مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.