Psalmów 50

1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

Psalm Asafu; Bog mogočni, Bog Gospod govori in kliče zemljo od vzhoda solnčnega do zahoda.

2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Sè Sijona, najvišje lepote, proseva Bog.

3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

(Pridi, naš Bog, in ne delaj se gluhega); ogenj razsaja pred njim, in silno viharno je okrog njega.

4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Nebesa kliče od zgoraj, in zemljo, da sodi ljudstvo svoje:

5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

Zberite mi jih, katerim sem delil milost, kateri so storili zavezo z menoj po daritvi.

6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

Ko so nebesa oznanjala pravico njegovo, da je Bog sodnik,

7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

Čuj, ljudstvo moje, in govoril bodem, Izrael, in na pričo te klical; Bog, Bog naj bodem tvoj.

8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

Ne zavoljo daritev tvojih te bodem svaril, da naj bodejo žgalne daritve tvoje vedno pred menoj.

9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

Ne sprejmem iz hiše tvoje junca, kozličev iz tvojih ograj.

10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

Ker moja je vsaka gozdna zver, živali v gorah tisoč,

11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

Vse tiče gorske poznam, in živali poljske so v moji oblasti.

12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

Ko bi bil gladen, ne rekel bi tebi; ker moja je zemlja vesoljna in njena obilost.

13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

Ali živim o mesu krepkih juncev, ali pijem kozlov kri?

14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

Hvalo daruj Bogu, in najvišjemu opravljaj obljube svoje.

15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

In kliči me o času stiske; rešil te bodem, da me čestiš.

16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

Krivičnemu pa pravi Bog: Kaj da naštevaš zapovedi moje in jemlješ zavezo mojo v svoja usta?

17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

Ker ti sovražiš poštenje, in besede moje si vrgel zá se.

18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

Kakor hitro vidiš tatú, sprijazniš se z njim; in s prešestniki je delež tvoj.

19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

Usta svoja rabiš za húdo, in z jezikom svojim spletaš zvijačo.

20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

Sedé obrekuješ svojega brata, sina matere svoje sramotiš.

21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

Ko si to počel, delal sem se gluhega; zato meniš, da sem prav tebi podoben: svarim te in govorim ti v óči.

22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

Pázite vendar na to vi, ki zábite Boga, da ne zgrabim in ga ne bode, da bi rešil.

23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Kdor daruje hvalo, česti me, in kdor uravnava pot, storil bodem, da uživa blaginjo Božjo.