shall thy days be multiplied, and years of life shall be added to thee.
| اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. | ۱۲ 12 |
If thou be wise, thou shalt be so to thyself: and if a scorner, thou alone shalt bear the evil.
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی داند، | ۱۳ 13 |
A foolish woman and clamorous, and full of allurements, and knowing nothing at all,
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، | ۱۴ 14 |
Sat at the door of her house, upon a seat, in a high place of the city,
| تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی می‌روند. | ۱۵ 15 |
To call them that pass by the way, and go on their journey:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل می‌گوید: | ۱۶ 16 |
He that is a little one, let him turn to me. And to the fool she said:
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | ۱۷ 17 |
Stolen waters are sweeter, and hid den bread is more pleasant.
