Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

in finem pro his qui commutabuntur David salvum me fac Deus quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

infixus sum in limum profundi et non est substantia veni in altitudines maris et tempestas demersit me

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste quae non rapui tunc exsolvebam

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Deus tu scis insipientiam meam et delicta mea a te non sunt abscondita

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

quoniam propter te sustinui obprobrium operuit confusio faciem meam

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

quoniam zelus domus tuae comedit me et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

et operui in ieiunio animam meam et factum est in obprobrium mihi

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

et posui vestimentum meum cilicium et factus sum illis in parabolam

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

adversum me exercebantur qui sedebant in porta et in me psallebant qui bibebant vinum

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

ego vero orationem meam ad te Domine tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate salutis tuae

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

eripe me de luto ut non infigar liberer ab his qui oderunt me et de profundis aquarum

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

non me demergat tempestas aquae neque absorbeat me profundum neque urgeat super me puteus os suum

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua secundum multitudinem miserationum tuarum respice me

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

et ne avertas faciem tuam a puero tuo quoniam tribulor velociter exaudi me

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

intende animae meae et libera eam propter inimicos meos eripe me

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

tu scis inproperium meum et confusionem et reverentiam meam

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me inproperium expectavit cor meum et miseriam et sustinui qui simul contristaretur et non fuit et qui consolaretur et non inveni

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum eorum semper incurva

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

effunde super eos iram tuam et furor irae tuae conprehendat eos

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

fiat habitatio eorum deserta et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

quoniam quem tu percussisti persecuti sunt et super dolorem vulnerum meorum addiderunt

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

adpone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in iustitia tua

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

ego sum pauper et dolens salus tua Deus suscepit me

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

et placebit Deo super vitulum novellum cornua producentem et ungulas

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

videant pauperes et laetentur quaerite Deum et vivet anima vestra

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabuntur civitates Iudaeae et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

et semen servorum eius possidebunt eam et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea