< مزامیر 63 >

مزمور داود هنگامی که در صحرای یهودا بود ای خدا، تو خدای من هستی. در سحرتو را خواهم طلبید. جان من تشنه تواست و جسدم مشتاق تو در زمین خشک تشنه بی‌آب. ۱ 1
A Psalm of David, in his being in the wilderness of Judah. O God, Thou [art] my God, earnestly do I seek Thee, Thirsted for Thee hath my soul, Longed for Thee hath my flesh, In a land dry and weary, without waters.
چنانکه در قدس بر تو نظر کردم تا قوت و جلال تو را مشاهده کنم. ۲ 2
So in the sanctuary I have seen Thee, To behold Thy strength and Thine honour.
چونکه رحمت تو ازحیات نیکوتر است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. ۳ 3
Because better [is] Thy kindness than life, My lips do praise Thee.
از این‌رو تا زنده هستم تو رامتبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام توخواهم برافراشت. ۴ 4
So I bless Thee in my life, in Thy name I lift up my hands.
جان من سیر خواهد شدچنانکه از مغز و پیه. و زبان من به لبهای شادمانی تو را حمد خواهد گفت، ۵ 5
As [with] milk and fatness is my soul satisfied, And [with] singing lips doth my mouth praise.
چون تو را بر بسترخود یاد می‌آورم و در پاسهای شب در تو تفکرمی کنم. ۶ 6
If I have remembered Thee on my couch, In the watches — I meditate on Thee.
زیرا تو مددکار من بوده‌ای و زیر سایه بالهای تو شادی خواهم کرد. ۷ 7
For Thou hast been a help to me, And in the shadow of Thy wings I sing.
جان من به توچسبیده است و دست راست تو مرا تایید کرده است. ۸ 8
Cleaved hath my soul after Thee, On me hath Thy right hand taken hold.
و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو خواهند رفت. ۹ 9
And they who for desolation seek my soul, Go in to the lower parts of the earth.
ایشان به دم شمشیر سپرده می‌شوند و نصیب شغالها خواهند شد. ۱۰ 10
They cause him to run on the edge of the sword, A portion for foxes they are.
اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هر‌که بدو قسم خورد فخر خواهدنمود. زیرا دهان دروغ‌گویان بسته خواهد گردید. ۱۱ 11
And the king doth rejoice in God, Boast himself doth every one swearing by Him, But stopped is the mouth of those speaking lies!

< مزامیر 63 >