Psalmów 69

1 Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.

Til sangmesteren; efter "Liljer"; av David. Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.

2 Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.

Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.

3 Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.

Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.

4 Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.

Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.

5 Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.

Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.

6 Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.

La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!

7 Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.

For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.

8 Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;

Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.

9 Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.

For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.

10 Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.

Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

11 Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.

Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.

De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.

13 Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.

Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!

14 Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!

15 Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.

La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!

16 Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.

Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!

17 Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.

Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!

18 Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.

Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!

19 Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.

Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.

20 Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.

Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.

21 Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.

22 Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.

La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!

23 Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.

La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!

24 Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.

Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!

25 Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.

Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!

26 Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.

For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.

27 Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.

La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!

28 Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.

La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!

29 Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!

30 Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.

Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,

31 I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.

og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.

32 Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.

Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!

33 PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.

For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.

Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.

35 Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].

For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de skal bo der og eie dem,

36 Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.

og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.