رومیان 3

۱ 1 پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

quid ergo amplius est Iudaeo aut quae utilitas circumcisionis

۲ 2 بسیار از هر جهت؛ اول آنکه بدیشان کلام خدا امانت داده شده است.

multum per omnem modum primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei

۳ 3 زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیابی ایمانی‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

quid enim si quidam illorum non crediderunt numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit absit

۴ 4 حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه درسخنان خود مصدق شوی و در داوری خودغالب آیی.»

est autem Deus verax omnis autem homo mendax sicut scriptum est ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris

۵ 5 لکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می‌کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می‌نماید؟ بطور انسان سخن می‌گویم.

si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat quid dicemus numquid iniquus Deus qui infert iram secundum hominem dico

۶ 6 حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟

absit alioquin quomodo iudicabit Deus mundum

۷ 7 زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟

si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor

۸ 8 و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برندکه ما چنین می‌گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

et non sicut blasphemamur et sicut aiunt nos quidam dicere faciamus mala ut veniant bona quorum damnatio iusta est

۹ 9 پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

quid igitur praecellimus eos nequaquam causati enim sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse

۱۰ 10 چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

sicut scriptum est quia non est iustus quisquam

۱۱ 11 کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

non est intellegens non est requirens Deum

۱۲ 12 همه گمراه و جمیع باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum

۱۳ 13 گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant venenum aspidum sub labiis eorum

۱۴ 14 ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

quorum os maledictione et amaritudine plenum est

۱۵ 15 پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem

۱۶ 16 هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

contritio et infelicitas in viis eorum

۱۷ 17 و طریق سلامتی را ندانسته‌اند.

et viam pacis non cognoverunt

۱۸ 18 خدا ترسی درچشمانشان نیست.»

non est timor Dei ante oculos eorum

۱۹ 19 الان آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur his qui in lege sunt loquitur ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus Deo

۲۰ 20 ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراو عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo per legem enim cognitio peccati

۲۱ 21 لکن الحال بدون شریعت، عدالت خداظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛

nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est testificata a lege et prophetis

۲۲ 22 یعنی عدالت خدا که بوسیله ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کل آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،

iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi super omnes qui credunt non enim est distinctio

۲۳ 23 زیراهمه گناه کرده‌اند واز جلال خدا قاصر می‌باشند،

omnes enim peccaverunt et egent gloriam Dei

۲۴ 24 و به فیض او مجان عادل شمرده می‌شوند به وساطت آن فدیه‌ای که در عیسی مسیح است.

iustificati gratis per gratiam ipsius per redemptionem quae est in Christo Iesu

۲۵ 25 که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان به وسیله خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به‌سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا،

quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius ad ostensionem iustitiae suae propter remissionem praecedentium delictorum

۲۶ 26 برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هرکسی را که به عیسی ایمان آورد.

in sustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore ut sit ipse iustus et iustificans eum qui ex fide est Iesu

۲۷ 27 پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلکه به شریعت ایمان.

ubi est ergo gloriatio exclusa est per quam legem factorum non sed per legem fidei

۲۸ 28 زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.

arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis

۲۹ 29 آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امت‌ها هم نیست؟ البته خدای امت‌ها نیز است.

an Iudaeorum Deus tantum nonne et gentium immo et gentium

۳۰ 30 زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

quoniam quidem unus Deus qui iustificabit circumcisionem ex fide et praeputium per fidem

۳۱ 31 پس آیا شریعت را به ایمان باطل می‌سازیم؟ حاشا! بلکه شریعت رااستوار می‌داریم.

legem ergo destruimus per fidem absit sed legem statuimus