< Lamentacje 3 >

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
BETH. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
GHIMEL. Circumædificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
HE. Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii, et fellis.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
ZAIN. Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
HETH. Misericordiæ Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
TETH. Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit super se.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
CAPH. Quia si abiecit, et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
NUN. Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
AIN. Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
SADE. Inundaverunt aquæ super caput meum: dixi: Perii.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
RES. Iudicasti Domine causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis Domine.

< Lamentacje 3 >