प्रकाशितं 18
1 तदनन्तरं स्वर्गाद् अवरोहन् अपर एको दूतो मया दृष्टः स महापराक्रमविशिष्टस्तस्य तेजसा च पृथिवी दीप्ता।
Etu pichete moi aru ekjon sorgodoth ke sorgo pora ahi thaka dikhise. Tai logote adhikar thakise, aru pura prithibi Tai laga Mohima pora bhorta hoi jaise.
2 स बलवता स्वरेण वाचमिमाम् अघोषयत् पतिता पतिता महाबाबिल्, सा भूतानां वसतिः सर्व्वेषाम् अशुच्यात्मनां कारा सर्व्वेषाम् अशुचीनां घृण्यानाञ्च पक्षिणां पिञ्जरश्चाभवत्।
Tai kandi kene dangor awaj pora koise, “Mohan Babylon giri jaise! Tai bhoot khan thaka jaga hoi jaise, Sob biya atma laga ghor, Aru sob biya aru letera chiriya laga ghor.
3 यतः सर्व्वजातीयास्तस्या व्यभिचारजातां कोपमदिरां पीतवन्तः पृथिव्या राजानश्च तया सह व्यभिचारं कृतवन्तः पृथिव्या वणिजश्च तस्याः सुखभोगबाहुल्याद् धनाढ्यतां गतवन्तः।
Sob desh khan tai laga bebichar laga draikha ros khaikena nisa hoise. Sob prithibi laga raja khan tai logote bebichar kaam korise. Prithibi laga vyapari manu khan bhi tai kineka mangso laga itcha te thaki ase, etu saikene dhun hoise.”
4 ततः परं स्वर्गात् मयापर एष रवः श्रुतः, हे मम प्रजाः, यूयं यत् तस्याः पापानाम् अंशिनो न भवत तस्या दण्डैश्च दण्डयुक्ता न भवत तदर्थं ततो निर्गच्छत।
Titia moi sorgo pora aru ekta awaj koi thaka hunise, “Tai pora ulaikene ahibi, Moi laga manu khan Tumikhan tai laga paap te bhag nolobole nimite, Aru etu pora tai pabole thaka dukh tumi uporte nahibo nimite.
5 यतस्तस्याः पापानि गगनस्पर्शान्यभवन् तस्या अधर्म्मक्रियाश्चेश्वरेण संस्मृताः।
Kelemane Babylon laga paapkhan sorgo tak ponchise, Aru Isor pora tai laga paap kaam khan sob yaad kori ase.
6 परान् प्रति तया यद्वद् व्यवहृतं तद्वत् तां प्रति व्यवहरत, तस्याः कर्म्मणां द्विगुणफलानि तस्यै दत्त, यस्मिन् कंसे सा परान् मद्यम् अपाययत् तमेव तस्याः पानार्थं द्विगुणमद्येन पूरयत।
Tai ki dise etu wapas taike di dibi Aru tai laga kaam saikene taike aru bisi dibi; Aru tai milai kene rakha kup te, tai nimite aru bisi milai kene taike di dibi.
7 तया यात्मश्लाघा यश्च सुखभोगः कृतस्तयो र्द्विगुणौ यातनाशोकौ तस्यै दत्त, यतः सा स्वकीयान्तःकरणे वदति, राज्ञीवद् उपविष्टाहं नानाथा न च शोकवित्।
Kelemane tai nijorke dangor kori kene aram pora thakise, Taike bisi dukh chinta aru mon dukh dibi. Kelemane tai nijor laga monte koi, ‘Moi rani nisena bohi ase; Moi bidhowa mahila nohoi, Aru moi kitia bhi kanda nadikhibo.’
8 तस्माद् दिवस एकस्मिन् मारीदुर्भिक्षशोचनैः, सा समाप्लोष्यते नारी ध्यक्ष्यते वह्निना च सा; यद् विचाराधिपस्तस्या बलवान् प्रभुरीश्वरः,
Etu karone ek dinte he tai laga dukh ahibo: Mora, kanda, aru akaal ahibo. Taike jui pora khai dibo, Kelemane Probhu Isor Mohan ase, aru Tai he taike bisar koribo.”
9 व्यभिचारस्तया सार्द्धं सुखभोगश्च यैः कृतः, ते सर्व्व एव राजानस्तद्दाहधूमदर्शनात्, प्ररोदिष्यन्ति वक्षांसि चाहनिष्यन्ति बाहुभिः।
Prithibi laga raja khan kun tai laga pichete jai kene sob bebichar korise, tai juli kene dhuwa ulai thaka to dikhi kene kandi kene hala koribo.
10 तस्यास्तै र्यातनाभीते र्दूरे स्थित्वेदमुच्यते, हा हा बाबिल् महास्थान हा प्रभावान्विते पुरि, एकस्मिन् आगता दण्डे विचाराज्ञा त्वदीयका।
Taikhan dur te khara koribo, aru tai dukh pa to dikhi kene kobo, “Oh, oh mohan sheher, Babylon takot thaka ekta sheher! Kelemane ek ghanta bhitor te tumi laga bisar hoi jaise.”
11 मेदिन्या वणिजश्च तस्याः कृते रुदन्ति शोचन्ति च यतस्तेषां पण्यद्रव्याणि केनापि न क्रीयन्ते।
Titia prithibi laga dhun manu khan taike saikene kandise, kelemane tai laga saman khan kun bhi nakina hoise-
12 फलतः सुवर्णरौप्यमणिमुक्ताः सूक्ष्मवस्त्राणि कृष्णलोहितवासांसि पट्टवस्त्राणि सिन्दूरवर्णवासांसि चन्दनादिकाष्ठानि गजदन्तेन महार्घकाष्ठेन पित्तललौहाभ्यां मर्म्मरप्रस्तरेण वा निर्म्मितानि सर्व्वविधपात्राणि
bahar pora ana suna, chandi, daam laga pathor, moti, mihin kapra, begoni rong kapra, resham kapra, lal rong laga kapra, sob kisim laga bhal aru daam citron laga khuri, bhal para bona bati khan, pitol, luha, aru marble,
13 त्वगेला धूपः सुगन्धिद्रव्यं गन्धरसो द्राक्षारसस्तैलं शस्यचूर्णं गोधूमो गावो मेषा अश्वा रथा दासेया मनुष्यप्राणाश्चैतानि पण्यद्रव्याणि केनापि न क्रीयन्ते।
masala khan, mitha sugandh tel, angur ros, kisim laga tel, mihin pora sapha kori rakha atta, saguli aru goru, ghora aru ghora gari, noukar aru manu laga atma khan.
14 तव मनोऽभिलाषस्य फलानां समयो गतः, त्वत्तो दूरीकृतं यद्यत् शोभनं भूषणं तव, कदाचन तदुद्देशो न पुन र्लप्स्यते त्वया।
Tumi laga pakki juwa phol, tumi laga atma laga itcha, sob tumi pora jai jaise. Sob aram aru dikhawa tumi pora jai jaise, aru etu kitia bhi wapas napabo.
15 तद्विक्रेतारो ये वणिजस्तया धनिनो जातास्ते तस्या यातनाया भयाद् दूरे तिष्ठनतो रोदिष्यन्ति शोचन्तश्चेदं गदिष्यन्ति
Etu saman laga malik khan kun taike saikene dhuni hoisele etiya tai pora dur hoi jaise, kelemane tai laga dukh paikene thaki thaka to saikene bhoi lagise aru dur te jai kene khara hoi jaise.
16 हा हा महापुरि, त्वं सूक्ष्मवस्त्रैः कृष्णलोहितवस्त्रैः सिन्दूरवर्णवासोभिश्चाच्छादिता स्वर्णमणिमुक्ताभिरलङ्कृता चासीः,
Taikhan kobo, “Oh, oh etu mohan sheher Kun bhal kapra lagai kene thakise, Begoni rong te, aru lal rong kapra lagai kene thakise, Aru suna pora bhorta hoi kene, Daam laga heera, aru moti khan lagaikena thakise!
17 किन्त्वेकस्मिन् दण्डे सा महासम्पद् लुप्ता। अपरं पोतानां कर्णधाराः समूूहलोका नाविकाः समुद्रव्यवसायिनश्च सर्व्वे
Ek ghanta bhitor te tai laga sob dhun to khotom hoi jaise.” Sob jahaaj laga henedhikari khan ta te safar kora khan, aru cholai thaka aru kiman manu etu samundar pora kamai thakise, dur te khara hoi jaise.
18 दूरे तिष्ठन्तस्तस्या दाहस्य धूमं निरीक्षमाणा उच्चैःस्वरेण वदन्ति तस्या महानगर्य्याः किं तुल्यं?
Taikhan kandise jitia tai juli thaka laga dhuwa to dikhise. Taikhan koise, “Mohan sheher nisena aru kuntu sheher ase?”
19 अपरं स्वशिरःसु मृत्तिकां निक्षिप्य ते रुदन्तः शोचन्तश्चोच्चैःस्वरेणेदं वदन्ति हा हा यस्या महापुर्य्या बाहुल्यधनकारणात्, सम्पत्तिः सञ्चिता सर्व्वैः सामुद्रपोतनायकैः, एकस्मिन्नेव दण्डे सा सम्पूर्णोच्छिन्नतां गता।
Taikhan laga matha pora dhula jharise, aru jor pora kandise, mon dukh korise, aru koise, “Oh, oh etu mohan sheher Kun logote taikhan laga jahaaj ase Samundar te tai laga dhun pora dhuni hoise Kelemane ek ghanta te taike khotom kori dise.”
20 हे स्वर्गवासिनः सर्व्वे पवित्राः प्रेरिताश्च हे। हे भाविवादिनो यूयं कृते तस्याः प्रहर्षत। युष्माकं यत् तया सार्द्धं यो विवादः पुराभवत्। दण्डं समुचितं तस्य तस्यै व्यतरदीश्वरः॥
“Tai uporte khushi koribi, O sorgo, Aru tumi pobitro khan, apostle khan, aru bhabobadi khan, Kelemane Isor pora he tumikhan laga bisar tai uporte kori dise!”
21 अनन्तरम् एको बलवान् दूतो बृहत्पेषणीप्रस्तरतुल्यं पाषाणमेकं गृहीत्वा समुद्रे निक्षिप्य कथितवान्, ईदृग्बलप्रकाशेन बाबिल् महानगरी निपातयिष्यते ततस्तस्या उद्देशः पुन र्न लप्स्यते।
Titia ekta mohan sorgodoth pora dangor pathor uthaikene samundar te phelai dise, aru koise, “Etu nisena, Babylon, mohan sheher ke bhi, Dukh te phelai dibo Aru taike kitia bhi nadikha hoi jabo.
22 वल्लकीवादिनां शब्दं पुन र्न श्रोष्यते त्वयि। गाथाकानाञ्च शब्दो वा वंशीतूर्य्यादिवादिनां। शिल्पकर्म्मकरः को ऽपि पुन र्न द्रक्ष्यते त्वयि। पेषणीप्रस्तरध्वानः पुन र्न श्रोष्यते त्वयि।
Gana baja manu khan, Aru bhigul baja manu khan laga gana aru Tumi kitia bhi nahunibo. Bhal saman bona manu aru tumi Khan kitia bhi napabo. Dhaan khunda laga awaj aru Tumikhan kitia bhi nahunibo.
23 दीपस्यापि प्रभा तद्वत् पुन र्न द्रक्ष्यते त्वयि। न कन्यावरयोः शब्दः पुनः संश्रोष्यते त्वयि। यस्मान्मुख्याः पृथिव्या ये वणिजस्तेऽभवन् तव। यस्माच्च जातयः सर्व्वा मोहितास्तव मायया।
Saaki laga ujala Tumikhan ke kitia bhi ujala nadibo. Shadi kora mahila aru mota laga awaj aru Kitia bhi nahunibo, Kelemane tumikhan laga vyaparikhan to prithibi laga raja khan thakise, Aru pura desh tumikhan laga jadu-tona pora thogai dise.
24 भाविवादिपवित्राणां यावन्तश्च हता भुवि। सर्व्वेषां शोणितं तेषां प्राप्तं सर्व्वं तवान्तरे॥
Bhabobadi aru pobitro manu khan laga khun tai uporte paise, Aru taikhan sob laga khun, kunkhan ke etu prithibi te morai dise.”
