مزامیر 68

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

For the end, a Psalm of a Song by David. Let God arise, and let his enemies be scattered; and let them that hate him flee from before him.

2 چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

As smoke vanishes, let them vanish: as wax melts before the fire, so let the sinners perish from before God.

3 اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

But let the righteous rejoice; let them exult before God: let them be delighted with joy.

4 در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

Sing to God, sing praises to his name: make a way for him that rides upon the west (the Lord is his name) and exult before him. They shall be troubled before the face of him,

5 خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

[who is] the father of the orphans, and judge of the widows: [such is] God in his holy place.

6 او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

God settles the solitary in a house; leading forth prisoners mightily, also them that act provokingly, [even] them that dwell in tombs.

7 ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

O God, when you went forth before your people, when you went through the wilderness; (Pause)

8 زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

the earth quaked, yes, the heavens dropped [water] at the presence of the God of Sina, at the presence of the God of Israel.

9 ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

O God, you will grant to your inheritance a gracious rain; for it was weary, but you did refresh it.

10 جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

Your creatures dwell in it: you have in your goodness prepared for the poor.

11 خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

The Lord God will give a word to them that preach [it] in a great company.

12 «پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

The king of the forces of the beloved, of the beloved, [will] even [grant them] for the beauty of the house to divide the spoils.

13 آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

Even if you should lie amongst the lots, [you shall have] the wings of a dove covered with silver, and her breast with yellow gold.

14 خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

When the heavenly One scatters kings upon it, they shall be made snow-white in Selmon.

15 ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

The mountain of God is a rich mountain; a swelling mountain, a rich mountain.

16 چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

Therefore do you conceive [evil], you swelling mountains? [this is] the mountain which God has delighted to dwell in; yes, the Lord will dwell [in it] for ever.

17 خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

The chariots of God are ten thousand fold, thousands of rejoicing ones: the Lord is amongst them, in Sina, in the holy place.

18 آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

You are gone up on high, you have led captivity captive, you have received gifts for man, yes, for [they were] rebellious, that you might dwell amongst them.

19 شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

Blessed be the Lord God, blessed be the Lord daily; and the God of our salvation shall prosper us. (Pause)

20 خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

Our God is the God of salvation; and to the Lord belong the issues from death.

21 خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

But God shall crust the heads of his enemies; the hairy crown of them that go on in their trespasses.

22 خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

The Lord said, I will bring again from Basan, I will bring [my people] again through the depths of the sea.

23 تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

That your foot may be dipped in blood, [and] the tongue of your dogs [be stained] with that of [your] enemies.

24 ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

Your goings, O God, have been seen; the goings of my God, the king, in the sanctuary.

25 سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

The princes went first, next before the players on instruments, in the midst of damsels playing on timbrels.

26 همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

Praise God in the congregations, the Lord from the fountains of Israel.

27 قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

There is Benjamin the younger [one] in ecstasy, the princes of Juda their rulers, the princes of Zabulon, the princes of Nephthali.

28 ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

O God, command you your strength: strengthen, O God, this which you have wrought in us.

29 به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

Because of your temple at Jerusalem shall kings bring presents to you.

30 مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

Rebuke the wild beasts of the reed: let the crowd of bulls with the heifers of the nations [be rebuked], so that they who have been proved with silver may not be shut out: scatter you the nations that wish for wars.

31 مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

Ambassadors shall arrive out of Egypt; Ethiopia shall hasten [to stretch out] her hand readily to God.

32 ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

Sing to God, you kingdoms of the earth; sing psalms to the Lord. (Pause)

33 خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

Sing to God that rides on the heaven of heaven, eastward: behold, he will utter a mighty sound with his voice.

34 قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

Give you glory to God: his excellency is over Israel, and his power is in the clouds.

35 چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!

God is wonderful in his holy [places], the God of Israel: he will give power and strength to his people: blessed be God.