ಪ್ರೇರಿತಾಃ 21
1 ತೈ ರ್ವಿಸೃಷ್ಟಾಃ ಸನ್ತೋ ವಯಂ ಪೋತಂ ಬಾಹಯಿತ್ವಾ ಋಜುಮಾರ್ಗೇಣ ಕೋಷಮ್ ಉಪದ್ವೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪರೇಽಹನಿ ರೋದಿಯೋಪದ್ವೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛಾಮ ತತಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಪಾತಾರಾಯಾಮ್ ಉಪಾತಿಷ್ಠಾಮ|
When we had departed from them and had set sail, we came with a straight course to Cos, and the next day to Rhodes, and from there to Patara.
2 ತತ್ರ ಫೈನೀಕಿಯಾದೇಶಗಾಮಿನಮ್ ಪೋತಮೇಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಮಾರುಹ್ಯ ಗತವನ್ತಃ|
Having found a ship crossing over to Phoenicia, we went aboard and set sail.
3 ಕುಪ್ರೋಪದ್ವೀಪಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಂ ಸವ್ಯದಿಶಿ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಸುರಿಯಾದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ಪೋತಸ್ಥದ್ರವ್ಯಾಣ್ಯವರೋಹಯಿತುಂ ಸೋರನಗರೇ ಲಾಗಿತವನ್ತಃ|
When we had come in sight of Cyprus, leaving it on the left hand, we sailed to Syria and landed at Tyre, for the ship was there to unload her cargo.
4 ತತ್ರ ಶಿಷ್ಯಗಣಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಣಾಯ ವಯಂ ತತ್ರ ಸಪ್ತದಿನಾನಿ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ ಪಶ್ಚಾತ್ತೇ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪೌಲಂ ವ್ಯಾಹರನ್ ತ್ವಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಮಾ ಗಮಃ|
Having found disciples, we stayed there seven days. These said to Paul through the Spirit that he should not go up to Jerusalem.
5 ತತಸ್ತೇಷು ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ಯಾಪಿತೇಷು ಸತ್ಸು ವಯಂ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ನಿಜವರ್ತ್ಮನಾ ಗತವನ್ತಃ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಸಬಾಲವೃದ್ಧವನಿತಾ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ನಗರಸ್ಯ ಪರಿಸರಪರ್ಯ್ಯನ್ತಮ್ ಆಗತಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ವಯಂ ಜಲಧಿತಟೇ ಜಾನುಪಾತಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಹಿ|
When those days were over, we departed and went on our journey. They all, with wives and children, brought us on our way until we were out of the city. Kneeling down on the beach, we prayed.
6 ತತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿಸೃಷ್ಟಾಃ ಸನ್ತೋ ವಯಂ ಪೋತಂ ಗತಾಸ್ತೇ ತು ಸ್ವಸ್ವಗೃಹಂ ಪ್ರತ್ಯಾಗತವನ್ತಃ|
After saying goodbye to each other, we went on board the ship, and they returned home again.
7 ವಯಂ ಸೋರನಗರಾತ್ ನಾವಾ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಲಿಮಾಯಿನಗರಮ್ ಉಪಾತಿಷ್ಠಾಮ ತತ್ರಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮುದ್ರೀಯಮಾರ್ಗಸ್ಯಾನ್ತೋಽಭವತ್ ತತ್ರ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ನಮಸ್ಕೃತ್ಯ ದಿನಮೇಕಂ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉಷತವನ್ತಃ|
When we had finished the voyage from Tyre, we arrived at Ptolemais. We greeted the brothers and stayed with them one day.
8 ಪರೇ ಽಹನಿ ಪೌಲಸ್ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ವಯಞ್ಚ ಪ್ರತಿಷ್ಠಮಾನಾಃ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮ್ ಆಗತ್ಯ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಕಾನಾಂ ಸಪ್ತಜನಾನಾಂ ಫಿಲಿಪನಾಮ್ನ ಏಕಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯಾವತಿಷ್ಠಾಮ|
On the next day, we who were Paul’s companions departed and came to Caesarea. We entered into the house of Philip the evangelist, who was one of the seven, and stayed with him.
9 ತಸ್ಯ ಚತಸ್ರೋ ದುಹಿತರೋಽನೂಢಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನ್ಯ ಆಸನ್|
Now this man had four virgin daughters who prophesied.
10 ತತ್ರಾಸ್ಮಾಸು ಬಹುದಿನಾನಿ ಪ್ರೋಷಿತೇಷು ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಆಗತ್ಯಾಗಾಬನಾಮಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸಮುಪಸ್ಥಿತವಾನ್|
As we stayed there some days, a certain prophet named Agabus came down from Judea.
11 ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಟಿಬನ್ಧನಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಿಜಹಸ್ತಾಪಾದಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಭಾಷಿತವಾನ್ ಯಸ್ಯೇದಂ ಕಟಿಬನ್ಧನಂ ತಂ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮನಗರ ಇತ್ಥಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಕಥಯತಿ|
Coming to us and taking Paul’s belt, he bound his own feet and hands, and said, “The Holy Spirit says: ‘So the Judeans at Jerusalem will bind the man who owns this belt, and will deliver him into the hands of the Gentiles.’”
12 ಏತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಯಂ ತನ್ನಗರವಾಸಿನೋ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನ ಯಾತುಂ ಪೌಲಂ ವ್ಯನಯಾಮಹಿ;
When we heard these things, both we and the people of that place begged him not to go up to Jerusalem.
13 ಕಿನ್ತು ಸ ಪ್ರತ್ಯಾವಾದೀತ್, ಯೂಯಂ ಕಿಂ ಕುರುಥ? ಕಿಂ ಕ್ರನ್ದನೇನ ಮಮಾನ್ತಃಕರಣಂ ವಿದೀರ್ಣಂ ಕರಿಷ್ಯಥ? ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ್ನೋ ನಿಮಿತ್ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಬದ್ಧೋ ಭವಿತುಂ ಕೇವಲ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣಾನ್ ದಾತುಮಪಿ ಸಸಜ್ಜೋಸ್ಮಿ|
Then Paul answered, “What are you doing, weeping and breaking my heart? For I am ready not only to be bound, but also to die at Jerusalem for the name of the Lord Yeshua.”
14 ತೇನಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಥಾಯಾಮ್ ಅಗೃಹೀತಾಯಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯಥೇಚ್ಛಾ ತಥೈವ ಭವತ್ವಿತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ವಯಂ ನಿರಸ್ಯಾಮ|
When he would not be persuaded, we ceased, saying, “The Lord’s will be done.”
15 ಪರೇಽಹನಿ ಪಾಥೇಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಮ್ ಅಕುರ್ಮ್ಮ|
After these days we took up our baggage and went up to Jerusalem.
16 ತತಃ ಕೈಸರಿಯಾನಗರನಿವಾಸಿನಃ ಕತಿಪಯಾಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಇತ್ವಾ ಕೃಪ್ರೀಯೇನ ಮ್ನಾಸನ್ನಾಮ್ನಾ ಯೇನ ಪ್ರಾಚೀನಶಿಷ್ಯೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿ ರ್ವಸ್ತವ್ಯಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ನೀತವನ್ತಃ|
Some of the disciples from Caesarea also went with us, bringing one Mnason of Cyprus, an early disciple, with whom we would stay.
17 ಅಸ್ಮಾಸು ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಯುಪಸ್ಥಿತೇಷು ತತ್ರಸ್ಥಭ್ರಾತೃಗಣೋಽಸ್ಮಾನ್ ಆಹ್ಲಾದೇನ ಗೃಹೀತವಾನ್|
When we had come to Jerusalem, the brothers received us gladly.
18 ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಪೌಲೇಽಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಯಾಕೂಬೋ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತತ್ರ ಪರಿಷದಿ ಸಂಸ್ಥಿತಾಃ|
The day following, Paul went in with us to Jacob; and all the elders were present.
19 ಅನನ್ತರಂ ಸ ತಾನ್ ನತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಪ್ರಚಾರಣೇನ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನ್ ಪ್ರತೀಶ್ವರೋ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಸಾಧಿತವಾನ್ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅನುಕ್ರಮಾತ್ ಕಥಿತವಾನ್|
When he had greeted them, he reported one by one the things which God had worked amongst the Gentiles through his ministry.
20 ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಪ್ರಭುಂ ಧನ್ಯಂ ಪ್ರೋಚ್ಯ ವಾಕ್ಯಮಿದಮ್ ಅಭಾಷನ್ತ, ಹೇ ಭ್ರಾತ ರ್ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬಹುಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾ ವಿಶ್ವಾಸಿನ ಆಸತೇ ಕಿನ್ತು ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವ್ಯವಸ್ಥಾಮತಾಚಾರಿಣ ಏತತ್ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಪಶ್ಯಸಿ|
They, when they heard it, glorified God. They said to him, “You see, brother, how many thousands there are amongst the Judeans of those who have believed, and they are all zealous for the Torah.
21 ಶಿಶೂನಾಂ ತ್ವಕ್ಛೇದನಾದ್ಯಾಚರಣಂ ಪ್ರತಿಷಿಧ್ಯ ತ್ವಂ ಭಿನ್ನದೇಶನಿವಾಸಿನೋ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನ್ ಮೂಸಾವಾಕ್ಯಮ್ ಅಶ್ರದ್ಧಾತುಮ್ ಉಪದಿಶಸೀತಿ ತೈಃ ಶ್ರುತಮಸ್ತಿ|
They have been informed about you, that you teach all the Jews who are amongst the Gentiles to forsake Moses, telling them not to circumcise their children and not to walk after the customs.
22 ತ್ವಮತ್ರಾಗತೋಸೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಸಮಾಕರ್ಣ್ಯ ಜನನಿವಹೋ ಮಿಲಿತ್ವಾವಶ್ಯಮೇವಾಗಮಿಷ್ಯತಿ; ಅತಏವ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಮ್? ಅತ್ರ ವಯಂ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ ಸಮುಪಾಯಂ ತ್ವಾಂ ವದಾಮಸ್ತಂ ತ್ವಮಾಚರ|
What then? The assembly must certainly meet, for they will hear that you have come.
23 ವ್ರತಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಕೃತಸಙ್ಕಲ್ಪಾ ಯೇಽಸ್ಮಾಂಕ ಚತ್ವಾರೋ ಮಾನವಾಃ ಸನ್ತಿ
Therefore do what we tell you. We have four men who have taken a vow.
24 ತಾನ್ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೈಃ ಸಹಿತಃ ಸ್ವಂ ಶುಚಿಂ ಕುರು ತಥಾ ತೇಷಾಂ ಶಿರೋಮುಣ್ಡನೇ ಯೋ ವ್ಯಯೋ ಭವತಿ ತಂ ತ್ವಂ ದೇಹಿ| ತಥಾ ಕೃತೇ ತ್ವದೀಯಾಚಾರೇ ಯಾ ಜನಶ್ರುತಿ ರ್ಜಾಯತೇ ಸಾಲೀಕಾ ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ವಿಧಿಂ ಪಾಲಯನ್ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣೇವಾಚರಸೀತಿ ತೇ ಭೋತ್ಸನ್ತೇ|
Take them and purify yourself with them, and pay their expenses for them, that they may shave their heads. Then all will know that there is no truth in the things that they have been informed about you, but that you yourself also walk keeping the Torah.
25 ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ವಿಶ್ವಾಸಿಲೋಕಾನಾಂ ನಿಕಟೇ ವಯಂ ಪತ್ರಂ ಲಿಖಿತ್ವೇತ್ಥಂ ಸ್ಥಿರೀಕೃತವನ್ತಃ, ದೇವಪ್ರಸಾದಭೋಜನಂ ರಕ್ತಂ ಗಲಪೀಡನಮಾರಿತಪ್ರಾಣಿಭೋಜನಂ ವ್ಯಭಿಚಾರಶ್ಚೈತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವರಕ್ಷಣವ್ಯತಿರೇಕೇಣ ತೇಷಾಮನ್ಯವಿಧಿಪಾಲನಂ ಕರಣೀಯಂ ನ|
But concerning the Gentiles who believe, we have written our decision that they should observe no such thing, except that they should keep themselves from food offered to idols, from blood, from strangled things, and from sexual immorality.”
26 ತತಃ ಪೌಲಸ್ತಾನ್ ಮಾನುಷಾನಾದಾಯ ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ತೈಃ ಸಹ ಶುಚಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಮನ್ದಿರಂ ಗತ್ವಾ ಶೌಚಕರ್ಮ್ಮಣೋ ದಿನೇಷು ಸಮ್ಪೂರ್ಣೇಷು ತೇಷಾಮ್ ಏಕೈಕಾರ್ಥಂ ನೈವೇದ್ಯಾದ್ಯುತ್ಸರ್ಗೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್|
Then Paul took the men, and the next day purified himself and went with them into the temple, declaring the fulfilment of the days of purification, until the offering was offered for every one of them.
27 ತೇಷು ಸಪ್ತಸು ದಿನೇಷು ಸಮಾಪ್ತಕಲ್ಪೇಷು ಆಶಿಯಾದೇಶನಿವಾಸಿನೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಜನನಿವಹಸ್ಯ ಮನಃಸು ಕುಪ್ರವೃತ್ತಿಂ ಜನಯಿತ್ವಾ ತಂ ಧೃತ್ವಾ
When the seven days were almost completed, the Jews from Asia, when they saw him in the temple, stirred up all the multitude and laid hands on him,
28 ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಪ್ರಾವೋಚನ್, ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಾಹಾಯ್ಯಂ ಕುರುತ| ಯೋ ಮನುಜ ಏತೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಏತಸ್ಯ ಸ್ಥಾನಸ್ಯಾಪಿ ವಿಪರೀತಂ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಶಿಕ್ಷಯತಿ ಸ ಏಷಃ; ವಿಶೇಷತಃ ಸ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಮನ್ದಿರಮ್ ಆನೀಯ ಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಮೇತದ್ ಅಪವಿತ್ರಮಕರೋತ್|
crying out, “Men of Israel, help! This is the man who teaches all men everywhere against the people, and the Torah, and this place. Moreover, he also brought Greeks into the temple and has defiled this holy place!”
29 ಪೂರ್ವ್ವಂ ತೇ ಮಧ್ಯೇನಗರಮ್ ಇಫಿಷನಗರೀಯಂ ತ್ರಫಿಮಂ ಪೌಲೇನ ಸಹಿತಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಪೌಲಸ್ತಂ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯಮ್ ಆನಯದ್ ಇತ್ಯನ್ವಮಿಮತ|
For they had seen Trophimus the Ephesian, with him in the city, and they supposed that Paul had brought him into the temple.
30 ಅತಏವ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ನಗರೇ ಕಲಹೋತ್ಪನ್ನತ್ವಾತ್ ಧಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ಪೌಲಂ ಧೃತ್ವಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಬಹಿರಾಕೃಷ್ಯಾನಯನ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ದ್ವಾರಾಣಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಚ ರುದ್ಧಾನಿ|
All the city was moved and the people ran together. They seized Paul and dragged him out of the temple. Immediately the doors were shut.
31 ತೇಷು ತಂ ಹನ್ತುಮುದ್ಯತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಮಹಾನುಪದ್ರವೋ ಜಾತ ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಯಾಂ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತೇಃ ಕರ್ಣಗೋಚರೀಭೂತಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸೈನ್ಯಾನಿ ಸೇನಾಪತಿಗಣಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಜವೇನಾಗತವಾನ್|
As they were trying to kill him, news came up to the commanding officer of the regiment that all Jerusalem was in an uproar.
32 ತತೋ ಲೋಕಾಃ ಸೇನಾಗಣೇನ ಸಹ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪೌಲತಾಡನಾತೋ ನ್ಯವರ್ತ್ತನ್ತ|
Immediately he took soldiers and centurions and ran down to them. They, when they saw the chief captain and the soldiers, stopped beating Paul.
33 ಸ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಿಃ ಸನ್ನಿಧಾವಾಗಮ್ಯ ಪೌಲಂ ಧೃತ್ವಾ ಶೃಙ್ಖಲದ್ವಯೇನ ಬದ್ಧಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ತಾನ್ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಏಷ ಕಃ? ಕಿಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚಾಯಂ ಕೃತವಾನ್?
Then the commanding officer came near, arrested him, commanded him to be bound with two chains, and enquired who he was and what he had done.
34 ತತೋ ಜನಸಮೂಹಸ್ಯ ಕಶ್ಚಿದ್ ಏಕಪ್ರಕಾರಂ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅನ್ಯಪ್ರಕಾರಂ ವಾಕ್ಯಮ್ ಅರೌತ್ ಸ ತತ್ರ ಸತ್ಯಂ ಜ್ಞಾತುಮ್ ಕಲಹಕಾರಣಾದ್ ಅಶಕ್ತಃ ಸನ್ ತಂ ದುರ್ಗಂ ನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|
Some shouted one thing and some another, amongst the crowd. When he couldn’t find out the truth because of the noise, he commanded him to be brought into the barracks.
35 ತೇಷು ಸೋಪಾನಸ್ಯೋಪರಿ ಪ್ರಾಪ್ತೇಷು ಲೋಕಾನಾಂ ಸಾಹಸಕಾರಣಾತ್ ಸೇನಾಗಣಃ ಪೌಲಮುತ್ತೋಲ್ಯ ನೀತವಾನ್|
When he came to the stairs, he was carried by the soldiers because of the violence of the crowd;
36 ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನಃ ಸನ್ತ ಏನಂ ದುರೀಕುರುತೇತಿ ವಾಕ್ಯಮ್ ಉಚ್ಚೈರವದನ್|
for the multitude of the people followed after, crying out, “Away with him!”
37 ಪೌಲಸ್ಯ ದುರ್ಗಾನಯನಸಮಯೇ ಸ ತಸ್ಮೈ ಸಹಸ್ರಸೇನಾಪತಯೇ ಕಥಿತವಾನ್, ಭವತಃ ಪುರಸ್ತಾತ್ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಕಿಮ್ ಅನುಮನ್ಯತೇ? ಸ ತಮಪೃಚ್ಛತ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯೂನಾನೀಯಾಂ ಭಾಷಾಂ ಜಾನಾಸಿ?
As Paul was about to be brought into the barracks, he asked the commanding officer, “May I speak to you?” He said, “Do you know Greek?
38 ಯೋ ಮಿಸರೀಯೋ ಜನಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ವಿರೋಧಂ ಕೃತ್ವಾ ಚತ್ವಾರಿ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಘಾತಕಾನ್ ಸಙ್ಗಿನಃ ಕೃತ್ವಾ ವಿಪಿನಂ ಗತವಾನ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಸಏವ ನ ಭವಸಿ?
Aren’t you then the Egyptian who before these days stirred up to sedition and led out into the wilderness the four thousand men of the Assassins?”
39 ತದಾ ಪೌಲೋಽಕಥಯತ್ ಅಹಂ ಕಿಲಿಕಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ತಾರ್ಷನಗರೀಯೋ ಯಿಹೂದೀಯೋ, ನಾಹಂ ಸಾಮಾನ್ಯನಗರೀಯೋ ಮಾನವಃ; ಅತಏವ ವಿನಯೇಽಹಂ ಲಾಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಮಾಮನುಜಾನೀಷ್ವ|
But Paul said, “I am a Jew from Tarsus in Cilicia, a citizen of no insignificant city. I beg you, allow me to speak to the people.”
40 ತೇನಾನುಜ್ಞಾತಃ ಪೌಲಃ ಸೋಪಾನೋಪರಿ ತಿಷ್ಠನ್ ಹಸ್ತೇನೇಙ್ಗಿತಂ ಕೃತವಾನ್, ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಅಭವನ್| ತದಾ ಪೌಲ ಇಬ್ರೀಯಭಾಷಯಾ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಭತ,
When he had given him permission, Paul, standing on the stairs, beckoned with his hand to the people. When there was a great silence, he spoke to them in the Hebrew language, saying,
