Hioba 28

1 Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.

Βεβαίως είναι τόπος του αργυρίου όθεν εξάγεται, και τόπος του χρυσίου όπου καθαρίζεται·

2 Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.

ο σίδηρος λαμβάνεται εκ της γης και ο χαλκός χύνεται εκ της πέτρας.

3 Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.

Βάλλει μεν ο άνθρωπος όρια εις το σκότος και ανιχνεύει τα πάντα μέχρι τελειότητος· τους λίθους του σκότους και της σκιάς του θανάτου.

4 Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.

Χείμαρρος εξορμά εκ του τόπου όπου κατοικεί· ύδατα αδοκίμαστα υπό του ποδός· ταύτα ολιγοστεύουσι και αναχωρούσιν από των ανθρώπων.

5 Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.

Περί δε της γης, εξ αυτής εξέρχεται ο άρτος και υποκάτωθεν αυτής ανασκάπτεται ως υπό πυρός·

6 W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;

οι λίθοι αυτής είναι τόπος σαπφείρων· και εν αυτή χώμα χρυσίου.

7 A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.

Την οδόν εκείνην δεν γνωρίζει πτηνόν και οφθαλμός γυπός δεν είδεν αυτήν·

8 Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.

τα θηρία δεν επάτησαν αυτήν, ο άγριος λέων δεν επέρασε δι' αυτής.

9 Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;

Εκτείνει την χείρα αυτού επί τον σκληρόν βράχον· ανατρέπει τα όρη από της ρίζης.

10 Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.

Εγκόπτει ποταμούς μεταξύ των βράχων· και ο οφθαλμός αυτού ανακαλύπτει παν πολύτιμον.

11 Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.

Δεσμεύει των ποταμών την πλημμύραν· και το κεκρυμμένον εκφέρει εις φως.

12 Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?

Αλλ' η σοφία πόθεν θέλει ευρεθή; και που είναι ο τόπος της συνέσεως;

13 Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.

Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την τιμήν αυτής· και δεν ευρίσκεται εν τη γη των ζώντων.

14 Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.

Η άβυσσος λέγει, δεν είναι εν εμοί· και η θάλασσα λέγει, δεν είναι μετ' εμού.

15 Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.

Δεν δύναται να δοθή χρυσίον αντ' αυτής· και αργύριον δεν δύναται να ζυγισθή εις αντάλλαγμα αυτής.

16 Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.

Δεν δύναται να εκτιμηθή με το χρυσίον του Οφείρ, με τον πολύτιμον όνυχα και σάπφειρον.

17 Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.

Το χρυσίον και ο κρύσταλλος δεν δύναται να εξισωθώσι με αυτήν· και αντάλλαγμα αυτής να γείνη με σκεύη καθαρωτάτου χρυσίου.

18 Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.

Δεν θέλει μνημονευθή κοράλλιον, ή μαργαρίται· διότι η τιμή της σοφίας είναι υπερτέρα των πολυτίμων λίθων.

19 Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.

Το τοπάζιον της Αιθιοπίας δεν θέλει εξισωθή με αυτήν· δεν θέλει εκτιμηθή με καθαρόν χρυσίον.

20 Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?

Πόθεν λοιπόν έρχεται η σοφία; και που είναι ο τόπος της συνέσεως;

21 Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.

Είναι βεβαίως κεκρυμμένη από των οφθαλμών πάντων των ζώντων, και εσκεπασμένη από των πτηνών του ουρανού.

22 Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.

Η απώλεια και ο θάνατος λέγουσι, Διά των ώτων ημών ηκούσαμεν την φήμην αυτής.

23 Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.

Ο Θεός εννοεί την οδόν αυτής, και αυτός γνωρίζει τον τόπον αυτής.

24 Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.

Επειδή αυτός θεωρεί έως των περάτων της γης, βλέπει υποκάτω παντός του ουρανού,

25 Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.

διά να ζυγίζη το βάρος των ανέμων, και να σταθμίζη τα ύδατα με μέτρον.

26 On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.

Ότε έκαμε νόμον διά την βροχήν και οδόν διά την αστραπήν της βροντής,

27 W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.

τότε είδε και εφανέρωσεν αυτήν· ητοίμασεν αυτήν και μάλιστα εξιχνίασεν αυτήν.

28 Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Και είπε προς τον άνθρωπον, Ιδού, ο φόβος του Κυρίου, ούτος είναι η σοφία, και η αποχή από του κακού σύνεσις.