Salmos 104

1 Bendize, ó alma minha, ao Senhor: Senhor Deus meu, tu és magnificentíssimo, estás vestido de glória e de magestade.

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

2 Ele se cobre de luz como de um vestido, estende os céus como uma cortina.

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

3 Põe nas águas as vigas das suas câmaras; faz das nuvens o seu carro, anda sobre as asas do vento.

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

4 Faz dos seus anjos espíritos, dos seus ministros um fogo abrazador.

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

5 Lançou os fundamentos da terra, para que não vacile em tempo algum.

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

6 Tu a cobres com o abismo, como com um vestido: as águas estavam sobre os montes.

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

7 Á tua repreensão fugiram: à voz do teu trovão se apressaram.

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

8 Sobem aos montes, descem aos vales, até ao lugar que para elas fundaste.

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

9 Termo lhes puseste, que não ultrapassarão, para que não tornem mais a cobrir a terra.

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

10 Tu, que fazes sair as fontes nos vales, as quais correm entre os montes.

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

11 Dão de beber a todo o animal do campo; os jumentos montezes matam a sua sede.

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

12 Junto delas as aves do céu terão a sua habitação, cantando entre os ramos.

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

13 Ele rega os montes desde as suas câmaras: a terra se farta do fruto das suas obras.

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

14 Faz crescer a erva para as bestas, e a verdura para o serviço do homem, para fazer sair da terra o pão,

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

15 E o vinho que alegra o coração do homem, e o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que fortalece o coração do homem.

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

16 As árvores do Senhor fartam-se de seiva, os cedros do líbano que ele plantou,

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

17 Onde as aves se aninham: enquanto à cegonha, a sua casa é nas faias.

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

18 Os altos montes são um refúgio para as cabras montezes, e as rochas para os coelhos.

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

19 Designou a lua para as estações: o sol conhece o seu ocaso.

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

20 Ordenas a escuridão, e faz-se noite, na qual saem todos os animais da selva.

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

21 Os leãozinhos bramam pela preza, e de Deus buscam o seu sustento.

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

22 Nasce o sol e logo se acolhem, e se deitam nos seus covis.

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

23 Então sai o homem à sua obra e ao seu trabalho, até à tarde.

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

24 Ó Senhor, quão variadas são as tuas obras! todas as coisas fizeste com sabedoria; cheia está a terra das tuas riquezas.

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

25 Assim é este mar grande e muito espaçoso, onde há réptis sem número, animais pequenos e grandes.

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

26 Ali andam os navios; e o leviathan que formaste para nele folgar.

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

27 Todos esperam de ti, que lhes dês o seu sustento em tempo oportuno.

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

28 Dando-lho tu, eles o recolhem; abres a tua mão, e se enchem de bens.

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

29 Escondes o teu rosto, e ficam perturbados: se lhes tiras o fôlego, morrem, e voltam para o seu pó.

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

30 Envias o teu espírito, e são criados, e assim renovas a face da terra.

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

31 A glória do Senhor durará para sempre: o Senhor se alegrará nas suas obras.

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

32 Olhando ele para a terra, ela treme; tocando nos montes, logo fumegam.

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

33 Cantarei ao Senhor enquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus, enquanto eu tiver existência.

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

34 A minha meditação acerca dele será suave: eu me alegrarei no Senhor.

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

35 Desçam da terra os pecadores, e os ímpios não sejam mais. bendize, ó alma minha, ao Senhor. louvai ao Senhor.

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!