مزامیر 52

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده داود وقتی که دوآغ ادومی آمد و شاول را خبر داده، گفت که داود به خانه اخیملک رفت ای جبار چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی است.

For the choirmaster. A Maskil of David. After Doeg the Edomite went to Saul and told him, “David has gone to the house of Ahimelech.” Why do you boast of evil, O mighty man? The loving devotion of God endures all day long.

۲ 2 زبان تو شرارت را اختراع می‌کند، مثل استره تیز، ای حیله ساز!

Your tongue devises destruction like a sharpened razor, O worker of deceit.

۳ 3 بدی را از نیکویی بیشتر دوست می‌داری و دروغ را زیادتر از راست گویی، سلاه.

You love evil more than good, falsehood more than speaking truth.

۴ 4 همه سخنان مهلک را دوست می‌داری، ای زبان حیله باز!

You love every word that devours, O deceitful tongue.

۵ 5 خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کردو تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تورا از زمین زندگان، سلاه.

Surely God will bring you down to everlasting ruin; He will snatch you up and tear you away from your tent; He will uproot you from the land of the living.

۶ 6 عادلان این را دیده، خواهند ترسید و بر او خواهند خندید.

The righteous will see and fear; they will mock the evildoer, saying,

۷ 7 هان این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به کثرت دولت خود توکل کرد و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.

“Look at the man who did not make God his refuge, but trusted in the abundance of his wealth and strengthened himself by destruction.”

۸ 8 و اما من مثل زیتون سبز در خانه خدا هستم. به رحمت خدا توکل می‌دارم تا ابدالاباد.

But I am like an olive tree flourishing in the house of God; I trust in the loving devotion of God forever and ever.

۹ 9 تو را همیشه حمد خواهم گفت، زیرا تو این را کرده‌ای. و انتظار نام تو را خواهم کشید زیرا نزدمقدسان تو نیکوست.

I will praise You forever, because You have done it. I will wait on Your name— for it is good— in the presence of Your saints.