Hioba 38

1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,

2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?

3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.

4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.

5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?

6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;

7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?

8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?

9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.

10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,

11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?

12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;

13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?

14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:

15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.

16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?

17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?

18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.

19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?

20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?

21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!

22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,

23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?

24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?

25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;

26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;

27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?

28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?

29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?

30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.

31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?

32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?

33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?

34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?

35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?

36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?

37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?

38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?

39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,

40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?

41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?

Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?