< Romanos 8 >

1 Assim, já não há nenhuma condenação para os que estão unidos com Cristo Jesus.
Przetoż teraz żadnego potępienia nie masz tym, który będąc w Chrystusie Jezusie nie według ciała chodzą, ale według Ducha.
2 A lei do Espírito de vida em Cristo Jesus me libertou da lei do pecado e da morte.
Albowiem zakon Ducha żywota, który jest w Chrystusie Jezusie, uwolnił mię od zakonu grzechu śmierci.
3 O que a lei não poderia fazer, pois era incapaz, por causa da nossa natureza pecadora, Deus foi capaz de fazer! Ao enviar o seu Filho na forma humana, Deus enfrentou todo o problema do pecado e destruiu o seu poder em nossa natureza humana pecadora.
Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieństwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele,
4 Dessa maneira, nós podemos cumprir as boas ordens da lei, ao viver de acordo com o Espírito e, não, de acordo com a nossa natureza pecadora.
Aby ona sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha.
5 As pessoas que seguem a sua natureza pecadora estão preocupadas com o que está relacionado ao pecado. Mas as que vivem de acordo com o Espírito se concentram nas coisas espirituais.
Albowiem, którzy są według ciała, o tem myślą, co jest cielesnego; ale którzy są według Ducha, myślą o tem, co jest duchowego.
6 A mente humana pecadora traz a morte. Mas quando deixamos que a mente seja guiada pelo Espírito, a vida e a paz tomam conta de nós.
Gdyż zmysł ciała jest śmierć; ale zmysł ducha jest żywot i pokój,
7 A mente humana pecadora se volta contra Deus, por se recusar a obedecer à lei de Deus. Na verdade, nem pode obedecê-la.
Przeto iż zmysł ciała jest nieprzyjacielem Bogu; bo się zakonowi Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może.
8 E as pessoas que vivem pela sua natureza pecadora nunca conseguem agradar a Deus.
Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą.
9 Mas, vocês não vivem de acordo com a sua natureza pecadora e, sim, seguem o Espírito se, realmente, o Espírito de Deus vive em vocês. Pois, as pessoas que não têm o Espírito de Cristo não pertencem a ele.
Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego.
10 No entanto, se Cristo estiver em vocês, mesmo que o seu corpo vá morrer por causa do pecado, o Espírito lhes dá vida, pois agora vocês são justos diante de Deus.
Ale jeźli Chrystus w was jest, tedy ciało jest martwe dla grzechu, a duch jest żywy dla sprawiedliwości.
11 O Espírito daquele que ressuscitou Jesus vive em vocês. Deus, que ressuscitou Jesus, também trará vida para os seus corpos mortos, por meio do seu Espírito, que vive em vocês.
A jeźli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.
12 Então, irmãos e irmãs, nós não precisamos seguir nossa natureza pecadora, que age de acordo com os nossos desejos pecaminosos.
A tak, bracia! dłużnikami jesteśmy nie ciału, abyśmy według ciała żyli.
13 Pois se vocês vivem sob o controle da sua natureza pecadora, vocês irão morrer. Mas, se, pelo contrário, vocês seguem o caminho do Espírito, fazendo morrer suas ações pecaminosas, então, viverão.
Albowiem jeźlibyście według ciała żyli, pomrzecie; ale jeźlibyście Duchem sprawy ciała umartwili, żyć będziecie.
14 Todos aqueles que são guiados pelo Espírito de Deus são filhos de Deus.
Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi.
15 Porque não lhes foi dado um espírito de escravidão, para que se tornem novamente escravos, ou para que tenham medo. Não, Deus lhes deu o Espírito que faz de vocês filhos na família de Deus. Agora, nós podemos gritar: “Deus é o nosso Pai!”
Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze!
16 O próprio Espírito concorda que somos filhos de Deus.
Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi.
17 Então, se somos filhos de Deus, somos também seus herdeiros. Nós somos filhos de Deus e herdeiros juntamente com Cristo. Mas, se queremos participar da glória de Cristo, devemos participar também dos seus sofrimentos.
A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
18 Mesmo assim, estou convencido de que o que nós sofremos agora não é nada comparado com o futuro de glória que nos será revelado.
Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.
19 Toda a criação está esperando, pacientemente, que Deus mostre o que os seus filhos realmente são.
Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia synów Bożych.
20 Pois a criação se tornou sujeita à inutilidade, não pela sua própria vontade, mas por causa daquele que a sujeitou.
Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,
21 Mas, a própria criação aguarda, com esperança, pelo momento em que ela será libertada da escravidão da decadência e irá participar da liberdade gloriosa dos filhos de Deus.
Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych.
22 Nós sabemos que toda a criação até agora geme e sofre como uma mulher que está em trabalho de parto.
Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd.
23 Não apenas a criação, mas até nós mesmos, que temos o Espírito como o primeiro presente que recebemos de Deus, gememos silenciosamente, enquanto esperamos que Deus nos “adote.” E nós também aguardamos a redenção dos nossos corpos.
A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego.
24 Pois fomos salvos pela esperança. No entanto, a esperança que já vimos não é esperança de modo algum. Quem espera pelo que já consegue ver?
Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa?
25 Mas, se esperamos pelo que ainda não vemos, então, esperamos pacientemente por isso.
Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy.
26 Assim também o Espírito nos ajuda em nossas fraquezas. Nós não sabemos como devemos orar. Mas o próprio Espírito intercede por nós com gemidos que não podem ser explicados por palavras.
Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem.
27 Aquele que conhece a mente de todos sabe os motivos do Espírito, pois o Espírito pede em favor do povo de Deus e faz isso de acordo com a vontade de Deus.
A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi.
28 Nós sabemos que, em todas as coisas, Deus trabalha para o bem daqueles que o amam, daqueles que foram chamados para fazerem parte do seu plano.
A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są.
29 Pois aqueles a quem Deus já havia escolhido, ele os separou para se tornarem parecidos com o seu Filho, a fim de que o Filho seja o primeiro entre muitos irmãos e irmãs.
Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,
30 Aqueles a quem Deus escolheu, ele também os chamou, e aqueles a quem ele chamou, ele também os tornou justos, e aqueles a quem ele tornou justos, ele também os glorificou.
A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.
31 Então, qual é a nossa resposta a tudo isso? Se Deus é por nós, quem poderá ser contra nós?
Cóż tedy rzeczemy na to? Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam?
32 Deus, que não poupou o seu próprio Filho, mas, pelo contrário, entregou-o por todos nós, também não nos dará, sem nada cobrar em troca, todas as coisas?
Który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale go za nas wszystkich wydał: jakoż by wszystkiego z nim nie darował nam?
33 Quem poderá acusar as pessoas escolhidas por Deus? É Deus quem as torna justas.
Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia.
34 Quem poderá condená-las? É Cristo Jesus quem morreu e, ainda mais importante, quem ressuscitou dos mortos. É ele quem está ao lado direito de Deus Pai, pedindo a nosso favor.
Któż jest, co by je potępił? Chrystus jest, który umarł, owszem i zmartwychwstał, który też jest na prawicy Bożej, który się też przyczynia za nami.
35 Quem pode nos separar do amor de Cristo? Será que a opressão, o sofrimento ou a perseguição podem nos separar dele? Ou a fome, a pobreza, o perigo ou a violência?
Któż nas odłączy od miłości Chrystusowej? czyli utrapienie? czyli ucisk? czyli prześladowanie? czyli głód? czyli nagość? czyli niebezpieczeństwo? czyli miecz?
36 Exatamente como está escrito nas Sagradas Escrituras: “Por amor ao Senhor, estamos correndo perigo de morte todo o tempo. Nós somos tratados como ovelhas que vão para o matadouro.”
Jako napisano: Dla ciebie cały dzień zabijani bywamy, poczytaniśmy jako owce na rzeź naznaczone;
37 Não. Em todas as coisas que nos acontecem, sentimo-nos ainda mais vencedores, por meio daquele que nos amou.
Ale w tem wszystkiem przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
38 Eu estou absolutamente convencido de que nem a morte e nem a vida, nem os anjos e nem os demônios, nem o presente e nem o futuro, nem os poderes,
Albowiem pewienem tego, iż ani śmierć, ani żywot, ani Aniołowie, ani księstwa, ani mocarstwa, ani teraźniejsze ani przyszłe rzeczy,
39 nem a altura e nem a profundidade, na verdade, absolutamente nada em toda a criação pode nos separar do amor de Deus, por meio de Cristo Jesus, o nosso Senhor.
Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jezusie Chrystusie, Panu naszym.

< Romanos 8 >