Jó 39
1 Sabes tu o tempo em que as cabras montezes parem? ou consideraste as dores das cervas?
Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
2 Contarás os meses que cumprem? ou sabes o tempo do seu parto?
Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
3 Quando se encurvam, produzem seus filhos, e lançam de si as suas dores.
Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
4 Seus filhos enrijam, crescem com o trigo: saem, e nunca mais tornam a elas.
Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
5 Quem despediu livre o jumento montez? e quem soltou as prisões ao jumento bravo?
Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
6 Ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por suas moradas.
[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
7 Ri-se do arroido da cidade: não ouve os muitos gritos do exator.
On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
8 O que descobre nos montes é o seu pasto, e anda buscando tudo que está verde.
Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
9 Ou, querer-te-á servir o unicórnio? ou ficará na tua cavalariça?
Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
10 Ou amarrarás o unicórnio com a sua corda no rego? ou estorroará após ti os vales?
Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
11 Ou confiarás nele, por ser grande a sua força? ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?
Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
12 Ou fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolherá na tua eira?
Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
13 Vem de ti as alegres asas dos pavões, que tem penas de cegonha e da águia?
Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
14 A qual deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó.
Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
15 E se esquece de que algum pé os pise, ou os animais do campo os calquem.
I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
16 Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus: debalde é seu trabalho, porquanto está sem temor.
Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
17 Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
18 A seu tempo se levanta ao alto: ri-se do cavalo, e do que vai montado nele.
Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
19 Ou darás tu força ao cavalo? ou vestirás o seu pescoço com trovão?
Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
20 Ou espanta-lo-ás, como ao gafanhoto? terrível é o fogoso respirar das suas ventas.
Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
21 Escarva a terra, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.
Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
22 Ri-se do temor, e não se espanta, e não torna atráz por causa da espada.
Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Contra ele rangem a aljava, o ferro flamante da lança e do dardo.
Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
24 Sacudindo-se, e removendo-se, escarva a terra, e não faz caso do som da buzina.
Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
25 Na fúria do som das buzinas diz: Eia! e de longe cheira a guerra, e o trovão dos príncipes, e o alarido.
Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
26 Ou vôa o gavião pela tua inteligência, e estende as suas asas para o sul?
Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
27 Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?
Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
28 Nas penhas mora e habita: no cume das penhas, e nos lugares seguros.
Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
29 Desde ali descobre a preza: seus olhos a avistam desde longe.
Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
30 E seus filhos chupam o sangue, e onde há mortos ai está.
Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
