romiNaH 2
1 he paradUSaka manuSya yaH kazcana tvaM bhavasi tavottaradAnAya panthA nAsti yato yasmAt karmmaNaH parastvayA dUSyate tasmAt tvamapi dUSyase, yatastaM dUSayannapi tvaM tadvad Acarasi|
Propter quod inexcusabilis es o homo omnis, qui iudicas. In quo enim iudicas alterum, teipsum condemnas: eadem enim agis quæ iudicas.
2 kintvetAdRgAcAribhyo yaM daNDam Izvaro nizcinoti sa yathArtha iti vayaM jAnImaH|
Scimus enim quoniam iudicium Dei est secundum veritatem in eos, qui talia agunt.
3 ataeva he mAnuSa tvaM yAdRgAcAriNo dUSayasi svayaM yadi tAdRgAcarasi tarhi tvam IzvaradaNDAt palAyituM zakSyasIti kiM budhyase?
Existimas autem hoc o homo, qui iudicas eos, qui talia agunt, et facis ea, quia tu effugies iudicium Dei?
4 aparaM tava manasaH parivarttanaM karttum izvarasyAnugraho bhavati tanna buddhvA tvaM kiM tadIyAnugrahakSamAcirasahiSNutvanidhiM tucchIkaroSi?
An divitias bonitatis eius, et patientiæ, et longanimitatis contemnis? Ignoras quoniam benignitas Dei ad pœnitentiam te adducit?
5 tathA svAntaHkaraNasya kaThoratvAt khedarAhityAccezvarasya nyAyyavicAraprakAzanasya krodhasya ca dinaM yAvat kiM svArthaM kopaM saJcinoSi?
Secundum autem duritiam tuam, et impœnitens cor, thesaurizas tibi iram in die iræ, et revelationis iusti iudicii Dei,
6 kintu sa ekaikamanujAya tatkarmmAnusAreNa pratiphalaM dAsyati;
qui reddet unicuique secundum opera eius:
7 vastutastu ye janA dhairyyaM dhRtvA satkarmma kurvvanto mahimA satkAro'maratvaJcaitAni mRgayante tebhyo'nantAyu rdAsyati| (aiōnios g166)
iis quidem, qui secundum patientiam boni operis, gloriam, et honorem, et incorruptionem quærunt, vitam æternam: (aiōnios g166)
8 aparaM ye janAH satyadharmmam agRhItvA viparItadharmmam gRhlanti tAdRzA virodhijanAH kopaM krodhaJca bhokSyante|
iis autem, qui sunt ex contentione, et qui non acquiescunt veritati, credunt autem iniquitati, ira, et indignatio.
9 A yihUdino'nyadezinaH paryyantaM yAvantaH kukarmmakAriNaH prANinaH santi te sarvve duHkhaM yAtanAJca gamiSyanti;
Tribulatio, et angustia in omnem animam hominis operantis malum, Iudæi primum, et Græci:
10 kintu A yihUdino bhinnadeziparyyantA yAvantaH satkarmmakAriNo lokAH santi tAn prati mahimA satkAraH zAntizca bhaviSyanti|
gloria autem, et honor, et pax omni operanti bonum, Iudæo primum, et Græco:
11 Izvarasya vicAre pakSapAto nAsti|
non enim est acceptio personarum apud Deum.
12 alabdhavyavasthAzAstrai ryaiH pApAni kRtAni vyavasthAzAstrAlabdhatvAnurUpasteSAM vinAzo bhaviSyati; kintu labdhavyavasthAzAstrA ye pApAnyakurvvan vyavasthAnusArAdeva teSAM vicAro bhaviSyati|
Quicumque enim sine lege peccaverunt, sine lege peribunt: et quicumque in lege peccaverunt, per legem iudicabuntur.
13 vyavasthAzrotAra Izvarasya samIpe niSpApA bhaviSyantIti nahi kintu vyavasthAcAriNa eva sapuNyA bhaviSyanti|
Non enim auditores legis iusti sunt apud Deum, sed factores legis iustificabuntur.
14 yato 'labdhavyavasthAzAstrA bhinnadezIyalokA yadi svabhAvato vyavasthAnurUpAn AcArAn kurvvanti tarhyalabdhazAstrAH santo'pi te sveSAM vyavasthAzAstramiva svayameva bhavanti|
Cum autem Gentes, quæ legem non habent, naturaliter ea, quæ legis sunt, faciunt, eiusmodi legem non habentes, ipsi sibi sunt lex:
15 teSAM manasi sAkSisvarUpe sati teSAM vitarkeSu ca kadA tAn doSiNaH kadA vA nirdoSAn kRtavatsu te svAntarlikhitasya vyavasthAzAstrasya pramANaM svayameva dadati|
qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis, testimonium reddente illis conscientia ipsorum, et inter se invicem cogitationibus accusantibus, aut etiam defendentibus,
16 yasmin dine mayA prakAzitasya susaMvAdasyAnusArAd Izvaro yIzukhrISTena mAnuSANAm antaHkaraNAnAM gUDhAbhiprAyAn dhRtvA vicArayiSyati tasmin vicAradine tat prakAziSyate|
in die, cum iudicabit Deus occulta hominum, secundum Evangelium meum per Iesum Christum.
17 pazya tvaM svayaM yihUdIti vikhyAto vyavasthopari vizvAsaM karoSi,
Si autem tu Iudæus cognominaris, et requiescis in lege, et gloriaris in Deo,
18 Izvaramuddizya svaM zlAghase, tathA vyavasthayA zikSito bhUtvA tasyAbhimataM jAnAsi, sarvvAsAM kathAnAM sAraM viviMkSe,
et nosti voluntatem eius, et probas utiliora, instructus per legem,
19 aparaM jJAnasya satyatAyAzcAkarasvarUpaM zAstraM mama samIpe vidyata ato 'ndhalokAnAM mArgadarzayitA
confidis teipsum esse ducem cæcorum, lumen eorum, qui in tenebris sunt,
20 timirasthitalokAnAM madhye dIptisvarUpo'jJAnalokebhyo jJAnadAtA zizUnAM zikSayitAhameveti manyase|
eruditorem insipientium, magistrum infantium, habentem formam scientiæ, et veritatis in lege.
21 parAn zikSayan svayaM svaM kiM na zikSayasi? vastutazcauryyaniSedhavyavasthAM pracArayan tvaM kiM svayameva corayasi?
Qui ergo alium doces, teipsum non doces: qui prædicas non furandum, furaris:
22 tathA paradAragamanaM pratiSedhan svayaM kiM paradArAn gacchasi? tathA tvaM svayaM pratimAdveSI san kiM mandirasya dravyANi harasi?
qui dicis non mœchandum, mœcharis: qui abominaris idola, sacrilegium facis:
23 yastvaM vyavasthAM zlAghase sa tvaM kiM vyavasthAm avamatya nezvaraM sammanyase?
qui in lege gloriaris, per prævaricationem legis Deum inhonoras.
24 zAstre yathA likhati "bhinnadezinAM samIpe yuSmAkaM doSAd Izvarasya nAmno nindA bhavati|"
(Nomen enim Dei per vos blasphematur inter Gentes, sicut scriptum est.)
25 yadi vyavasthAM pAlayasi tarhi tava tvakchedakriyA saphalA bhavati; yati vyavasthAM laGghase tarhi tava tvakchedo'tvakchedo bhaviSyati|
Circumcisio quidem prodest, si legem observes: si autem prævaricator legis sis, circumcisio tua præputium facta est.
26 yato vyavasthAzAstrAdiSTadharmmakarmmAcArI pumAn atvakchedI sannapi kiM tvakchedinAM madhye na gaNayiSyate?
Si igitur præputium iustitias legis custodiat: nonne præputium illius in circumcisionem reputabitur?
27 kintu labdhazAstrazchinnatvak ca tvaM yadi vyavasthAlaGghanaM karoSi tarhi vyavasthApAlakAH svAbhAvikAcchinnatvaco lokAstvAM kiM na dUSayiSyanti?
Et iudicabit id, quod ex natura est præputium, legem consummans, te, qui per litteram, et circumcisionem prævaricator legis es?
28 tasmAd yo bAhye yihUdI sa yihUdI nahi tathAGgasya yastvakchedaH sa tvakchedo nahi;
Non enim qui in manifesto, Iudæus est: neque quæ in manifesto, in carne, est circumcisio:
29 kintu yo jana Antariko yihUdI sa eva yihUdI aparaJca kevalalikhitayA vyavasthayA na kintu mAnasiko yastvakchedo yasya ca prazaMsA manuSyebhyo na bhUtvA IzvarAd bhavati sa eva tvakchedaH|
sed qui in abscondito, Iudæus est: et circumcisio cordis in spiritu, non littera: cuius laus non ex hominibus, sed ex Deo est.
