مزامیر 17

۱ 1 صلات داود ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی‌ریا می‌آید، گوش بگیر!

Prière de David. Ecoute, ô Seigneur, ma juste demande, exauce ma supplication, prête l’oreille à ma prière, sortant de lèvres non trompeuses.

۲ 2 داد من از حضور توصادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند.

C’Est de toi qu’émanera mon bon droit: tes yeux discernent ce qui est équitable.

۳ 3 دل مراآزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند.

Tu sondes mon cœur, tu m’examines pendant la nuit, tu me mets à l’épreuve, sans trouver en moi aucune pensée qui ne doive passer par ma bouche.

۴ 4 و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم.

Guidé par les paroles de tes lèvres, j’observe les actions des hommes, les voies des gens violents.

۵ 5 قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید.

Affermis mes pas dans tes sentiers, pour que mes pieds ne glissent point.

۶ 6 ‌ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو.

Je t’appelle, car tu me réponds, ô Dieu! Prête-moi l’oreille, entends mes paroles.

۷ 7 رحمت های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به‌دست راست خود ازمخالفان ایشان می‌رهانی.

Mets en relief tes bienfaits, ô Protecteur de ceux qui se confient à ta droite, malgré les adversaires.

۸ 8 مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایه بال خود پنهان کن،

Garde-moi comme la prunelle des yeux, abrite-moi à l’ombre de tes ailes,

۹ 9 از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، ازدشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند.

contre les méchants qui me tyrannisent, contre mes ennemis qui me cernent avec passion.

۱۰ 10 دل فربه خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیزمی گویند.

De leur graisse ils ont bouché leur cœur; leurs lèvres s’expriment avec orgueil.

۱۱ 11 الان قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، وچشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند.

A chacun de nos pas, les voilà qui se pressent autour de nous; ils ont les yeux sur nous pour nous étendre à terre,

۱۲ 12 مثل او مثل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثل شیر ژیان که در بیشه خود درکمین است.

pareils au lion avide de déchirer, au lionceau qui se tient en embuscade.

۱۳ 13 ‌ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،

Lève-toi, Seigneur, préviens ses desseins, fais-lui ployer le genou; par ton glaive, sauve ma vie du méchant.

۱۴ 14 از آدمیان، ای خداوند، به‌دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است. که شکم ایشان را به ذخایرخود پرساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند.

Par ta main, ô Eternel, sauve-moi de ces gens, de ces gens esclaves du monde, qui jouissent largement de la vie, dont tu bourres le ventre de tes biens, dont les enfants ont tout en abondance et laissent leur superflu à leur progéniture.

۱۵ 15 و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد.

Quant à moi, puissé-je, grâce à ma droiture, contempler ta face et, à mon réveil, me rassasier de ta vue!