Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gaader.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
HERRENS Frygt er Kundskabs begyndelse, Daarer ringeagter Visdom og Tugt.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Hør, min Søn, paa din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Min Søn, sig nej, naar Syndere lokker!
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Siger de: »Kom med, lad os lure paa den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Haar, som for de i Graven. (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!«
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
— min Søn, gaa da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
de lurer paa eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Saa gaar det enhver, der attraar Rov, det tager sin Herres Liv.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Visdommen raaber paa Gaden, paa Torvene løfter den Røsten;
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
oppe paa Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Daarerne hade Kundskab?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Aand udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Fordi jeg raabte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
men I lod haant om alt mit Raad og tog ikke min Revselse til jer,
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, naar det, I frygter, kommer,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
naar det, I frygter, kommer som Uvejr, naar eders Ulykke kommer som Storm, naar Trængsel og Nød kommer over jer.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Da svarer jeg ej, naar de kalder, de søger mig uden at finde,
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENS Frygt;
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
mit Raad tog de ikke til sig, men lod haant om al min Revselse.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Raad;
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Taabers Sorgløshed bliver deres Undergang;
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
