< مزامیر 121 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوختهام و در انتظار کمک هستم. | 1 |
I will lift up my eyes to the mountains. From where shall my help come?
کمک من از جانب خداوند میآید که آسمان و زمین را آفرید. | 2 |
My help is from Jehovah, who made heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت میکند، هرگز نمیخوابد. | 3 |
He will not allow thy foot to be moved. He who keeps thee will not slumber.
او که از اسرائیل محافظت میکند، چشمانش به خواب نمیرود. | 4 |
Behold, he who keeps Israel will neither slumber nor sleep.
خداوند خودش از تو مراقبت مینماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. | 5 |
Jehovah is thy keeper. Jehovah is thy shade upon thy right hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. | 6 |
The sun shall not smite thee by day, nor the moon by night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه میدارد و جانت را حفظ میکند. | 7 |
Jehovah will keep thee from all evil. He will keep thy soul.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت مینماید، از حال تا ابد. | 8 |
Jehovah will keep thy going out and thy coming in from this time forth and for evermore.