مزامیر 103

۱ 1 مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

En Psalm Davids. Lofva Herran, min själ, och allt det uti mig är, hans helga Namn.

۲ 2 ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

Lofva Herran, min själ, och förgät icke, hvad godt han dig gjort hafver;

۳ 3 که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

Den dig alla dina synder förlåter, och helar alla dina brister;

۴ 4 که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

Den ditt lif förlöser ifrå förderf, och kröner dig med nåd och barmhertighet;

۵ 5 که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

Den dig uppfyller med tröst, att du dägelig varder, och gör dig ung och frisk såsom en örn.

۶ 6 خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

Herren skaffar rättfärdighet och dom, allom dem som orätt lida.

۷ 7 طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

Han hafver låtit Mose veta sina vägar; Israels barn sin verk.

۸ 8 خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

Barmhertig och nådelig är Herren, tålig och af stora mildhet.

۹ 9 تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

Han träter icke till evig tid, och vredgas icke evinnerliga.

۱۰ 10 باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

Han handlar icke med oss efter våra synder, och vedergäller oss icke efter våra missgerningar.

۱۱ 11 زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

Ty så hög som himmelen öfver jordena är, låter han sina nåd väldig vara öfver dem som frukta honom.

۱۲ 12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

Så långt som öster är ifrå vester, låter han vår öfverträdelse vara ifrån oss.

۱۳ 13 چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

Såsom en fader förbarmar sig öfver barnen, så förbarmar sig Herren öfver dem som frukta honom.

۱۴ 14 زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

Ty han vet hvad vi för ett verk äre; han tänker derpå, att vi stoft äre.

۱۵ 15 واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

En menniska är i sitt lefvande såsom gräs; hon blomstras såsom ett blomster på markene.

۱۶ 16 زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

När vädret deröfver går, så är det intet mer der, och dess rum känner det intet mer.

۱۷ 17 لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

Men Herrans nåd varar ifrån evighet till evighet, öfver dem som frukta honom; och hans rättfärdighet intill barnabarn,

۱۸ 18 بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

När dem som hans förbund hålla, och tänka uppå hans bud, att de derefter göra.

۱۹ 19 خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

Herren hafver beredt sin stol i himmelen, och hans rike skall råda öfver allt.

۲۰ 20 خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

Lofver Herran, I hans Änglar, I starke hjeltar, som hans befallning uträtten, att man hans ords röst höra skall.

۲۱ 21 ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

Lofver Herran, alle hans härar; I hans tjenare, som hans vilja gören.

۲۲ 22 ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!

Lofver Herran, all hans verk uti all hans herradömes rum; min själ lofve Herran.