< مزامیر 103 >

مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. ۱ 1
Bless Jehovah, O my soul, and all that is within me, bless his holy name.
‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن! ۲ 2
Bless Jehovah, O my soul, and forget not all his benefits,
که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد. ۳ 3
who forgives all thine iniquities, who heals all thy diseases,
که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد. ۴ 4
who redeems thy life from destruction, who crowns thee with loving kindness and tender mercies,
که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. ۵ 5
who satisfies thy desire with good things, and thy youth is renewed like the eagle.
خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان. ۶ 6
Jehovah executes righteous acts, and judgments for all who are oppressed.
طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل. ۷ 7
He made known his ways to Moses, his doings to the sons of Israel.
خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم. ۸ 8
Jehovah is merciful and gracious, slow to anger, and abundant in loving kindness.
تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. ۹ 9
He will not always chide, nor will he keep it forever.
باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. ۱۰ 10
He has not dealt with us according to our sins, nor rewarded us according to our iniquities.
زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. ۱۱ 11
For as the heavens are high above the earth, so great is his loving kindness toward those who fear him.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. ۱۲ 12
As far as the east is from the west, so far has he removed our transgressions from us.
چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید. ۱۳ 13
Like as a father pities his sons, So Jehovah pities those who fear him.
زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم. ۱۴ 14
For he knows our frame. He remembers that we are dust.
واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد. ۱۵ 15
As for man, his days are as grass, as a flower of the field, so he flourishes.
زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. ۱۶ 16
For the wind passes over it, and it is gone, and the place thereof shall know it no more.
لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. ۱۷ 17
But the loving kindness of Jehovah is from everlasting to everlasting upon those who fear him, and his righteousness to son's sons,
بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند. ۱۸ 18
to such as keep his covenant, and to those who remember his precepts to do them.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. ۱۹ 19
Jehovah has established his throne in the heavens, and his kingdom rules over all.
خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید! ۲۰ 20
Bless Jehovah, ye his agents, who are mighty in strength, who fulfill his word, hearkening to the voice of his word.
‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید! ۲۱ 21
Bless Jehovah, all ye his hosts, ye ministers of his, who do his pleasure.
‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان! ۲۲ 22
Bless Jehovah, all ye his works in all places of his dominion. Bless Jehovah, O my soul.

< مزامیر 103 >