< Иов 29 >

1 И продолжал Иов возвышенную речь свою и сказал:
Ayuba ya ci gaba da jawabinsa,
2 о, если бы я был, как в прежние месяцы, как в те дни, когда Бог хранил меня,
“Da ma ina nan lokacin da ya wuce baya can, kwanakin da Allah yake lura da ni,
3 когда светильник Его светил над головою моею, и я при свете Его ходил среди тьмы;
lokacin da fitilarsa take haske a kaina na yi tafiya cikin duhu tare da haskensa.
4 как был я во дни молодости моей, когда милость Божия была над шатром моим,
Kwanakin da nake tasowa, lokacin da abokantakar Allah ta sa wa gidana albarka,
5 когда еще Вседержитель был со мною, и дети мои вокруг меня,
lokacin da Maɗaukaki yana tare da ni, kuma’ya’yana suna kewaye da ni,
6 когда пути мои обливались молоком, и скала источала для меня ручьи елея!
lokacin da ake zuba madara a inda nake takawa, duwatsu kuma suna ɓulɓulo mini man zaitun.
7 когда я выходил к воротам города и на площади ставил седалище свое, -
“Sa’ad da na je ƙofar birni na zauna a bainin jama’a,
8 юноши, увидев меня, прятались, а старцы вставали и стояли;
matasan da suka gan ni sukan ja gefe tsofaffi kuma suka tashi tsaye;
9 князья удерживались от речи и персты полагали на уста свои;
sarakuna suka yi shiru suka rufe bakunansu da hannuwansu;
10 голос знатных умолкал, и язык их прилипал к гортани их.
Muryar manya ta yi tsit harshensu ya manne a rufin bakunansu.
11 Ухо, слышавшее меня, ублажало меня; око видевшее восхваляло меня,
Duk wanda ya ji ni ya yaba mini waɗanda suka gan ni kuma sun amince da ni,
12 потому что я спасал страдальца вопиющего и сироту беспомощного.
domin na ceci matalauta waɗanda suka nemi taimako, da marasa mahaifi waɗanda ba su da wanda zai taimake su.
13 Благословение погибавшего приходило на меня, и сердцу вдовы доставлял я радость.
Mutumin da yake bakin mutuwa ya sa mini albarka. Na faranta wa gwauruwa zuciya.
14 Я облекался в правду, и суд мой одевал меня, как мантия и увясло.
Na yafa adalci ya zama suturata; gaskiya ita ce rigata da rawanina.
15 Я был глазами слепому и ногами хромому;
Ni ne idon makafi kuma ƙafa ga guragu.
16 отцом был я для нищих и тяжбу, которой я не знал, разбирал внимательно.
Ni mahaifi ne ga masu bukata; na tsaya wa baƙo.
17 Сокрушал я беззаконному челюсти и из зубов его исторгал похищенное.
Na karya ƙarfin mugaye na ƙwato waɗanda suke riƙe da haƙoransu.
18 И говорил я: в гнезде моем скончаюсь, и дни мои будут многи, как песок;
“Na yi tunani cewa, ‘Zan mutu a cikin gidana, kwanakina da yawa kamar turɓayar ƙasa.
19 корень мой открыт для воды, и роса ночует на ветвях моих;
Jijiyoyina za su kai cikin ruwa, kuma raɓa za tă kwanta a rassana dukan dare.
20 слава моя не стареет, лук мой крепок в руке моей.
Ɗaukakata za tă kasance tare da ni garau, bakana koyaushe sabo ne a hannuna.’
21 Внимали мне и ожидали, и безмолвствовали при совете моем.
“Mutane suna mai da hankali su saurare ni, suna yin shiru don su ji shawarata.
22 После слов моих уже не рассуждали; речь моя капала на них.
Bayan da na yi magana, ba su ƙara ce kome ba. Maganata ta shige su.
23 Ждали меня, как дождя, и, как дождю позднему, открывали уста свои.
Sukan jira ni kamar yadda ake jiran ruwan sama. Sukan sha daga cikin maganganuna kamar mai shan ruwan bazara.
24 Бывало, улыбнусь им - они не верят; и света лица моего они не помрачали.
Sa’ad da na yi musu murmushi da ƙyar sukan yarda; hasken fuskata yana da daraja a gare su.
25 Я назначал пути им и сидел во главе и жил как царь в кругу воинов, как утешитель плачущих.
Na zaɓar masu inda za su bi na kuma zauna kamar sarkinsu; na zauna kamar sarki a cikin rundunansu; ina nan kamar mai yi wa masu makoki ta’aziyya.

< Иов 29 >