Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

[Gebet eines Elenden, wenn er verschmachtet und seine Klage vor Jehova ausschüttet.] Jehova, höre mein Gebet, und laß zu dir kommen mein Schreien!

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage meiner Bedrängnis; neige zu mir dein Ohr; an dem Tage, da ich rufe, erhöre mich eilends!

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

Denn wie Rauch entschwinden meine Tage, und meine Gebeine glühen wie ein Brand.

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

Wie Kraut ist versengt und verdorrt mein Herz, daß ich vergessen habe, [O. denn ich habe vergessen] mein Brot zu essen.

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

Ob der Stimme meines Seufzens klebt mein Gebein an meinem Fleische.

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Ich gleiche dem Pelikan der Wüste, bin wie die Eule der Einöden. [O. der Trümmer]

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

Ich wache, und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dache.

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

Den ganzen Tag höhnen mich meine Feinde; die wider mich rasen, schwören bei mir.

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

Denn Asche esse ich wie Brot, und meinen Trank vermische ich mit Tränen

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

Vor deinem Zorn und deinem Grimm; denn du hast mich emporgehoben und hast mich hingeworfen.

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

Meine Tage sind wie ein gestreckter Schatten, und ich verdorre wie Kraut.

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

Du aber, Jehova, bleibst auf ewig, und dein Gedächtnis [Vergl. 2. Mose 3,15] ist von Geschlecht zu Geschlecht.

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Du wirst aufstehen, wirst dich Zions erbarmen; denn es ist Zeit, es zu begnadigen, denn gekommen ist die bestimmte Zeit;

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

Denn deine Knechte haben Gefallen an seinen Steinen und haben Mitleid mit seinem Schutt.

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

Und die Nationen werden den Namen Jehovas fürchten, und alle Könige der Erde deine Herrlichkeit.

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Denn Jehova wird Zion aufbauen, wird erscheinen in seiner Herrlichkeit;

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

Er wird sich wenden zum Gebete des Entblößten, und ihr Gebet wird er nicht verachten.

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

Das wird aufgeschrieben werden für das künftige Geschlecht; und ein Volk, das erschaffen werden soll, wird Jehova [Hebr. Jah] loben.

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

Denn er hat herniedergeblickt von der Höhe seines Heiligtums, Jehova hat herabgeschaut vom Himmel auf die Erde,

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

Um zu hören das Seufzen des Gefangenen, um zu lösen die Kinder des Todes;

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

Damit man den Namen Jehovas verkündige in Zion, und in Jerusalem sein Lob,

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

Wenn die Völker sich versammeln werden allzumal, und die Königreiche, um Jehova zu dienen.

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

Er hat meine Kraft gebeugt auf dem Wege, hat verkürzt meine Tage.

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

Ich sprach: Mein Gott, [El] nimm mich nicht hinweg in der Hälfte meiner Tage! -Von Geschlecht zu Geschlecht sind deine Jahre.

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Sie werden untergehen, du aber bleibst; und sie alle werden veralten wie ein Kleid; wie ein Gewand wirst du sie verwandeln, [O. wechseln] und sie werden verwandelt werden;

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

Du aber bist derselbe, [O. er; od.: der da ist, d. h. der unveränderlich in sich selbst ewig besteht; vergl. 5. Mose 32,39; Neh. 9,6] und deine Jahre enden nicht.

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

Die Söhne deiner Knechte werden wohnen, [d. h. im Lande] und ihr Same wird vor dir feststehen.