Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.