Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Or, répondant à Job du milieu d’un tourbillon, le Seigneur dit:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Quel est celui qui mêle des sentences à des discours maladroits?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Ceins tes reins comme un homme de cœur; je t’interrogerai, et réponds-moi.
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Où étais-tu, quand je posais les fondements de la terre? Dis-le-moi, si tu as de l’intelligence.
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Qui a établi ses mesures, le sais-tu? ou qui a tendu sur elle le cordeau?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Sur quoi ses bases ont-elles été affermies? ou qui a posé sa pierre angulaire,
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Lorsque les astres du matin me louaient tous ensemble, et que tous les fils de Dieu étaient transportés de joie?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Qui a renfermé la mer dans des digues, quand elle s’élançait comme sortant d’un sein,
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Lorsque je lui mettais un nuage pour vêtement, et que je l’enveloppais d’obscurité comme des langes de l’enfance?
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Je l’ai environnée de mes limites, j’y ai mis un verrou et une porte à deux battants;
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Et j’ai dit: Tu viendras jusque-là, et tu n’iras pas plus loin; et ici tu briseras tes flots orgueilleux.
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Est-ce que depuis ta naissance tu as commandé à l’étoile du matin, et tu as montré à l’aurore son lieu?
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Et as-tu tenu, en les ébranlant, les extrémités de la terre, et en as-tu chassé les impies?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Elle sera rétablie comme une terre molle de cachet, et elle demeurera comme un vêtement.
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
La lumière des impies leur sera ôté, et leur bras élevé sera brisé.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Est-ce que tu es entré dans les profondeurs de la mer, et as-tu marché dans les extrémités de l’abîme?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Est-ce que les portes de la mort ont été ouvertes pour toi? et les portes ténébreuses, les as-tu vues?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Est-ce que tu as considéré l’étendue de la terre? Enseigne-moi, si tu les connais, toutes ces choses;
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
En quelle voie la lumière habite, et quel est le lieu des ténèbres;
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
En sorte que tu conduises chacune d’elles à son terme, et que tu connaisses les sentiers de leur demeure.
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Car savais-tu alors que tu devais naître? et le nombre de tes jours, l’avais-tu connu?
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Est-ce que tu es entré dans les trésors de la neige, ou as-tu aperçu les trésors de la grêle,
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Que j’ai préparées pour le temps de l’ennemi, pour le jour de la guerre et du combat?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Sais-tu par quelle voie se répand la lumière, et se distribue la chaleur sur la terre?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Qui a donné cours à l’ondée la plus impétueuse, et une voie au tonnerre éclatant,
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Pour faire pleuvoir sur une terre sans homme dans un désert, où aucun des mortels ne demeure,
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
Pour inonder une terre inaccessible et désolée, et y produire des herbes vertes?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Qui est le père de la pluie? ou qui a engendré les gouttes de la rosée?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Du sein de qui est sortie la glace? et la gelée du ciel, qui l’a engendrée?
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
À la manière de la pierre les eaux se durcissent, et la surface de l’abîme devient solide.
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Est-ce que tu seras capable de joindre ensemble les brillantes étoiles des Pléiades, ou pourrastu interrompre le cours d’Arcturus?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Est-ce que tu produis Lucifer en son temps, et que tu fais lever l’étoile du soir sur les fils de la terre?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Est-ce que tu connais l’ordre du ciel, et en rendras-tu raison sur la terre?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Est-ce que tu élèveras ta voix dans les nuages, et que l’impétuosité des eaux te couvrira?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Est-ce que tu enverras les foudres, et elles iront; et, revenant, te diront-elles: Nous voici?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Qui a mis au dedans de l’homme la sagesse? ou qui a donné au coq l’intelligence?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Qui expliquera la conduite des cieux, et qui fera cesser le concert du ciel?
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
Quand la poussière se répandait-elle sur la terre, et les glèbes se durcissaient-elles?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Est-ce que tu prendras la proie pour la lionne, et empliras-tu l’âme de ses petits,
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Quand ils sont couchés dans leurs antres, et qu’ils épient dans leurs cavernes?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Qui prépare au corbeau sa nourriture, quand ses petits crient à Dieu, errant ça et là, parce qu’ils n’ont rien à manger?
